από το ε/κ αντικαπιταλιστικό έντυπο γρανάζι
Είναι ο τομέας της υγείας διαπραγματεύσιμος; Κι όμως, με τα μνημονιακά δεδομένα είναι με το παραπάνω. Η κυβέρνηση, με τη σύσταση του ΓΕΣΥ επιχειρεί να διαλύσει περισσότερο το ήδη διαλυμένο -σχεδόν ανύπαρκτο- κοινωνικό κράτος. Το Υπουργείο Υγείας, που υποβαθμίζει συστηματικά τα τελευταία χρόνια τη δημόσια υγεία, με αποτέλεσμα να έχει «φρακάρει» λόγω της αύξησης της ανεργίας και της γενικευμένης κρίσης που βιώνει ο κόσμος της εργασίας, παρουσιάζει ένα νομοσχέδιο, μια «λύση» που ενθαρρύνει για άλλη μια φορά τη στροφή στην ιδιωτική υγεία και ασφάλιση, αυτή τη φορά με τη βούλα του κράτους.
Σε γενικές γραμμές το Υπουργείο εξαγγέλλει ότι πρόκειται για μια προσπάθεια που εξασφαλίζει στους πολίτες το αυτονόητο: καθολική πρόσβαση σε υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας μέσα από ένα σύστημα «καθολικό, λειτουργικό, αποδοτικό, οικονομικά βιώσιμο, που θα παρέχει αποτελεσματική κοινωνική προστασία σε εκείνους που την έχουν ανάγκη με τρόπο που να σέβεται τα χρήματα των φορολογουμένων και τους πόρους που θα χειρίζεται». Σύμφωνα πάντα με το Υπουργείο, θα καλύπτει, χωρίς διακρίσεις, όλους όσους διαμένουν μόνιμα και νόμιμα στην Κύπρο, ανεξαρτήτως ηλικίας, οικονομικής κατάστασης και ιατρικού ιστορικού. Με τον τρόπο αυτό παρέχεται πλήρης κάλυψη, μεταξύ άλλων, σε οικογένειες, εργαζόμενους, συνταξιούχους, χρόνιους ασθενείς, ασθενείς με σοβαρά προβλήματα υγείας, παιδιά, ανέργους, και όλες τις ευάλωτες ομάδες πληθυσμού. Μέσα από το ΓεΣΥ, ο κάθε δικαιούχος θα έχει το δικαίωμα ελεύθερης επιλογής ιατρού ή νοσηλευτηρίου, είτε από τον κρατικό είτε από τον ιδιωτικό (!) τομέα. Ποσοστό 2.2% επί των μηνιαίων συνολικών απολαβών του θα δίνει ο κάθε εργαζόμενος. Οι εργοδότες θα καταβάλλουν, επίσης, ποσοστό της τάξης 2.2% επί του μισθού για κάθε εργαζόμενο. Ενώ το κράτος θα καταβάλλει ποσοστό 4.25% επί του μισθού για κάθε εργαζόμενο πολίτη. Αυτά τα ποσοστά ενδέχεται να αλλάξουν ελαφρώς, αναλόγως των δεδομένων.
Το Γενικό Σχέδιο Υγείας θα εφαρμοστεί σε τρεις φάσεις με ημερομηνία ολικής εφαρμογής την 1.7.2016. Το τοπίο, όμως, είναι ακόμα αρκετά ομιχλώδες και κανείς δε φαίνεται να γνωρίζει ακριβώς τι πρόκειται να συμβεί.
Παρ’ όλους τους ισχυρισμούς του Υπουργείου, λοιπόν, είναι εύλογα τα παρακάτω ερωτήματα.:
- Ένα κράτος που προφασιζόμενο οικονομικές δυσκολίες δεν μπορεί να διαχειριστεί και να στελεχώσει επαρκώς τα δημόσια νοσηλευτήρια, στρέφεται στην ιδιωτική υγεία για να λύσει τα προβλήματα παροχής δημόσιας και δωρεάν υγείας;
- Το ίδιο κράτος που είναι υπαίτιο για την παρακμή της δημόσιας υγείας με την ίδια εγκληματική αμέλεια πάει να φορτώσει στους εργαζομένους κι άλλες κρατήσεις από τους ήδη πετσοκομμένους μισθούς τους;
- Σε ένα κράτος σε κρίση, όπως επαναλαμβάνουν και υπενθυμίζουν όσο πιο συχνά μπορούν οι πολιτικοί αλλά και οι δημοσιογράφοι που υπηρετούν το σύστημα, με την ανεργία να εκτινάσσεται συνεχώς σε υψηλότερα ποσοστά, επιδιώκουν να συστήσουν ένα σύστημα που βασική προϋπόθεσή του για να είναι αποτελεσματικό είναι η οικονομική ανάπτυξη ;
Πρόκειται για ένα σύστημα που οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια σε κατάρρευση και ευνοεί σαφέστατα τον ιδιωτικό τομέα, τις ασφαλιστικές εταιρείες και τους μεγαλογιατρούς, οι οποίοι προφανώς θα περιμένουν και ένα κέρδος για τις «υπηρεσίες» τους από το κράτος και δε θα δουλεύουν μόνο με το κόστος όπως θα έκανε ένα δημόσιο νοσηλευτήριο. Διαφορετικά, θα βρουν τρόπο να αυξήσουν το κέρδος τους, μειώνοντας το κόστος, δηλαδή, την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών! Καταλαβαίνει κανείς ότι. όταν μιλάμε για την υγεία, μιλάμε για κάτι ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟ.
Οι εργαζόμενοι χρειάζεται να απαιτήσουν, σε αλληλεγγύη με τους εργαζόμενους στην υγεία, όντας οι δυο ομάδες-θύματα των πειραματισμών του Υπουργείου:
- Δημόσια, δωρεάν και ποιοτική υγεία για όλους
- Προσλήψεις νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού στα υποστελεχωμένα νοσοκομεία
- Ανακαινίσεις νοσοκομειακών κτιρίων
- Σταμάτημα της υποβάθμισης της δημόσιας υγείας
Πρόσφατα σχόλια