Η κατάσταση στην Τουρκία, σήμερα

Η περίοδος μετά την υπερψήφιση του προέδρου Ερντογάν στην Τουρκία διακρίνεται από μια έντονη σύγκρουση η οποία βρίσκεται σε πολλά επίπεδα. Αφενός μεν στα διεθνή ζητήματα: α)η βούληση της Τουρκίας να μην εναντιώνεται στο ΙΚΙΛ όπως και η από το 2003 αποστασία της από τη δυτική συμμαχία β)η έναρξη συγκρούσεων με τους Κούρδους της ΝΑ Τουρκίας, γ)η αποτυχία της στη συριακή κρίση να επιβάλει τις βλέψεις της στη διάλυση της χώρας, δ)η φθορά γύρω από το κυπριακό ζήτημα, ε)η νέα επισφαλής σχέση της με τη Ρωσία, στ)ο νέος ψυχρός πόλεμος με το Ισραήλ καθότι επιχειρεί να κηδεμονεύσει το παλαιστινιακό ζήτημα
και αφετέρου στο εσωτερικό ζήτημα: α)η σύγκρουση με την κοσμική κουλτούρα της Τουρκίας, β)η σύγκρουση με τους αμερικανο-ισλαμιστές συμμάχους όπως ο πρώην πρόεδρος Γκιουλ, γ)η μονοκρατορία στο κόμμα και στην κυβέρνηση που έχει ήδη επιβάλει, δ)η σύγκρουση με όλη σχεδόν την επίσημη και την κοινωνική αντιπολίτευση για ζητήματα κοινωνικών δικαιωμάτων η οποία μετά τις συγκρούσεις στο Γκάζι μεταφράζεται σε πολλούς νεκρούς διαδηλωτές.
Προς το παρόν η αυτοκρατορική διακυβέρνηση του τουρκικού κράτους δεν δέχεται τριγμούς όσον αφορά στην εφαρμογή των λύσεων που περιλαμβάνουν μέχρι και συλλήψεις ιδιοκτητών ΜΜΕ αλλά δεν αποκλείεται στο μέλλον να παρουσιαστεί μια σοβαρή κρίση με βάση τις αιχμές που αποτελούν διαχρονικά τις αχίλλειους πτέρνες του πολιτικού συστήματος στην Τουρκία. Το ζήτημα για αυτές είναι εάν αυτές θα παρουσιαστούν σε συνέργεια όπως επίσης αυτές εάν θα προκύψουν στη δίνη απρόβλεπτων διεθνών αλλαγών όπως π.χ. στο κουρδικό ζήτημα.

Το ερώτημα που παραμένει είναι οι γέφυρες επικοινωνίας με τους λαούς της Τουρκίας, με την εργατική τάξη της και με τα πλήθη που αναζητούν μια άλλη κοινωνική οργάνωση που θα βασίζεται στην ισότητα στην ελευθερία και στην αλληλεγγύη. Οι τούρκοι και οι κούρδοι πολιτικοί πρόσφυγες στην Ελλάδα και οι πρόσφυγες πολέμου από τη Συρία, είναι στην πρώτη γραμμή αναζητήσεων για τη συνεργασία των λαών.