Εδώ και έναν μήνα περίπου, στα κατεχόμενα της Κύπρου υπάρχει μεγάλος αναβρασμός. Οι αλλεπάλληλες δημοσιεύσεις εκ μέρους της εφημερίδας Africa που εκδίδει ο αγωνιστής Σενέρ Λεβέντ έχουν προκαλέσει μεγάλο σάλο στο καθεστώς των υποχείριων της Άγκυρας. Πρόκειται για δημοσιεύσεις που αφορούν στα γεγονότα που έγιναν τα Χριστούγεννα του 1963 και δρομολόγησαν τις εξελίξεις της διχοτόμησης του νησιού μέχρι και την εισβολή της Τουρκίας τον Ιούλιο του 1974. Κεντρική σημασία σε αυτά τα γεγονότα είχε η διεθνής προπαγάνδα από πλευράς Τουρκίας η οποία αποδείκνυε ότι η ΕΚ κοινότητα είχε σκοπό να εξαφανίσει την ΤΚ. Κομβικό ρόλο σε αυτήν τη διεθνή προπαγάνδα την οποία στήριξε κυρίως ο Αγγλοαμερικανικός παράγοντας ήταν περίπτωση της φωτογραφίας με τη μπανιέρα. Μια μητέρα και τρία παιδιά σφαγμένα σε μια μπανιέρα, σε σπίτι του τουρκικού τομέα στη Λευκωσία. Πρόκειται για το σπίτι το οποίο μετά την εισβολή έγινε προσκύνημα των παιδιών στα σχολεία ως μαρτυρία και απόδειξη της βαρβαρότητας των ΕΚ.
Τα γεγονότα του 63 έχουν τη ρίζα τους στην προηγούμενη δεκαετία όταν η Αγγλοκρατία τοποθέτησε ως σφήνα και αντίβαρο τον ΤΚ παράγοντα ήδη από το 1954 προκειμένου να αναχαιτίσει τον αντιαποικιακό αγώνα, ένοπλο και πολιτικό, που διαφαινόταν στον ορίζοντα. Ο επόμενος σταθμός είναι η Τριμερής διάσκεψη του Λονδίνου το Σεπτέμβρη του 1955 όπου στο φόντο των Σεπτεμβριανών στην Κωνσταντινούπολη, φονικού πογκρόμ αλλά και της βάρβαρης και με πολιτική βούληση εκδίωξης των ρωμιών της Πόλης (μ’ αφορμή την προβοκάτσια στο τουρκικό προξενείο της Θεσσαλονίκης), όπου επίσημα τοποθετεί την Τουρκία μετά τη συμφωνία της Λωζάνης, ως ισότιμο συνομιλητή επί του κυπριακού. Ο επόμενος σταθμός είναι η συστηματική τοποθέτηση ΤΚ στα σώματα καταστολής του αντιαποικιακού αγώνα με αποτέλεσμα να ενθαρρύνει το διχασμό των δυο κοινοτήτων. Δίπλα σε αυτά τα γεγονότα προστίθενται και αυτά που αφορούν τη συστηματική εύνοια προς την ΤΚ κοινότητα με κορυφαίο γεγονός της τοποθέτησης του εγκληματία της ΤΜΤ Ραούλφ Ντενκτάς και μετέπειτα ηγέτη στα κατεχόμενα, στη θέση του δικηγόρου του Στέμματος και μετά βοηθός γενικός εισαγγελέας. Τέλος, η ίδια η συνθήκη Ζυρίχης-Λονδίνου είναι αυτή που θέτει διεθνώς την Τουρκία ως έναν από τους τρεις παράγοντες για μονομερείς ειρηνευτικές επεμβάσεις.
Τα γεγονότα του 63 έχουν σαν αφορμή τους τη διακηρυγμένη πρόθεση του Μακαρίου για τα 13 σημεία αναθεώρησης του Συντάγματος της Κυπριακής δημοκρατίας. Αυτή η πρόθεση βασιζόταν κυρίως στην κατάργηση του βέτο της μειοψηφίας αλλά και στην αλλαγή του καθεστώτος των χωριστών δημοτικών αρχών. Ήταν γεγονότα για τα οποία είχαν ήδη προετοιμαστεί οι τρομοκράτες της ΤΜΤ με εκπαίδευση από τούρκους αξιωματικούς αλλά και με οπλισμό από τον τουρκικό στρατό που αποστελλόταν ήδη από την εποχή συγκρότησης της ΤΜΤ, το 1957. Σ’ αυτήν την υπόθεση είχε ανάμιξη και το δίκτυο της CIA, stay behind, η οποία χρηματοδοτούσε τόσο την τουρκική πλευρά όσο και την ελλαδική-ΕΚ, διαμέσου ΚΥΠ-φασιστών αξιωματικών του ΙΔΕΑ. Μ’ αφορμή ένα επεισόδιο κοντά στον τουρκικό τομέα της Λευκωσίας ξεκίνησε μια ένοπλη αναμέτρηση μεταξύ της ΤΜΤ και των οπλισμένων ΕΚ ομάδων (Γεωρκάτζη, Σαμψών, Λυσσαρίδη) η οποία κατέληξε στο επεισόδιο της Ομορφίτας. Βασικό γεγονός που πήρε διεθνείς διαστάσεις ήταν το επεισόδιο της μπανιέρας. Σ’ αυτό βασίστηκε όλη η προπαγάνδα της τουρκικής πολιτικής που είχε στόχο τη διχοτόμηση. Αυτή που ξεκίνησε με την αποχώρηση της Διοίκησης της ΤΚ κοινότητας από την κυπριακή δημοκρατία και δημιούργησε τους πρώτους αμιγείς ΤΚ θύλακες προκαλώντας τη βίαιη μετακίνηση ΤΚ από μικτά χωριά και η τοποθέτηση συρματοπλέγματος από τον αγγλικό παράγοντας μεταξύ του ελληνικού και τουρκικού τομέα. Αυτοί οι θύλακες θα ήταν βασικοί μαζί με άλλους προκειμένου να λειτουργήσουν ως υποδοχείς των τούρκων αλεξιπτωτιστών τον Ιούλιο του 74 και της χάραξης της πράσινης γραμμής μέσω θυλάκων και προγεφυρωμάτων, στα σχέδια διχοτόμησης που ήδη είχε καταρτίσει ο τούρκος διαπρεπής αξιωματούχος Νιχάτ Ερίμ. Η ΕΚ πλευρά ακόμα και αυτή που έπαιξε το βρόμικο ρόλο του ΝΑΤΟ και της ελλαδικής χούντας, αργότερα, δεν δέχτηκε ποτέ την κατηγορία περί της γενοκτονίας της ΤΚ μειονότητας, συνηγορώντας σε αυτήν την διάψευση και το κομμουνιστικό ΑΚΕΛ.
Σήμερα, μετά από 50 χρόνια η τραγική φωτογραφία της μπανιέρας μπαίνει στο μικροσκόπιο μιας πλευράς αγωνιστών στα κατεχόμενα της Κύπρου. Μακριά από κάθε δικαιολογία για τα εγκλήματα που προέκυψαν από την ένοπλη πλευρά των ΕΚ, οι αναδημοσιεύσεις εστιάζονται στα διεθνή σχεδία για τη διχοτόμηση του νησιού.
Ιδού:
Είναι μια εικόνα της πολιτικής μας προπαγάνδας… Η σφαγή του μπάνιου…. Τρία παιδιά μέσα στην μπανιέρα με ματωμένες τις πιτζάμες τους…
Και η μητέρα τους…
Μα υπάρχει άνθρωπος που δεν θα επηρεαστεί από αυτό ; Και αν υπάρχει αυτός δεν θεωρείται άνθρωπος…
Η πιο πικρή , η πιο τραγική ανάμνηση από τα Χριστούγεννα του 1963… Αυτή η φωτογραφία γύρισε όλο τον κόσμο…Δημοσιεύτηκε τότε σε όλα τα γνωστά ΜΜΕ του κόσμου…
Ως μια βαρβαρότητα των Ελληνοκυπρίων στην Κύπρο…
Προσπαθήσαμε περισσότερο από κάθε τι άλλο να αποδείξουμε τις επιθέσεις και τις σφαγές των Ελληνοκυπρίων κατά των Τουρκοκυπρίων μέσω αυτής της φωτογραφίας… Αργότερα κάναμε το σπίτι αυτό ένα ¨μουσείο βαρβαρότητας¨….
Όλους τους μαθητές μας τους μεταφέραμε με τη σειρά σε αυτό το σπίτι, περιγράφοντας τους την ελληνοκυπριακή βαρβαρότητα… Και ακόμη το κάνουμε αυτό …
Τα περασμένα χρόνια γράψαμε αρκετά για αυτό το θέμα στην εφημερίδα μας… Ανοίξαμε τον φάκελο της σφαγής… Αρχίσαμε να τα σκαλίζουμε…Διότι υπήρχαν ακόμη ερωτήματα στα μυαλά του κόσμου που δεν είχαν ακόμη διαφωτισθεί… Και κυκλοφορούσαν χίλιες ιστορίες…
Υπήρξαν όμως κάποιοι που ενοχλήθηκαν που σκαλίζαμε την υπόθεση…
Οι οργιζόμενοι που μας επιτίθενται πάντα με το επίθετο ¨προδότες¨…
Εμείς όσο σκαλίζαμε το περιστατικό άρχισαν να βγαίνουν κάποιες άγνωστες αλήθειες…
Για παράδειγμα πως υπήρχαν και άλλες εικόνες-εκδόσεις εκείνης της φωτογραφίας-προπαγάνδας…
Δηλαδή δεν τους είχαν δολοφονήσει όπως βρέθηκαν… Αλλά τους είχαν δώσει τέτοια ¨μορφή¨ ώστε να είναι πιο αποτελεσματική η προπαγάνδα….
Μάλιστα προσδιορίσαμε πως αυτό το έκανε ο εκ Τουρκίας δημοσιογράφος Ομέρ Σαμί Τζοσάρ… Ο θεωρούμενος ως ειδικός σε θέματα Κύπρου Ομέρ Σαμί Τζοσάρ που ζούσε τότε ανάμεσα μας ως ανταποκριτής της εφημερίδας Μιλλιέτ, εργαζόταν πολύ περισσότερο ως αξιωματικός του Τμήματος Πληροφοριών της Τουρκίας…
Κανείς δεν βγήκε να μας ανακοινώσει για ποιο λόγο έγινε όλη αυτή η σκηνή…
Αλλά καθώς προχωρούσαν τα δημοσιεύματα μας και έφτασαν και στην Τουρκία, τα εθνικιστικά μέρη βρήκαν και έφεραν στην Κύπρο 40 χρόνια μετά, τον πικραμένο ταγματάρχη Ιλχάν…
Τον έβγαλαν να μιλήσει στις τηλεοράσεις, αλλά πιστεύω πως εκ των υστέρων μετάνιωσαν που τον έβγαλαν…
Ο άνθρωπος μιλούσε ασυνάρτητα…
Εντός της τουρκικής πρεσβείας του είχαν πάει μια αιχμάλωτη Ελληνοκύπρια και έναν άλλο άνθρωπο για να τους σκοτώσει και να πάρει εκδίκηση για τα παιδιά… Του έδωσαν τότε ένα όπλο και του είπαν ¨Άντε σκότωσε τους να πάρεις την εκδίκηση σου¨… Μάλιστα η Ελληνοκύπρια ήταν έγκυος…
Ο ταγματάρχης Ιλχάν δεν τους σκότωσε…
Δημοσιεύουμε σήμερα μια φωτογραφία σχετικά με την σφαγή του μπάνιο που μέχρι τώρα δεν δημοσιεύτηκε πουθενά…
Δημοσιεύεται πρώτη φορά στο τύπο μας και στον κόσμο….
Ελπίζουμε αυτή η φωτογραφία να συμβάλει στην διαφώτιση της αλήθειας…
Κοιτάξτε καλά την φωτογραφία…. Βλέπετε κανένα ίχνος αίματος στο μπάνιο ; Όχι… Τα πτώματα που βρίσκονται ; Έξω, δίπλα στο μπάνιο… Εάν είχαν δολοφονηθεί στο μπάνιο, έτσι θα βρισκόταν ;
Τις προάλλες σε άρθρο μου με τίτλο ¨Τα μυστικά του ματωμένου μπάνιου¨ είχα θέσει έξι ερωτήματα…
Επαναλαμβάνω πάλι αυτά τα ερωτήματα που προσμένουν την διαφώτιση τους…
Πρώτη ερώτηση…
Δεν είναι παράξενο ότι η μητέρα είναι από κάτω και τα παιδιά πάνω ; Μια μάνα με το άγχος να προστατεύσει τα παιδιά της, δεν θα τα κάλυπτε ;
Δεύτερη ερώτηση…
Λεγόταν πως τα μυαλά των παιδιών ήταν κολλημένα στον τοίχο. Για να γίνει αυτό πρέπει τα παιδιά να έχουν πυροβοληθεί στο κεφάλι. Και μάλιστα από κοντινή απόσταση, ακουμπώντας το όπλο στο κεφάλι. Και όμως ο ίδιος ο ταγματάρχης Ιλχάν που έπλυνε τα πτώματα με τα ίδια του τα χέρια, λέει πως κανένα από τα παιδιά δεν είχε πυροβοληθεί στο κεφάλι. Αφού λοιπόν είναι έτσι γιατί ακόμη επαναλαμβάνεται το ψέμα με τα μυαλά που πετάχτηκαν και κόλλησαν στον τοίχο ;
Τρίτο ερώτημα….
Υπάρχουν σοβαρά στοιχεία πως η σφαγή δεν έγινε στο μπάνιο….Φωτογραφίες εκτός μπάνιου…. Ποιος είναι λοιπόν αυτός που τους πήρε από εκεί και τους μετέφερε στο μπάνιο ; Και για ποιο λόγο το έκανε αυτό ;
Τέταρτο ερώτημα….
Υπάρχουν μερικές ακόμη επίσημες φωτογραφίες προπαγάνδας…Υπάρχουν φωτογραφίες με τα παιδιά να βρίσκονται σε άλλες στάσεις… Τίνος έργο είναι αυτό ; Δεν αναρωτιέστε ποιοι είναι τόσο άθλιοι που φτάνουν για χάρη της προπαγάνδας να παίζουν με τα ματωμένα πτώματα των παιδιών ;
Πέμπτο ερώτημα…
Από εκείνη την σφαγή υπάρχουν διασωθέντες…Οι οποίοι ακόμη ζούνε μεταξύ μας… Αλλά για κάποιο λόγο δεν μιλάνε…Το στόμα τους ούτε με μαχαίρι δεν ανοίγει… Γιατί ; Από ποιόν φοβούνται ; Άραγε αν μιλήσουν θα τους συμβεί τίποτε ; Έχουν μήπως απειληθεί ; Είναι κι αυτό ένα μυστικό…Εσείς έχετε γνωρίσει ποτέ Τουρκοκύπριο που να φοβάται να περιγράψει μια σφαγή που έκαναν οι Ελληνοκύπριοι ; Εγώ δεν γνώρισα πάντως…
Έκτο ερώτημα….
Η ¨σφαγή του μπάνιου¨ δημοσιεύτηκε στον τοπικό τύπο τρεις μέρες μετά από τότε που έγινε. Τότε υπήρχαν δύο εφημερίδες, η ¨ Halkın Sesi¨ και η ¨Bozkurt: . Γιατί λοιπόν ενώ άλλες ειδήσεις μεταδιδόταν αμέσως, αυτή την καθυστέρησαν τόσο ;
Αυτοί που κατηγορούν την ηρωική μας ομάδα που σκαλίζει αυτή την υπόθεση, ας αφήσουν τις φιλολογίες περί προδοσίας και ας μας εξηγήσουν όλα αυτά…
Με σημαντικότερο την ιστορική φωτογραφία που δημοσιεύουμε σήμερα…
Αφού κανένα παιδί δεν πυροβολήθηκε στο κεφάλι και κανενός τα μυαλά δεν είναι στον τοίχο, για ποιο λόγο λένε ψέματα ;
Για ποιο λόγο λένε στημένα πράματα περί δολοφονίας στο μπάνιο ;
Και το σημαντικότερο, για ποιο λόγο αισθάνονται την ανάγκη να λένε αυτά τα ψέματα ; Ας μας τα πούνε όλα αυτά…
Με ψέματα μας τάιζαν μέχρι σήμερα…
Μπήκαν βόμβες σε τζαμιά…
Μας έλεγαν ψέματα πως ¨Το έκαναν οι Ελληνοκύπριοι¨…
Δύο Τούρκοι δικηγόροι δολοφονήθηκαν σε μια βραδιά…
Ψέματα είπαν….
Πυροβόλησαν άγαλμα του Ατατούρκ…
Ψέματα είπαν…
Ακόμη και για τις βομβιστικές τους ενέργειες ψέματα μας είπαν…
Είπαν πως ¨Μόνοι τους έβαλαν τις βόμβες¨….
Μετά από τόσα ψέματα, πώς να πιστέψουμε αυτά που λένε ;
Σενέρ Λεβέντ
Τουρκοκυπριακή εφημερίδα Αφρίκα 2/1/2015
Πρόσφατα σχόλια