Ο Τελευταίος Ονήσιλος Μιλούσε Τούρκικα

 

Θερμές ευχαριστίες στον αειθαλή αγωνιστή της Δημοκρατίας Ιμπραχήμ Αζίζ. Η μετάφραση και ερμηνεία του πύρινου λόγου του συμπατριώτη μας Σενέρ Λεβέντ ήταν η πηγή έμπνευσης για το παρόν. Θερμές επίσης ευχαριστίες στον φίλο δημοσιογράφο Μάριο Δημητρίου του οποίου οι φωτογραφίες κοσμούν το κείμενο.

Το βράδυ της Παρασκευής της 15ης Δεκεμβρίου συμμετείχα στον εορτασμό των είκοσι χρόνων της εφημερίδας «Αφρίκα». Ανάμικτα αισθήματα με πλημμύριζαν καθώς περνούσα το οδόφραγμα. Οι απειλές ενάντια στον φίλο και συναγωνιστή Σενέρ Λεβέντ εκδότη της εφημερίδας την περασμένη εβδομάδα δημιουργούσαν μέσα μου ένα αβάστακτο συναίσθημα ανασφάλειας και οργής.

Συνόδευσα τον έτερο συναγωνιστή και φίλο του Σενέρ, Ιμπραχήμ Αζίζ στην εκδήλωση. Σε μία αίθουσα δίπλα από τον καθεδρικό ναό της αγίας Σοφίας και κάτω από τους ήχους του μουεζίνη συμμετείχα σε μία μυσταγωγία.

Ανάμεσα σε παλιούς φίλους και συναγωνιστές κεραστήκαμε κόλλυβα και λιτά εδέσματα. Νόμιζα στην αρχή ότι ο Σενέρ έκανε μια από τις συχνές του πλάκες κερνώντας τα κόλλυβα της κηδείας του την οποίαν είχαν πραγματοποιήσει έξω από τα γραφεία της εφημερίδας του οι ισλαμοφασίστες μία εβδομάδα πριν. Ο Ιμπραχήμ μου εξήγησε ότι τα κόλλυβα δεν συνδέονται με τον θάνατο στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα. Η ατμόσφαιρα και οι επαφές με τους φίλους και γνωστούς που αντιστέκονται στην Κατοχή του τόπου μας μετέφεραν το βαρύ κλίμα που υπάρχει στην κατεχόμενη μας πατρίδα. Ο εποικισμός και η ισλαμοποίηση που επιχειρεί με νέους τρόπους η κυβέρνηση του νέο-σουλτάνου ήταν τα κύρια θέματα των συζητήσεων μας. Μαζί και οι απειλές για τον Σενέρ και την εφημερίδα καθώς και οι δικαστικές αγωγές που αντιμετωπίζουν όλοι όσοι εργάστηκαν για τη δημοσίευση του επίμαχου σκίτσου στην εφημερίδα που εξόργισε το καθεστώς. Από τον εκδότη μέχρι και τον τυπογράφο στην «δημοκρατία» αλά Τούρκα του ψευδοκράτους.

Ανησυχία για το παρόν, ανησυχία για το μέλλον, ελπίδες κατακερματισμένες από τους ψεύτες πολιτικάντηδες σε «βορρά» και «νότο». Ύστερα πήρε το μικρόφωνο ο Σενέρ.

Εύχομαι κάποιος να ηχογράφησε την ομιλία του και σύντομα να μεταφραστεί και να εκδοθεί στην ελληνική γλώσσα ως μνημείο ανυποχώρητης αντίστασης βγαλμένο από τα συλλογικά σπλάχνα του λαού και του τόπου μας. Η ομιλία του Σενέρ ήταν το πύρινο αποκρυστάλλωμα του πατριωτισμού πέρα από εθνικές και θρησκευτικές ταυτότητες. Ενός πατριωτισμού που δεν μπορεί να χωρέσει στα στεγανά πλαίσια του φανατισμού, ένθεν και εκείθεν του συρματοπλέγματος, ένθεν και εκείθεν των κομμάτων που κονιορτοποιούν τη λογική, ένθεν και εκείθεν φανατικών «επανενωτών» και ρατσιστών «ελληνοφρόνων» της “δικής μας” πλευράς.

Ο άνθρωπος που αντιμετώπισε δύο βομβισμούς και τρεις κατασχέσεις της εφημερίδας, δύο δολοφονικές απόπειρες και πεντακόσια χρόνια προτεινόμενης φυλάκισης για τη διαχρονική δράση του(!), σε υποθέσεις που συνεχίζονται στα δικαστήρια, μίλησε έξω από τα δόντια για την πραγματικότητα στην κατεχόμενη πατρίδα μας.

Κατονόμασε τους ηθικούς αυτουργούς και τους δράστες, τα πιόνια και τους πρωταγωνιστές της άλωσης της κατεχόμενης γης μας από την ισλαμοφασιστική λαίλαπα αυτού που οι «δικοί» μας» πωλητικοί ονόμασαν και ονομάζουν «ο καλός Ερντογάν» και με τον οποίον επιθυμούν τάχα να «λύσουν το Κυπριακό». Συγκρίνοντας την εποχή Ντενκτάς με τη σημερινή μας είπε ότι τα πράγματα σήμερα είναι πολύ πιο επικίνδυνα. Μας ενημέρωσε για τους τζιχαντιστές που βρίσκονται εδώ και μία εβδομάδα κάτω από την εφημερίδα φωνάζοντας «Άλλαχ ου άκμπαρ» και απειλώντας ότι θα τον «παίξουν σαν τον σκύλο». Κατήγγειλε ότι στα κατεχόμενα διεξάγονται σήμερα δύο εκστρατείες: μία εκλογική και μία λυντσαρίσματος.

Ο Σενέρ διακήρυξε σε όλους τους παρευρισκόμενους ότι «είναι πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας» γεμίζοντας τα μάτια μου δάκρυα. Διέσυρε τον εγκάθετο της Άγκυρας Μουσταφά Ακιντζί και τα τουρκοκυπριακά κόμματα για την υποταγή και την συνεργασία με το κατοχικό καθεστώς.

Τέλος υποσχέθηκε πως όσο ζει δεν θα σιγήσει και ότι θα αντισταθεί με όλες του της δυνάμεις. Κάπου δίπλα του το πνεύμα του Δώρου Λοΐζου μειδιούσε ενώ στο κεφάλι μου οι στίχοι ξεπηδούσαν φλεγόμενοι:

Την ώρα που φεύγαμε από την εκδήλωση ενημερωθήκαμε ότι η αστυνομία του ψευδοκράτους σταμάτησε πορεία των γκρίζων λύκων που ερχόταν να μας διδάξει «διζωνική επανένωση».

Σαν τραγική ειρωνεία όπως ταιριάζει στο πολιτισμό μας ο πιο Έλληνας ανάμεσα μας είναι ένας Τουρκοκύπριος. Ενώ οι δικοί μας σφογγοκωλάριοι συναγλείφονται με τους εκπροσώπους της Παγκόσμιας Νέας Τάξης και τους εγκάθετους της Κατοχής εκείνος «ολόρθος στέκει αρνούμενος το θάνατο, και Λευτεριά φωνάζει».  (3) Προφήτης καταδικασμένος να μην τον αποδέχεται ο τόπος του, στέκει σχεδόν μόνος μες τον κάμπο της Μεσαριάς όπως ο βασιλιάς μας εκείνος δυόμισι χιλιάδες χρόνια πριν.

Η κυβέρνηση των «επανενωτών» μας που βγάζει ανακοινώσεις για το δημοψήφισμα στην Καταλωνία σιωπά για την απειλή θανάτου ενάντια σε έναν πολίτη της. Το ΔΗΣΑΚΕΛ που αλλάζει εκλογικούς νόμους και περνά «νόμους Ακιντζί» σιωπά. Η «πατριωτική» αντι-διζωνική αντιπολίτευση σιωπά. Οι επαγγελματίες διζωνιστές σιωπούν. Οι ρατσιστές «ελληνόφρονες» σιωπούν. Ο πύρινος λόγος ενός ανυπότακτου συμπατριώτη μας τους εκθέτει όλους ανεπανόρθωτα ξεσκίζοντας τα πέπλα της πωλητικής τους υποκρισίας. Ο Σενέρ φωνάζει μέσα από το στόμα του Θηρίου την ώρα που οι “δικοί μας” αγρόν και ψήφους αγοράζουν. Και σιωπούν!

Περιμένουν όλοι προφανώς να δολοφονηθεί σαν σκύλος μέσα στον δρόμο – αυτές είναι κυριολεκτικά οι καθημερινές απειλές που εκτοξεύονται εναντίον του – για να χύσουν κροκοδείλια δάκρυα και να τον τιμήσουν με τον ίδιο τρόπο που τιμούν σήμερα τους Αϊχάν Χικμέτ, Αχμέτ Γκιουρκάν και Ντερβίς Καβάζογλου σαν «ήρωα της δημοκρατίας».

Ο πιο άξιος ανάμεσα σας είναι ένας Τουρκοκύπριος αγωνιστής. Έντιμος, ηθικός, αμόλυντος, ανέγγικτος από το χρήμα, τη διαπλοκή και τη διαφθορά σας. Εκείνος φωνάζει «Λευτεριά» και εσείς ψελλίζετε «αδήριτους ιστορικούς συμβιβασμούς». Εκείνος κραυγάζει «στ’ ανάθεμα» και εσείς «δικαιώματα του χρήστη και των Τούρκων πολιτών».

Ονειρεύομαι τη στιγμή που ο λαός θα σας στέλνει στα τάρταρα της ιστορίας, εσάς, τις εκ περιτροπής προεδρίες σας, τις διζωνικές σας με «σωστό περιεχόμενο» και που θα εκλέγει έντιμους αγωνιστές σαν τον Σενέρ Λεβέντ και τον Ιμπραχήμ Αζίζ στην προεδρία της δημοκρατίας. Όποιες διαφωνίες κι αν έχω μαζί τους θα τους ψήφιζα κάθε φορά, ξανά και ξανά αντί να δώσω την ψήφο μου στην ξεδιάντροπη υποκρισία σας.

Σόλων Αντάρτης ~ solon_antartis@yahoo.com
~~~~~~~~~~~

Πηγές – Σημειώσεις
————————

1. Έμπνευση για το ποίημα το ποίημα του Παντελή Μηχανικού: «Ονήσιλος»: