μια άποψη από την εφημερίδα “Κόντρα”
Όταν ο δικτάτορας της Αιγύπτου σκότωσε μέσα σε μια μέρα 1.000 διαδηλωτές, το Charlie Hebdo κυκλοφόρησε με το εξώφυλλο που βλέπετε στη φωτογραφία: «Το Κοράνι είναι σκατά. Δε σταματά τις σφαίρες». Ετσι για να έχουμε ένα δείγμα της ποιότητας του «βέβηλου χιούμορ» του περιοδικού.
Οταν δυο μέλη του ΛΜΑΠ επιτέθηκαν σε συναγωγή ακροδεξιών εβραίων σκοτώνοντας μερικούς απ’ αυτούς, το Charlie Hebdo δεν επιστράτευσε το «βέβηλο χιούμορ» του, δημοσιεύοντας ας πούμε ένα εξώφυλλο με τίτλο: «Η προσευχή σε στέλνει γρηγορότερα στον παράδεισο».
Το «βέβηλο χιούμορ» ήταν σε ποσοστό 95% κατά των μουσουλμάνων και σε ποσοστό 5% κατά των καθολικών. Οταν συντάκτης του περιοδικού τόλμησε να γράψει πως ο γιος του Σαρκοζί έγινε εβραίος μέσα σε μια νύχτα για να πάρει μια καλή προίκα, απολύθηκε κατηγορούμενος για… αντισημιτισμό.
Ας επιστρέψουμε, όμως, στους θρηνούντες γοερά διανοούμενους («της αριστεράς και της προόδου» κατά προτίμηση), για να σταθούμε σ’ έναν πολύ προβεβλημένο, στη σκέψη του οποίου υποκλίνονται γενιές και γενιές παπαρολόγων της ντεμέκ διανόησης.
«Είναι ένας πόλεμος σε εξέλιξη και εμείς είμαστε χωμένοι μέσα μέχρι το λαιμό, όπως τότε που ήμουν παιδί και περνούσα τις μέρες μου κάτω από βομβαρδισμούς που μπορούσαν να έρθουν από τη μια στιγμή στην άλλη χωρίς να το ξέρω. Αυτός ο τύπος τρομοκρατίας είναι σαν να ζούμε εκείνον τον πόλεμο». Ο «πολύς» Ουμπέρτο Εκο μας δίνει το μέτρο της αβάσταχτης ελαφρότητας (ή του αβάσταχτου ωφελιμισμού-κυνισμού) του δυτικού «προοδευτικού» διανοούμενου.
Η «ελευθερία του λόγου» που υπερασπίζονται αυτοί οι διανοούμενοι είναι συνώνυμο της ελευθερίας της σφαγής του «τρίτου κόσμου» από τις σιδερόφραχτες στρατιές των ιμπεριαλιστικών κρατών της Δύσης. Ο ντοτόρε Εκο αισθάνεται απειλούμενος, όπως όταν ήταν παιδί στο Β’ παγκόσμιο πόλεμο, και λέει «για το Ισλαμικό Κράτος και τους τζιχαντιστές ότι είναι μια νέα μορφή ναζισμού εξαιτίας των μαζικών σφαγών και της μεσσιανικής επιθυμίας τους να κατακτήσουν τον κόσμο».
Είναι τόσο αποκτηνωμένα αυτά τα γαϊδούρια της διανόησης που δεν αισθάνονται την ανάγκη να διαβάσουν δεύτερη φορά αυτά που γράφουν και να φυλαχτούν λίγο από τις κακοτοπιές. Διότι υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι στην Παλαιστίνη, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στην Υεμένη, στο Μάλι, στη Συρία, στη Λιβύη που ζουν εδώ και χρόνια (αλλού πάρα πολλά, αλλού λιγότερα) με το φόβο ότι θα καταφθάσουν τα αεροπλάνα των ΗΠΑ, της Βρετανίας, της Γαλλίας, του Ισραήλ και θ’ αδειάσουν τόνους βομβών πάνω από τα φτωχόσπιτά τους. Υπάρχουν παιδιά που είδαν τις μανάδες, τους πατεράδες και τ’ αδέρφια τους να διαμελίζονται δίπλα τους.
Ολα αυτά τα εκατομμύρια ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες έσχατης φτώχειας και ταυτόχρονα βομβαρδίζονται ανελέητα, πότε στοχευμένα και πότε κατά λάθος (οπότε χαρακτηρίζονται «παράπλευρες απώλειες») δεν αξίζουν ν’ απασχολήσουν τον Εκο και τους ομοίους του. Αυτούς τους βομβαρδισμούς οι ίδιοι δεν τους αισθάνθηκαν ποτέ ως απειλή. Ο αχαλίνωτος ιμπεριαλισμός των κρατών της Δύσης, που έχουν κατακτήσει τον κόσμο και τον κρατούν με τη φωτιά και το σίδερο, δεν ενοχλεί. Ενοχλεί μόνο ο τζιχαντισμός, τερατώδες δημιούργημα του εγκληματικού ιμπεριαλισμού της Δύσης.
Π.Γ.
Πρόσφατα σχόλια