Η ένταση στη διαμάχη μεταξύ του ουκρανικού στρατού και των δυο αυτόνομων δημοκρατιών της Ανατολικής Ουκρανίας έχει έρθει σε αδιέξοδο. Από την άλλη πληθαίνουν οι φωνές για αποκλιμάκωση της κρίσης. Έτσι και ο Πούτιν ζητά να λήξουν οι εχθροπραξίες αλλά και οι ΗΠΑ αρνούνται να στείλουν στρατιωτικές δυνάμεις ή να τις ενισχύσουν στην Ουκρανία. Ποιο να είναι μέλλον άραγε, όταν ήδη έχει ξεκινήσει ένας πόλεμος υποδαυλισμένος, τόσο από την ΕΕ όσο και από τις ΗΠΑ μ’ αφορμή την άρνηση του πρώην πρωθυπουργού της Ουκρανίας να θέσει τη χώρα του υπό την επιρροή της ΕΕ; Είναι προφανές ότι σ’ αυτόν τον παγκόσμιο ψυχρό πόλεμο που έχει ξεκινήσει οι δυνάμεις αναμένουν την κατάρρευση, η μια της άλλης. Στο θέατρο των επιχειρήσεων τόσο οι ναζί ουκρανοί όσο και οι αριστεροί αντάρτες γεμίζουν θύματα και ανοίγει το χάσμα που διάνοιξε η επέμβαση της ΕΕ και των ΗΠΑ. Αυτός ο παραλογισμός που δεν τελείωσε με την πτώση των ανατολικών καθεστώτων, όχι μόνο συνεχίστηκε αλλά και εντείνεται. Είναι καιρός να ξαναβγεί μπροστά ένα αντικαπιταλιστικό ειρηνικό κίνημα, μακριά από τις ίσες αποστάσεις να υπερασπιστεί τις απλές αιώνιες αξίες της ζωής, της δημιουργίας, της αλληλεγγύης.
Πρόσφατα σχόλια