επιστροφή στο Κομπάνι

Οι ανάγκες των επαναπατριζόμενων καλύπτονται συλλογικά  από τους ίδιους τους ανθρώπους που επίσης προσπαθούν να κάνουν την πόλη βιώσιμη και πάλι με περιορισμένα μέσα. Ανοικοδομούν  τα κατεστραμμένα τμήματα των σπιτιών τους συλλογικά σε ένδειξη αλληλεγγύης του ενός προς το άλλο ενώ έχουν αναλάβει επίσης την ασφάλεια και την καθαριότητα της πόλης μαζί με το προσωπικό του δήμου.  10 γενικές αποθήκες, 2 φαρμακεία και 1 κουρείο έχει ξανανοίξει μέχρι στιγμής χάρη στα υλικά που έχουν συγκεντρωθεί από τα ερείπια της πόλης, ενώ τα έπιπλα και άλλα διαθέσιμα πράγματα που απέμειναν στους χώρους εργασίας μετά  από τις επιθέσεις του ISIS συλλέγονται και ταξινομούνται, ωστόσο, δεν αρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες.

Και ενώ καταβάλλονται υπεράνθρωπες προσπάθειες για την δημιουργία καταυλισμών που θα φιλοξενήσουν τους επαναπατρισθέντες προσφέροντας τους ασφάλεια και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη,  οι κάτοικοι εκτός από την αυξανόμενη έλλειψη τροφής, ρούχων, παιδικών τροφών, και καύσιμων,  έχουν να αντιμετωπίσουν και τις νάρκες που είχαν τοποθετήσει οι τζιχαντιστές κατά την εκδίωξή τους από την πόλη, και που έως τώρα έχουν προκαλέσει την απώλεια πολλών ζωών.

Παρόλα αυτά η ζωή προσπαθεί να ξαναβρεί τους ρυθμούς της με το πρώτο δημοτικό σχολείο να έχει αρχίσει να λειτουργεί ξανα κάτω από την επίβλεψη 10 δασκάλων και που έχουν αναλάβει την διαπαιδαγώγηση των πρώτων 250 παιδιών που έχουν επιστρέψει.

Η επέλαση των μισθοφόρων του Ισλαμικού Χαλιφάτου κατέστρεψε ολοκληρωτικά  τις εκπαιδευτικές υποδομές της πόλης και το προαναφερόμενο σχολείο κατέστη δυνατόν να λειτουργήσει χάρη στην συλλογική προσπάθεια και κινητοποίηση των κατοίκων που κατάφεραν να το θέσουν σε επαναλειτουργία συλλέγοντας ότι ήταν δυνατόν να συλλεγεί από τα συντρίμμια.

Τα παιδιά του πρωινού τμήματος που είναι και τα νεώτερα, διδάσκονται τα μαθήματα , Ζωή και περιβάλλον, Μαθηματικά, φυσική αγωγή και μουσική, ενώ εκείνα που είναι μεγαλύτερα στα απογευματινά τμήματα μαθαίνουν Κουρδικά, Αραβικά και Αγγλικά.