ο ελληλοαλβανικός “πόλεμος της σημαίας” στην Αλβανία και τα φασιστικά του υποστυλώματα

Φασίστες απ’ τη μια και φασίστες απ’ την άλλη χώρα εμπλέκονται σε έναν ανταγωνισμό προώθησης εθνικών εντάσεων. Με πρωταγωνιστές απ’ τη μια τον Ταχίρ Βελίου ηγέτη του “Κινήματος για την Ενωμένη Αλβανία” ο οποίος έχει επιδοθεί με έναν μεταμοντέρνο ακτιβισμό στο κάψιμο ελληνικών σημαιών στον αλβανικό νότο κι από την άλλη την ελληνική άκρα δεξιά χωρίς κινηματικές διαδικασίες, παίζεται η θεατρική παράσταση της ελληνοαλβανικής σύγκρουσης. Οι δυο ακροκινούμενες χολέρες, σε μια εποχή που ο αλβανικός παράγοντας επιδιώκει να παίξει το ρόλο του στη Μεγάλη Ιδέα για τον κατακερματισμό των Βαλκανίων και στη δημιουργία νέων χωρών υποχείριων του ΝΑΤΟ-ΕΕ, σε μια εποχή που η φτώχεια, η χρεοκρατία και η νεο-μετανάστευση σπρώχνουν τις χώρες μας στην παρακμή, ωθούν στην ενίσχυση του ελληνοαλβανικού ανταγωνισμού. Παρ’ όλο που η παρουσία του του Ταχίρ Βελίου είναι καθαρά χρηστική όσον αφορά στην προώθηση της μεγάλης ιδέας και τυχοδιωκτική όσον αφορά την μελλοντική του μετάταξη σε κάποιο πολιτικό μαγαζάκι ως αποζημίωση για τους “αγώνες του”, παρ’ όλο η ανακίνηση του αλβανικού εθνικισμού δεν είναι παρά ένα εργαλείο για τη δημιουργία ξεχωριστών αλβανικών κρατιδίων κι όχι μιας Μεγάλης Αλβανίας όπως διαμηνύουν τόσο η αμερικανική πρεσβεία όσο και οι εκπρόσωποι της ΕΕ στα Τίρανα, εν τούτοις ο κίνδυνος υπάρχει. Όχι από κάποιες φωτογραφίες και βίντεο του κοσοβάρου “πατριώτη” αλλά μάλλον από τη μετατροπή μιας φασιστοπαρέας σε οργανωμένη δομή, τύπου “ερυθρόμαυρης συμμαχίας”, όπως αυτής που πρωταγωνίστησε σε ανάλογης σημασίας επεισόδια που έλαβαν χώρα στο δρόμο. Με ηγέτη τον Κρέσνικ Σπαχίου ο οποίος εξαφανίστηκε από το πολιτικό σκηνικό μετά την εκλογή του Έντι Ράμα το 2013 αφού ο τελευταίος ενσωμάτωσε στο πολιτικό του πρόγραμμα σχεδόν όλες τις διακηρύξεις του πρώτου, η “ερυθρόμαυρη συμμαχία” ήταν αυτή που άναβε το φυτίλι την περίοδο που κυβερνούσε ο Σαλί Μπερίσα. Έτσι ακόμα κι από το γεγονός ότι δεν φαίνεται -με μια ψύχραιμη ανάγνωση- να επιτυγχάνονται οι στόχοι τους, δημιουργούν όμως κλίμα πόλωσης σε στην περιοχή που διαμένει η ελληνική μειονότητα και ενεργοποιούνται οι εν Ελλάδι φασίστες, σύντροφοι κατά τ’ άλλα του Ταχίρ Βελίου. Το γεγονός ότι πιθανόν να σβήσει το “Κίνημα για την Ενωμένη Αλβανία” ή να ενταχθεί σε κάποιο εθνικιστικό παραμάγαζο στην Αλβανία, θα έχει ήδη κάνει τη βρωμοδουλειά του ενώ ο αλβανικός κόσμος που διαμένει στην Ελλάδα πιθανόν να έχει να αντιμετωπίσει σε μια περίοδο έντασης αντίστοιχες προκλήσεις. Αν και σε μια περίοδο μελλοντικής πολιτικής ρευστότητας τίποτα δεν αποκλείεται στην επέκταση αυτής της “σχολής¨” ενσωμάτωσης των αλβανικών εδαφών.

Δεν φαίνεται να απομένει κάποιος άλλος τρόπος και οδός, πέρα από τη δημιουργία γεφυρών από πλευράς ελευθεριακού κινήματος με αλβανούς μετανάστες, ντόπιους έλληνες, έλληνες της μειονότητας και αλβανούς στην ίδια τη χώρα τους. Πίσω από κάθε εθνικό ανταγωνισμό οφείλουμε να στήνουμε γέφυρες.

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://eleftheriako-giro-giro.espivblogs.net/2017/05/28/%ce%bf-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bb%ce%bf%ce%b1%ce%bb%ce%b2%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%cf%80%cf%8c%ce%bb%ce%b5%ce%bc%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%83%ce%b7%ce%bc%ce%b1%ce%af%ce%b1/

2 σχόλια

  1. Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
    Αυτά που συμβαίνουν στους χώρους δουλειάς είναι πολύ σημαντικά και διαμορφώνουν τη συνείδηση των εργαζομένων , άρα και το προς τα πού θα πάει η κατάσταση.
    Η μόνη ελπίδα ότι θα πάει κάτι καλύτερα , βρίσκεται στο να αναπτυχθεί η ταξική συνείδηση των εργατών ,και να οργανωθούν ενάντια στον καπιταλισμό
    Υπάρχει μεγάλη ανάγκη να δοθεί μάχη σε δυο ζητήματα που διασπάνε τους εργάτες και μπαίνουν εμπόδιο στην οργάνωση ενάντια στα αφεντικά.
    Α) προς τα πού θα πάνε οι Αλβανοί εργαζόμενοι , προς τα πού θα στραφεί η συνείδηση τους, υπέρ ή κατά του καπιταλισμού
    Β) αν οι Έλληνες σταματήσουν να έχουν αυταπάτες για την δυνατότητα να γυρίσουν τα πράγματα πίσω, να είναι αφεντικά και να έχουν τους μετανάστες εργάτες, και η καπιταλιστική Ελλάδα να αναπτυχθεί και όλοι μαζί οι έλληνες, αφεντικά και εργάτες να περνάνε μια χαρά.
    Οι Αλβανοί, έχοντας χρήμα και δύναμη στη παραγωγή, γίνονται εύκολα εθνικιστές, ζητάνε να πάρουν την εκδίκηση τους με το στόχο της μεγάλης Αλβανίας, το εθνικό κυριαρχεί εις βάρος του ταξικού.
    Με ποιο τρόπο θα πιστέψουν ότι το μέλλον τους είναι η κοινή οργάνωση με τους έλληνες εργάτες ενάντια σε ελληνικά και αλβανικά αφεντικά;
    Οι έλληνες , που έχασαν τη γη κάτω από τα πόδια τους , βρίσκουν στο εθνικισμό μια ωραία εξήγηση, «εμείς μια χαρά ήμασταν . οι ξένοι φταίνε για όλα»
    θα βγάλουν τα συμπεράσματα τους από τις εξελίξεις; Θα ασχοληθούν σοβαρά με την οργάνωση στους χώρους δουλειάς ή θα μείνουν στο περιθώριο της ιστορίας;

    ΑΡΘΡΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ ΤΟ 2015-2016
    ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΟ ΚΛΑΔΟ

    Η ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ
    Στην οικοδομή κυριαρχούν πια οι αλβανοί. Εργολάβοι αλβανοί, μαστόροι αλβανοί.
    Πριν χρόνια ο αλβανός ήταν ο ανειδίκευτος εργάτης πήγαινε να πάρει κολατσιό και έκανε τις βαριές δουλειές. Τώρα οι αλβανοί έχουν έλληνες βοηθούς, τους τρέχουν τους βάζουν τις φωνές.
    Αν πιάσει κάποιος δουλειά και είναι αλβανός , θα τον στηρίξουν , θα τον βοηθήσουν να εμφανιστεί σαν μάστορας και ας μην είναι, θα του μιλάνε αλβανικά , θα του δίνουν οδηγίες να μην κάνει λάθη. Αν ο νέος συνάδελφος είναι έλληνας , θα τον αγνοήσουν, θα τον αφήνουν να κάνει λάθη, δε θα τον καλύπτουν και γρήγορα θα τον αναγκάσουν να φύγει.
    Παίρνουν την εκδίκησή τους .
    Δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει οτιδήποτε , καμία οργάνωση χωρίς τους αλβανούς.
    Αυτοί ελέγχουν την παραγωγή. Που θα πάει άραγε το πράγμα;
    Οι έλληνες τις δεκαετίες 1970-80-90 επέλεξαν να εκμεταλευτούν τις ευκαιρίες που έδινε ο καπιταλισμός και να γίνουν εργολάβοι.
    ΄Αφησαν ένα κλάδο χωρίς οργάνωση απέναντι στις εταιρείες.
    Ασχολήθηκαν να βγάλουν κανένα φράγκο.
    Λογικά και τώρα που κυριαρχούν οι αλβανοί δεν θα πάνε καλά τα πράγματα.
    Οι αλβανοί έβγαλαν λεφτά , δεν πείνασαν στην κρίση, έχουν αλληλεγγύη , ο ένας βοηθάει τον άλλο.
    Έχουν ζήσει σοσιαλισμό και προτιμούν τον καπιταλισμό. Θέλουν να γίνουν εργολάβοι. Τώρα που έχουν το πάνω χέρι στη δουλειά, δουλεύουν 12ωρα , καταπατούν το 8ωρο για να κονομήσουν. Δεν τους νοιάζει που δεν υπάρχει οργάνωση εργατική, τους αρκεί να έχουν δουλειά και λεφτά.
    Είναι φίλοι με τους πατριώτες τους , τους εργολάβους . Όπως ήταν οι έλληνες το 90.
    Είναι μαστόροι, φροντίζουν να βγαίνει η δουλειά, να κονομάει ο εργολάβος και να μπορούν να διαπραγματεύονται υψηλό μεροκάματο 50-60 ευρώ.
    Όπως φαίνεται τα πράγματα είναι απαισιόδοξα για την οργάνωση των εργατών στον κατασκευαστικό κλάδο.
    Που βρίσκεται η ελπίδα;
    Οι αλβανοί έχουν μεγάλη κοινωνική και ιστορική εμπειρία.
    Έζησαν σοσιαλισμό, κατάρρευση σοσιαλισμού, πάλεψαν για να στήσουν τον καπιταλισμό, έγιναν μετανάστες, έζησαν την απόλυτη φτώχεια την πείνα, το κυνήγι της αστυνομίας, τον ρατσισμό της ελληνικής κοινωνίας, πήραν τα όπλα ενάντια στο καθεστώς που τους έφαγε τα λεφτά με τις πυραμίδες.
    Κατάφεραν όχι μόνο να επιβιώσουν σε μια κοινωνία που τους κυνηγούσε αλλά να γίνουν νοικοκυραίοι με σπίτια και περιουσίες.
    Όταν θελήσουν αν οργανωθούν απέναντι στις εταιρείες θα το καταφέρουν.
    Το θέμα είναι ότι κυριαρχεί το εθνικό στο μυαλό τους και όχι το ταξικό. Σκέφτονται σαν αλβανοί και όχι σαν εργάτες.

    Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ
    Στην σημερινή κατάσταση στον κατασκευαστικό κλάδο, είναι εμφανής η κυριαρχία των εργατών που κατάγονται από την Αλβανία.
    Έχει σημασία να δούμε λίγο ιδιαίτερα αυτούς του εργάτες .
    Σήμερα δεν είναι οι φτωχοί ανειδίκευτοι εργάτες, που κοιμούνται στην οικοδομή, που δεν έχουν ρούχα να αλλάξουν, που κάνουν τις πιο βαριές δουλιές.
    Είναι τεχνίτες, εργολάβοι , επιχειρηματίες, έχουν επαγγελματικά αυτοκίνητα , ακριβά εργαλεία αξίας χιλιάδων ευρώ.
    Έχουν αλληλεγγύη μεταξύ τους. Προσλαμβάνουν φίλους και συγγενείς στη δουλειά, τους υποστηρίζουν, τους μιλάνε στη γλώσσα τους και τους εμφανίζουν σαν καλούς μαστόρους.
    Αν προσληφθεί έλληνας στο συνεργείο, δεν τον βοηθούν, παραμονεύουν πότε θα κάνει το λάθος για να τον διώξουν από τη δουλειά.
    Έχουν τραβήξει πολλά από το ελληνικό κράτος, από τους έλληνες εργολάβους και από έλληνες εργάτες. Υπάρχει μίσος που δεν σβήνει. Με την πρώτη ευκαιρία , στο πρόσωπο κάθε έλληνα μάστορα θα βγάλουν τα απωθημένα τους.
    Το εθνικό είναι παραπάνω από το ταξικό. Βλέπουν αλβανούς και έλληνες , όχι αφεντικά και εργάτες.
    Ο ι αλβανοί εργολάβοι , είναι αυτοί που βλέπουν ταξικά τα πράγματα. Αποδεικνύονται καλοί μαθητές και συνεργάτες των ελλήνων εργολάβων κλέβουν τους πατριώτες τους , δεν τους κολάνε όλα τα ένσημα, δεν ασφαλίζουν τις υπερωρίες κλπ.
    Οι αλβανοί εργάτες νιώθουν πιο καλά που δουλεύουν σε πατριώτη, πίνουν καφέ 9 η ώρα, λένε αστεία με το αφεντικό, δεν τους φωνάζει κανείς τρέχουν από μόνοι τους για να πάει καλά ο εργολάβος πατριώτης.
    Το σύνθημα που έχει μια επικαιρότητα είναι
    «ίδια είναι τα αφεντικά , ελληνικά και αλβανικά»
    Το να ασχοληθούν αυτοί οι άνθρωποι με την οργάνωση των εργατών φαντάζει κάτι αδύνατο.
    Έχουν ζήσει στη σοσιαλιστική Αλβανία, την απόρριψαν, όταν κατάρρευσε όχι μόνο δεν αντέδρασαν αλλά χόρεψαν πάνω στο πτώμα της.
    Ήρθαν στη καπιταλιστική ελλάδα με όνειρο να βγάλουν λεφτά και το πραγματοποίησαν. Είναι υπέρ του καπιταλισμού.
    Η προοπτική να ενωθούν οι έλληνες εργάτες με τους αλβανούς ενάντια στους καπιταλιστές εντούτοις υπάρχει.
    Οι αλβανοί έχουν οργάνωση και δίκτυο, είναι σε όλες τις εταιρείες, οι έλληνες αμείβονται με μεροκάματα που μέχρι πριν λίγα χρόνια έπαιρναν οι παράνομοι μετανάστες.
    Οι αλβανοί θα απογοητευτούν από τον καπιταλισμό.
    Ο ι έλληνες εργάτες σταματάνε να νιώθουν νοικοκυραίοι με σπίτια και καταθέσεις, είναι άφραγκοι , μαθαίνουν να χρησιμοποιούν το λεωφορείο, να ζουν με 300 ευρώ το μήνα, είναι οι «αλβανοί» του σήμερα.
    Εδώ που τα λέμε όμως ποιος είναι αλβανός;, αυτός που έζησε 10 χρόνια στην Αλβανία και 20-25 χρόνια στην ελλάδα;
    Μοιρασμένος σε δύο πατρίδες , στην ουσία δεν έχει πατρίδα,.
    Την μια την παράτησε, την άλλη δεν τη θέλει(και με το δίκιο τους όπως τους φέρθηκε το ελληνικό κράτος τα πρώτα χρόνια).

    ΜΑΖΙ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ
    ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΛΒΑΝΟΙ 1-1 δεύτερο ημίχρονο
    ΠΩΣ ΦΤΑΣΑΜΕ ΕΔΩ
    Αν περιέγραφε κανείς την κατάσταση στην οικοδομή τις δεκαετίες 1960-1970, θα έπρεπε να μιλήσει για τους χιλιάδες αριστερούς που βρήκαν δουλειά στην οικοδομή, επειδή όχι μόνο ήταν κλάδος με μεγάλη ανάπτυξη , αλλά δεν ζητούσαν και χαρτιά κοινωνικής νομιμοφροσύνης (μετά τη νίκη των δεξιών στον εμφύλιο οι αριστεροί δεν μπορούσαν αν βρουν δουλειά εύκολα). Αυτό θεωρείται και ιστορικά ένας λόγος που αναπτύχθηκε το εργατικό κίνημα στο κατασκευαστικό κλάδο.
    Με κορυφαία στιγμή τις 33 μέρες απεργία το 1984 για την ντε φάκτο εφαρμογή του 7ωρου στην οικοδομή και τη σύνταξη στα 58 χρόνια.
    Τις δεκαετίες που ακολούθησαν , 1980-1990, η ανάπτυξη του καπιταλισμού , έφερε μπροστά στους οικοδόμους (και τους αγωνιστές), την προοπτική της εργολαβίας , με ότι αυτό συνεπάγεται, χρήμα, σπίτια, εξουσία.
    Η κατάρρευση των χωρών του σοσιαλισμού, οδήγησε εκατομμύρια εργάτες των πρώην σοσιαλιστικών χωρών , να δουλέψουν με πολύ χαμηλά μεροκάματα στην Ελλάδα.
    Οι Έλληνες ήταν αφεντικά στα Βαλκάνια.
    Τα παιδιά των Ελλήνων , δεν πήγαιναν οικοδομή, προτιμούσαν καλύτερα επαγγέλματα.
    Οι μετανάστες, και κυρίως οι Αλβανοί, ήταν οι εργάτες που έκαναν τις πιο βαριές δουλειές.
    Τα μεγάλα έργα και οι ολυμπιακοί αγώνες, άλλαξαν μαζικά τη συνείδηση των εργατών. Τους έμαθαν να δουλεύουν 10-12-18 ώρες τη μέρα, 7 μέρες τη βδομάδα, 30 μέρες το μήνα. Αντικειμενικά οι μετανάστες , που είχαν έρθει εδώ για δουλειά, κυριάρχησαν γιατί έτσι και αλλιώς αυτή ήταν η λογική τους. Να δουλέψουν πολύ, ελπίζοντας ότι σε λίγα χρόνια θα γυρίσουν πλούσιοι στις πατρίδες τους.
    .
    Παρόλα τα σπίτια που έχουν φτιάξει πια στη πατρίδα τους και τα λεφτά , η ζωή τους έχει πάντα πρώτη προτεραιότητα τη δουλειά.
    Οι Έλληνες ,δεν παρασύρθηκαν από τους ξένους , σαν τα μικρά παιδάκια στην παραβίαση όλων των εργατικών κατακτήσεων (7ωρο πενθήμερο),
    Η πραγματικότητα είναι, ότι οι έλληνες, πρωτοστάτησαν στην καταπάτηση της εργατικής νομοθεσίας , (αυτό φάνηκε τα χρόνια 1985-1989 που ακόμα δεν υπήρχαν τα εκατομμύρια των μεταναστών και οι έλληνες παραβίαζαν τα πενθήμερο δουλεύοντας Σάββατα).
    Και φυσικά οι μετανάστες , όπως βρήκαν έκαναν και αυτοί.
    Η κρίση του 2009, έφερε μεγάλες αλλαγές στον κατασκευαστικό κλάδο.
    Οι έλληνες , καλομαθημένοι να ζουν χωρίς να δυσκολεύονται εξαφανίστηκαν από την οικοδομή. Δεν είναι εύκολο να δουλέψουν υπό τον Αλβανό εργοδηγό ή στον Αλβανό εργολάβο.
    Οι μετανάστες , έχοντας ζήσει μια πλήρη διάλυση της χώρας τους , σκληραγωγημένοι, είχαν τον τρόπο και επιβίωσαν.
    Τώρα όμως δεν είναι οι εργάτες που θα πάνε να αγοράσουν κολατσιό.
    Τώρα κάθονται μπροστά στο φορτηγό και ο έλληνας στη καρότσα.
    Είναι εργολάβοι, ξέρουν τη δουλειά, προσλαμβάνουν μόνο πατριώτες, είναι εργοδηγοί στις μεγάλες εταιρείες, απόδειξαν την αφοσίωση τους τα προηγούμενα 20 χρόνια βάζοντας στη ζωή τους προτεραιότητα τη δουλειά.

    ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ;
    Κυριαρχεί το μίσος του μετανάστη εναντίον του πρώην αφεντικού (του έλληνα). Δε σβήνει εύκολα. Και τώρα που ήρθε η ώρα του , ο πρώην εργάτης Αλβανός θα πάρει τη εκδίκησή του.
    Υπάρχει διάσπαση στις τάξεις των εργατών. Το μίσος των εργατών δε στρέφεται ενάντια στα αφεντικά , αλλά μεταξύ τους.
    Αν δεν λύσουμε αυτό το θέμα, δεν έχουμε ελπίδα να οργανωθούμε ενάντια στις εταιρείες και θα πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο.
    Ή θα το συζητήσουμε ανοιχτά, και να πει ο καθένας την αλήθεια του ή θα νομίζουμε ότι το κρύβουμε και αυτό θα μας πνίξει κάποια μέρα.
    Οι έλληνες να μάθουν για το τι έγινε πάνω στα βουνά όταν πέρναγαν οι μετανάστες παράνομα, για το πόσα εκατομμύρια ένσημα κλάπηκαν και βοήθησαν τα ταμεία στη κατάρρευση.
    Οι μετανάστες δεν είναι τα μικρά αθώα ταλαιπωρημένα παιδάκια. Δεν ήρθαν όλοι για να επιβιώσουν, αλλά και για να πλουτίσουν.
    Έκαναν επιλογές. Είναι υπέρ του καπιταλισμού και των αφεντικών.
    Θα έχει πολύ ενδιαφέρον να πουν , να μιλήσουν , να γράψουν για τη κοινωνία χωρίς αφεντικά που έζησαν. Γιατί δεν την υπερασπίστηκαν καθόλου όταν κατέρρεε, αντίθετα χόρεψαν πάνω στο πτώμα της.
    Αυτό που εμείς ονομάζαμε σοσιαλισμό.
    Θα καταφέρουμε να οργανωθούμε να υπερασπίσουμε τα κοινά μας συμφέροντα σαν εργάτες;
    Ή θα καταφέρουν τα αφεντικά να μας διασπάνε και οι μεν να ασχολούνται με το παρελθόν (τσάμηδες) αντί να ζητάνε τα χαμένα ένσημα των 20 χρόνων, και οι δε, να ονειρεύονται την εποχή χωρίς μετανάστες, πράγμα που δεν μπορεί να γίνει. Βέβαια αυτά τα ονειρεύονται οι νέοι , που δεν έζησαν εκείνη την εποχή, γιατί εμείς θυμόμαστε που τότε ήταν χειρότερα, δύο έλληνες ήμασταν στη δουλειά και δεν ξέραμε τι μεροκάματο παίρνει ο άλλος.

    ΚΙΤΡΙΝΑ ΚΡΑΝΗ
    ΜΑΡΤΗΣ 2017

    ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ;

    Η κατάσταση τα τελευταία χρόνια άλλαξε για μας τους Έλληνες.
    Η Ελλάδα ήταν μια ισχυρή χώρα στα Βαλκάνια ,ενώ οι άλλες Βαλκανικές χώρες είχαν καταστραφεί (Αλβανία, Βουλγαρία, Ρουμανία κλπ).
    Αυτό μας επέτρεπε , εκμεταλλευόμενοι τους φτωχούς μετανάστες από αυτές τις χώρες να βγάζουμε λεφτά χωρίς να δυσκολευόμαστε.
    Όταν ήρθε η κρίση, οι μετανάστες , συνηθισμένοι στις δυσκολίες, άντεξαν.
    Εμείς , ζώντας μια οικονομική κρίση, χάσαμε τη γη κάτω από τα πόδια μας, αυτοί είχαν ζήσει την ολοκληρωτική καταστροφή της χώρας τους. Είχαν μάθει να ζούνε με λίγα. Είχαν αποταμιεύσει λεφτά , όταν εμείς τα χαλάγαμε. Είχαν πιάσει τις θέσεις στις εταιρείες που εμείς απαξιώναμε να πάμε. Έδειξαν αλληλεγγύη μεταξύ τους. Έπαιρναν στη δουλειά φίλους και συγγενείς τους.
    Εμείς , θα έπρεπε τώρα να τους ανταγωνιστούμε στα ίσα. Έχουν κυριαρχήσει σε ολόκληρους κλάδους. Κατασκευές, (ολόκληρα συνεργεία είναι μετανάστες, εργοδηγοί , εργολάβοι) , αγροτικές δουλειές , (μια βόλτα στη λαϊκή είναι αρκετή να καταλάβεις ότι ελέγχουν συγκεκριμένες εθνικότητες την αγροτική παραγωγή).
    Τι θα γίνει;
    Είναι η λύση να τους διώξουμε;
    Γίνεται να φύγουν;
    Και να μείνουμε μόνοι μας οι Έλληνες;
    Και να περνάμε καλά και αγαπημένοι;
    Και να είμαστε όπως πριν αφεντικά; (και ποιος θα είναι ο εργάτης;)
    Και τα ελληνικά αφεντικά θα αγαπάνε εμάς τους έλληνες εργαζόμενους και θα ζούμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα;
    Η ευκαιρία(;) να παίξει ο ελληνικός καπιταλισμός κυρίαρχο ρόλο στα Βαλκάνια πέρασε και δεν ξαναγυρίζει.
    Πιθανόν αν γίνονταν αυτό, δηλαδή η ελληνική αστική τάξη κυριαρχούσε οικονομικά στις καταστραμμένες χώρες των βαλκανίων , να είχε περιθώρια να εξαγοράσει και εμάς δίνοντας μας προνόμια , όπως γίνονται στις μεγάλες και πλούσιες χώρες της βόρειας ευρώπης (π.χ. Γαλλία 10-13 ευρώ την ώρα ο Γάλλος εργάτης, 4-5 ο μετανάστης).
    Το ερώτημα είναι , μπορούσε να το κάνει αυτό η ελληνική αστική τάξη;
    Το πιθανότερο είναι ότι δεν μπορούσε. Δεν μπορούσε να έχει ένα τέτοιο στρατηγικό σχέδιο γιατί δεν υπάρχει καταρχήν ελληνική αστική τάξη ανεξάρτητη από τα ξένα κεφάλαια.
    Η πλειοψηφία της ελληνικής οικονομίας ελέγχεται από ξένους. Άρα δεν μπορούσε να υπάρχει τέτοιο σχέδιο. Οι έλληνες μόνο σαν πλασιέ ξένων εταιρειών δρούσαν.
    Το ελληνικό αφεντικό δεν έχει ελληνική πατριωτική συνείδηση. Μια χαρά εκμεταλλεύτηκε την πείνα για να εξοντώσει τους έλληνες εργάτες. Όπως τις προηγούμενες δεκαετίες ξεζούμισε τους ξένους , χωρίς έλεος, τώρα κάνει το ίδιο με τους ντόπιους. Πρέπει να τους αναγνωρίσουμε ότι δεν είναι καθόλου ρατσιστές. Είναι δίκαιοι, εκμεταλλεύονται το ίδιο όλους τους εργάτες ασχέτως εθνικότητας.

    ΠΟΙΑ ΕΛΛΑΔΑ; ΠΟΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ;

    ΤΡΟΦΙΜΑ ΕΠΙΠΛΑ ΡΟΥΧΑ
    Παυλίδης – Κraft Foods (Lacta, Παυλίδου υγείας, Toblerone, Παυλίδης γεμιστή, Lila Pause, Kiss, Gioconda, Merenda). H Παυλίδης εξαγοράστηκε το 1990 από τον αμερικανικό κολοσσό Kraft Foods
    ΑΓΝΟ (γάλα, γιαούρτι, τυρί, χυμοί) (Τα 4 τελευταία χρόνια συνεργασία με την DANONE.

    ΔΕΛΤΑ, εξαγοράστηκε από τον όμιλο VIVARTIA (MiG) το 2006 (στον οποίο ανήκουν και τα Goody’s, Μπάρμπα Στάθης, Flocafe, 7 Days κρουασάν, Χρυσή Ζύμη), ο οποίος αν και ελληνικό cogglomerate, βαδίζει στα χνάρια των ξένων πολυεθνικών με συμμετοχή ξένων κεφαλαίων και τακτική εξαγορών και συγχωνέυσεων http://www.vivartia.com
    ALGIDA, φίρμα παγωτού που ανήκει στον πολυεθνικό κολοσσό Unilever, που μεταξύ άλλων στην Ελλάδα εμπορεύεται και τα προϊόντα Ζwan, Βιταμ, Pumaro, Νέα Φυτίνη, ελαιόλαδο Αλτις, Lipton, Knorr, Helmann’s, ηλιέλαιο Sol, Friol, Φλώρα, Calvé, Becel, αλλά και είδη υγειινής όπως Vaseline, Ultrex, Timotei, Svelto, Sun, Skip, Rexona, Organics, Omo, Lux, Klinex, Dove, Cif, Cajoline, Brut, Axe, Aim!!! Έχει εξαγοράσει πλήθος ελληνικών εταιριών (Ελαίς 1962, Pummaro 1999), αλλά και ξένων με δραστηριότητα στην Ελλάδα (Κnorr-Bestfoods).
    NESTLE, η μεγαλύτερη παραγωγός ειδών διατροφής στον κόσμο, με ετήσιο τζίρο 60δις δολλάρια!! Μέσα από διαρκείς συγχωνεύσεις και εξαγορές άλλων εταιριών, έφτασε το 2003 να διαθέτει 511 εργοστάσια σε 86 χώρες! Στην Ελλάδα, εκτός από παγωτά (μέχρι εκεί φτάσανε τα πλοκάμια της, αφού πρόκειται για άκρως επικερδή αγορά), εμπορεύεται και τα προϊόντα farine lactee, δημητριακά fitness και clusters, σοκολάτες boss, kitkat, crunch, smarties, baci, nesquik, nescafe (φανταστείτε μόνο ότι ο νεσκαφέ φραπέ έχει αναδειχθεί σε εθνικό προϊόν, με το 25% του εγχώριου τζίρου!!), νερά κορπή, vittel, perrier, contrex, san pellegrino, maggi κύβους, μέχρι friskies και purina για τους τετράποδους.. καταναλωτές.
    DANONE (Activia, Danonino, Actimel, Danette, νερά Evian και Volvic, Milupa, Nutricia κτλ), γαλλοϊταλικός κολοσσός που τα τελευταία χρόνια προσπαθεί να παρεισφρύσει και στην ελληνική αγορά.
    Procter & Gamble, Αμερικανική πολυεθνική, η τέταρτη πιο κερδοφόρος επιχείρηση στον κόσμο που δραστηριοποιείται σε 160 χώρες παγκοσμίως ,κρατηθείτε, (Pantene, Vidal Sassoon, Ivory, Camay, Herbal Essences, Gillette, Wella, Secret, Old Spice, Always, Tampax, Crest, Fixodent, Oral-B, Head & Shoulders, Olay, Max Factor, Nice n’ Easy, Cover Girl, SK-II, Vicks, Ariel, Tide, Ace, Luv, Swiffer, Zest, Dash, Bold, Mr. Clean, Pampers αλλά και αρώματα Valentino, Dolce Gabbana, Polo, Dunhill, Christina Aguilera, Lacoste, Naomi Campbell, Gucci, Hugo Boss, Escada, Burberry και Puma, ηλεκτρικές συσκευές Braun, τροφές ζώων Eukanuba, Pringles πατατάκια ), μπαταρίες Duracell).
    Colgate – Palmolive, (Colgate, Kolynos, Palmolive, καθαριστικά ΑΖΑΧ, καθαριστικά ρούχων Soflan και Soupline, Fabuloso, Mennen). Αμερικανική πολυεθνική, ανταγωνίστρια της P&G, δραστηριοποιείται στην Ελλάδα από το 1963 με δικό της εργοστάσιο στην Π. Ράλλη.
    Unilever, (Vaseline, Ultrex, Timotei, Svelto, Sun, Skip, Rexona, Organics, Omo, Lux, Klinex, Dove, Cif, Cajoline, Brut, Axe, Aim). Διαφοροποιημένη πολυεθνική με δραστηριότητα σε πολλόυς τομείς, βλ. και τρόφιμα.
    ΑΒ Βασιλόπουλος. Ιδρύθηκε το Δεκέμβριο 1969 από τους αδελφούς Γεράσιμο και Χαράλαμπο Βασιλόπουλο. Τον Νοέμβριο του 1990 εισάγεται στην Κύρια Αγορά του Χρηματιστηρίου Αθηνών. Τον Ιούλιο του 1992 εξαγοράζεται από τον Όμιλο Delhaize, βελγικών συμφερόντων με δραστηριότητες σε 6 χώρες
    LIDL, γερμανικός υπερκολοσσός με 8000 καταστήματα σε 20 χώρες (200 μόνο στην Ελλάδα!) Ανήκει στον επιχειρηματικό όμιλο Schwarz και πουλάει τρόφιμα και άλλα προϊόντα λιανικού εμπορίου δικής του μάρκας σε πολύ χαμηλές τιμές.
    PRAKTIKER, γερμανικός υπερκολοσσός DIY με 440 καταστήματα σε 10 χώρες και συνολικές πωλήσεις ύψους € 3,7 δις το 2009
    IKEA, σουηδικός υπερκολοσσός που έχει καταλάβει την παγκόσμια αγορά επίπλου, παράγοντας μαζικά στην Κίνα και ρίχνοντας το κόστος.
    Zara, ισπανική αλυσίδα που έχει καταλάβει την παγκόσμια αγορά ρούχου, παράγοντας μαζικά στην Κίνα και ρίχνοντας το κόστος
    Αθηναϊκή Ζυθοποιία (Amstel, Heineken, Άλφα, Fischer, Erdinger, Murphy’s Irish Stout και Red, Duvel, Chimay, Kirin, McFarland, Carib, Sol, Desperados, Tiger, Moretti, Foster’s και Krusovice Kralovsky). Η Αθηναϊκή Ζυθοποιία Α.Ε. ιδρύθηκε το 1963 από μια ομάδα Ελλήνων επιχειρηματιών, αλλά πλέον αποτελεί μέλος του ολλανδικού ομίλου Heineken
    Μύθος Ζυθοποιία (Mythos, Carlsberg, Kaiser, Henninger, Kronenbourg, Grimbergen, Guinness, Kilkenny). ΕίΕΛΛΗΝΙΚΗ η δεύτερη μεγαλύτερη ζυθοποιία στην Ελλάδα και ανήκει εξ’ ολοκλήρου στον Ομίλο Εταιρειών Carlsberg.
    Ούζο 12, προϊόν της ιταλικής εταιρείας Campari.
    Coca Cola 3E (Coca Cola, Sprite, Fanta, Amita, Frulite, Tuborg, νερό ΑΥΡΑ, Waterblue και Λύττος, σνακς TSAKIRIS). Κάποτε σαν 3Ε ήταν η μεγαλύτερη ελληνική εταιρεία εμφιαλώσεως, τώρα πια ανήκει στην γνωστή πολυεθνική των δισεκατομμυρίων
    Pepsico – ΗΒΗ (Pepsi, 7UP, ΗΒΗ, νερό Λουτράκι, Lipton, Gatorade, Pure Rush). Κάποτε σαν Ηβη ήταν η αγαπημένη πορτοκαλάδα, εξαγοράστηκε κι αυτή απ’ την ανταγωνίστρια της Coca Cola, Pepsico.
    ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ
    BP (British Petroleum), πολυεθνική εταιρεία βρετανικών συμφερόντων (η μεγαλύτερη του Η. Βασιλείου)
    Shell (Royal Dutch Shell), πολυεθνική εταιρεία βρετανο-ολλανδικών συμφερόντων, με δραστηριότητα στην εξόρυξη και εμπορία πετρελαίου και φυσικού αερίου. Έχει δεχθεί πλήθος καταγγελιών για περιβαλλοντικές παραβάσεις και ανάμειξη στις εσωτερικές πολιτικές υποθέσεις πολλών κρατών (βλ. συγκρούσεις στη Νιγηρία). Το 2009 ανακυρήχθηκε ως η μεγαλύτερη πολυεθνική παγκοσμίως από το περιοδικό Fortune και η δεύτερη μεγαλύτερη από το Forbes.
    ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΟΣ ΚΛΑΔΟΣ
    Αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος η γερμανική HOCHTIF-Γέφυρα Ρίο Αντίρριο η γαλλική VINCI
    Ηλεκτρολογομηχανολογικά μετρό , γερμανική SIEMENS -Γυψοσανίδες γερμανική KNAUF -Τσιμέντα Ελβετική LAFARGE………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

    Ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό για αυτό σταματάμε εδώ, ελληνική οικονομία δεν υπάρχει εδώ και πολλές δεκαετίες , η πλειοψηφία των «ελληνικών» μεγάλων εταιρειών και των τραπεζών είναι συνδεδεμένες με ξένα κεφάλαια
    Ανεξάρτητη Ελλάδα, εννοώντας μαζί , αφεντικά και εργάτες δεν μπορεί να υπάρξει
    Η μόνη περίπτωση να υπάρξει ανεξάρτητη Ελλάδα θα είναι χωρίς τα αφεντικά, όταν οι εργάτες διευθύνουν και ελέγχουν μόνοι τους την οικονομία.

    Τι θα πρέπει να κάνουν οι εργάτες για να υπερασπίσουν το ταξικό τους συμφέρον, από κοινού, μαζί, παραμερίζοντας τις εθνικές διαφορές τους;
    Να κατανοήσουν ότι το κυνήγι του χρήματος τα προηγούμενα 20 χρόνια, που όλοι παρακάλαγαν να δουλεύουν υπερωρίες και Σαββατοκύριακα, και έψαχναν για μερεμέτια, πρέπει να σταματήσει
    Σήμερα , το 2017, στην Ελλάδα με το 27%ανεργία , πρέπει να δοθεί η μάχη για την υπεράσπιση του 8ωρου , για την πλήρη απαγόρευση των υπερωριών, ξεκινώντας από αυτό που μπορεί να κάνει ο καθένας στο χώρο δουλειάς του, μην περιμένουμε να πάρει μέτρα η κυβέρνηση. Άνοιγμα της συζήτησης για τις δικές μας ευθύνες ,των εργατών. Όχι μόνο να κατηγορούμε τις κυβερνήσεις ότι δεν παίρνουν μέτρα για τους άνεργους και εμείς να μην είμαστε διατεθειμένοι να δείξουμε αλληλεγγύη στους άνεργους συναδέλφους μας.

    ΚΑΜΜΙΑ ΩΡΑ ΥΠΕΡΩΡΙΑ
    ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΕΡΓΟΙ
    Όσο περισσότερες ώρες υπερωρία δουλεύουμε , τόσο χάνονται θέσεις εργασίας και οι συνάδελφοι μας άνεργοι δεν βρίσκουν δουλειά
    Όσο δουλεύουμε υπερωρίες , συμπληρώνουμε το εισόδημα μας και δεν ασχολούμαστε να πάρουμε αύξηση
    Τι λέει ο νόμος για τις υπερωρίες παράδειγμα.
    Ένας εργάτης παίρνει 40 ευρώ μεροκάματο στο 8ωρο ,άρα 5 ευρώ την ώρα ,την πρώτη ώρα υπερωρία πρέπει να την πληρωθεί +20% (1 ευρώ)+5 = 6 ευρώ η ώρα, τη δεύτερη ώρα + 40%(2 ευρώ)=7 ευρώ
    Εφόσον είναι νόμιμη , δηλαδή δηλώνεται στην επιθεώρηση εργασίας και υπογράφεται από τον εργαζόμενο. Αλλιώς είναι παράνομη και αμείβεται +80%=10 ευρώ.
    Για το Σάββατο
    Η δουλειά το Σάββατο πληρώνεται +30% γιατί στην Ελλάδα ισχύει το πενθήμερο Δευτέρα Παρασκευή ,δηλαδή στο παράδειγμά μας ο εργάτης θα πάρει 40+12 ευρώ =52 ευρώ
    Για την Κυριακή
    Όταν δουλεύεις Κυριακή πληρώνεσαι +75%Δηλαδή στο παράδειγμά μας ο εργάτης θα πάρει 40 +30 ευρώ =70 ευρώ.ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΣΦΑΛΙΖΟΝΤΑΙ

    ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ
    Ναι υπάρχει ακόμα νόμος που τιμωρεί τις παράνομες υπερωρίες
    Νόμος 3996/2011
    Παράγραφος 28
    1. Κάθε εργοδότης, που παραβαίνει τις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας τις σχετικές με τους όρους και τις συνθήκες εργασίας και συγκεκριμένα τα χρονικά όρια εργασίας ,,,,,τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι μηνών ή με χρηματική ποινή τουλάχιστον εννιακοσίων (900) ευρώ ή και με τις δύο αυτές ποινές.
    Τηλέφωνο επιθεώρησης εργασίας 15512 (ανώνυμες καταγγελίες)
    Το βασικό είναι να καταλάβουμε το που μας οδηγούν οι υπερωρίες και να προσπαθήσουμε να μην παραβιάζουμε το 8ωρο.
    Πριν απαιτήσουμε από το κράτος μέτρα για την ανεργία και τους ανέργους, να σταματήσουμε να δουλεύουμε υπερωρίες , να παίρνουμε μερεμέτια τα απογεύματα και τα Σαββατοκύριακα , γιατί στερούμε μεροκάματα από τους άνεργους συναδέλφους.
    Αν σταματήσουν οι υπερωρίες η ανεργία θα πέσει τουλάχιστον στο μισό.

    Κίτρινα κράνη
    ΜΑΗΣ 2017

  2. Που μπορώ να σας βρω;
    Μπορείτε να μου απαντήσετε στο mail?

Αφήστε μια απάντηση

Η διεύθυνση του email σας δεν θα δημοσιευθεί.