οι εκλογές στα κατεχόμενα της Κύπρου και σημάδια των καιρών

από τη δεύτερη ανάγνωση

Εξελίξεις στην τουρκοκυπριακή κοινότητα: οι επερχόμενες εκλογές και η άρνηση υποταγής στο «νόμο» της εξουσίας που θέλει να εκφοβισει…

Οι εκλογές στην τουρκοκυπριακή κοινότητα απέχουν μόνο δύο βδομάδες πλέον. Η ρευστότητα του τοπίου όσον αφορά στην εκλογική διαδικασία εξακολουθεί να μην αφήνει περιθώρια για ασφαλείς προβλέψεις. Η μοναδική πρόβλεψη που μπορεί να εξαχθεί από τις δημοσκοπήσεις που έχουν δημοσιευθεί είναι ότι πρόκειται μάλλον για εκλογική διαδικασία δύο γύρων και ότι ο Ντερβίς Έρογλου θα είναι ένας από τους υποψήφιους που θα περάσουν στο δεύτερο γύρο.

Τη βδομάδα που μας πέρασε, είδαν το φως της δημοσιότητας δύο νέες δημοσκοπήσεις. Σύμφωνα με την πρώτη που διεξήχθει μεταξύ 21 και 25 Μαρτίου από την εταιρεία ερευνών Gezici[1] με τη μέθοδο των προσωπικών συνεντεύξεων ανάμεσα σε 3.072 άτομα και με ποσοστό λάθους – όπως αναφέρει η έρευνα – 1.5%, ποσοστό 63.7% των ερωτηθέντων υποστηρίζουν ότι θα υπάρξει εκλογική διαδικασία δύο γύρων και σχεδόν οι μισοί (49.6%) πιστεύουν ότι στο δεύτερο γύρω υποψήφιοι θα είναι ο Μουσταφά Ακιντζί και ο Ντερβίς Έρογλου. Σε τέτοια περίπτωση, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, το 60.5% υποστηρίζει την εκλογή Ακιντζί και το 39.5% την εκλογή Έρογλου. Σε περίπτωση που στο δεύτερο γύρω βρεθεί η Σιμπέλ Σιμπέρ εναντίον του Έρογλου με προβλεπόμενα – σύμφωνα με τις απαντήσεις των ερωτηθέντων – ποσοστά 48.9% και 51.1% αντίστοιχα.

Σε ερώτηση αναφορικά με ποιό θέλουν να δουν οι ερωτηθέντες να κερδίζει τις εκλογές και να ηγείται της κοινότητας οι απαντήσεις των ερωτηθέντων ήταν οι ακόλουθες:

Ντερβίς Έρογλου – 37.2%

Μουσταφά Ακιντζί – 30.3%

Σιμπέλ Σιμπέρ – 21.1% και

Κουντρέτ Οζερσάι 11.4%

Ως πιο κατάλληλος για να συμβάλει στην επίλυση του Κυπριακού πρώτος προκρίνεται ο Μουσταφά Ακιντζί με ποσοστό 38.2%, ακολουθεί ο Ντερβίς Έρογλου με 26.8% και πίσω του η Σιμπέλ Σιμπέρ με 21.6%. Στον Κουντρέτ Οζερσάι αποδίδεται ποσοστό 13.4%.

Όσον αφορά στα ποσοστά εκλογής στην περίπτωση δεύτερου γύρου και αναλόγως του συνδυασμού δύο υποψηφίων που προκύψει, οι ερωτηθέντες φαίνεται να αποδίδουν τα ακόλουθα ποσοστά:

Έρογλου – Ακιντζί: 39.5% – 60.5%
Έρογλου – Σιμπέρ: 51.1% – 48.9%
Έρογλου – Οζερσάι: 46.6% – 53.4%
Οζερσάι – Σιμπέρ: 60.4% – 39.6%
Οζερσάι – Ακιντζί: 67.5% – 32.5%
Σιμπέρ– Ακιντζί: 39.4% – 60.6%

Τα αποτελέσματα της εταιρεία ερευνών Gezici, αμφισβητήθηκαν έντονα στην εφημερίδα Κίπρις Ποστασί. Ο συγγραφέας του άρθρου, Βατάν Μεχμέτ, επεσήμανε ότι ο διευθυντής της εταιρείας υποστήριξε μεν σε τηλεοπτικό πρόγραμμα ότι θα κλείσει την εταιρεία εάν τα αποτελέσματα των εκλογών δεν προκύψουν σύμφωνα με τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης που διενήργησε, κοιτάζοντας παλαιότερες δημοσκοπήσεις, όπως αυτές για τις Τουρκικές εκλογές τον Μάρτη του 2014, διαψεύστηκε δε, πόσο μάλλον για τις τουρκοκυπριακές εκλογές αφού δεν ξέρει τίποτα για πολιτικά της τουρκοκυπριακής κοινότητας.

Η εφημερίδα Ντετάυ παρουσιάσε στις 2 Απριλίου τα αποτελέσματα δημοσκόπησης που πραγματοποίησε στην ιστοσελίδα της[2] με τη συμμετοχή 4.465 ατόμων την περίοδο 7 Μαρτίου – 1 Απριλίου που συμμετείχαν με smart phone (56%), με Η/Υ (desktop ή laptop – 39%), με τάμπλετ (4%) και μέσω άλλων συσκευών (1%).

Η προηγούμενη δημοσκόπηση που είχε δει το φως της δημοσιότητας στις 17 Μαρτίου 2015 ήταν αυτή του Ινστιτούτου Ερευνεών Κερύνειας (GAE) που όπως αναφέρθηκε πραγματοποιήθηκε ανάμεσα σε 1,500 άτομα. Σύμφωνα με αυτή ο Ντερβίς Έρογλου προηγείτο με 32.9%, ακολουθούσε με μεγάλη διαφορά η Σιμπέλ Σιμπέρ με 22.9% και ο Μουσταφά Ακιντζί με 15.8%, πίσω τους ο Κουντρέτ Οζερσάι με 5.1%, και τέλος οι Μουσταφά Ονουρέρ με 0.8% και Αρίφ Σαλίχ Κιρνταγά με 0.4%, επίσης. Ποσοστό 12.8% δήλωσε αναποφάσιστο και 9.3% ότι δεν θα ψηφίσει.

Τα αποκλίνονται αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων όπως φαίνονται πιο πάνω καταδεικνύουν ότι το αποτέλεσμα θα κριθεί στην κάλπη, επιβεβαιώνοντας όχι μόνο τη ρευστότητα στις εκλογές, αλλά γενικότερα στο πολιτικό σκηνικό και την ίδια την τουρκοκυπριακή κοινότητα, που όπως απέδειξε ξέρει να εκπλήσσει με πιο πρόσφατο παράδειγμα την εκλογή του Μεχμέτ Χαρμαντζί στο δήμο Λευκωσίας, κατά τις δημοτικές εκλογές της περασμένης χρονιάς. Ενδεικτικά, φαίνεται ότι η πεποίθηση ότι αυτή η εκλογική διαδικασία θα ήταν «περίπατος» για τον Ντερβίς Έρογλου καταρρίπτεται, ότι η υποψηφιότητας της Σιμπέλ Σιμπέρ ενισχύει την ύπαρξη εσωτερικών αναταράξεων στο Ρεπουπλικανικό κόμμα, ότι η αρχική δυναμική του κινήματος του Κουντρέτ Οζερσάι δεν φαίνεται να μεταφράζεται με αντίστοιχα εκλογικά ποσοστά, ενώ το αουτσάϊντερ Μουστάφα Ακκιντζί, παρά την αποχή του από τα πολιτικά δρώμενα επανήλθε δυναμικά αποκτώντας το λιγότερο ρυθμιστικό ρόλο.

«Κύπριος είμαι, δεν είμαι μάρτυρας!»

Στον απόηχο των δημοσκοπήσεων και της εκλογικής αναμέτρησης ήρθε η απόφαση για τη δίκη των Κορά Μπασδογρούλτματζι και Τζιμέλ Σενέμ Χιουσεγίν, του ζευγαριού που κατηγορήθηκαν δικαστικώς επειδή είχαν τοποθετημένη τον Ιούνιο του 2013, σημαίες της Κυπριακής Δημοκρατίας, έξω από το κατάστημά τους στην Αμμόχωστο. Το ζευγάρι συνελήφθηκε στις 21 Ιουνίου 2013[3] με τις κατηγορίες για αδικήματα κατά της δημόσιας τάξης με την ανάρτηση της σημαίας και η αρχική εκδίκαση της υπόθεσης αναβλήθηκε μέχρι τις 11 Ιουνίου 2014. Το ζευγάρι φυλακίστηκε παρά το ότι προσπάθησε να εξηγήσει ότι η υπόθεσή τους είναι ίδια με αυτή του Μπασντορουλτματζί ο οποίος τέσσερα χρόνια προηγουμένως είχε συλληφθεί για τον ίδιο λόγο και αθωώθηκε από το δικαστηρίο. Ο Κορά και η Τζιμέλ εξήγησαν ότι η ανάρτηση της σημαίας αποτελούσε μέσο διαμαρτυρίας για την υποκρισία του Ταγίπ Ερντογάν, αφού την προηγούμενη μέρα της σύλληψης και φυλάκισής τους η σημαίας της Κυπριακής Δημοκρατίας αναρτήθηκε ανεμπόδιστα κατά την τελετή έναρξης των Μεσογειακών Αγώνων στη Μερσίνα, στην Τουρκία, εκφράζοντας ταυτόχρονα τη διαμαρτυρία τους για το γεγονός ότι η σημαία μπορούσε να αναρτάται στην Τουρκία αλλά όχι στη βόρεια Κύπρο.

Μετά από πολλές αναβολές της δίκης και το ζευγάρι να ορίζει εαυτώ ως «τουρκόφωνοι Κύπριοι» και να δηλώνει έτοιμο να καταλήξει στη φυλακή για την υπεράσπιση των βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων τους και την ελευθερία έκφρασης, αφού κανένας νόμος δεν τους εμποδίζει να αναρτούν την σημαία της Κυπριακής Δημοκρατίας, εξακολουθεί να αναμένει την επόμενη εκδίκαση της υπόθεσής τους στις 13 Απριλίου 2015.

Σύμφωνα με δηλώσεις του Οζ Καρατζιάν του οργανισμού «Λινοπάμπακοι» στην εφημερίδα Huffington Post[4] η ύπαρξη 70,000 τουρκόφωνων κυπρίων στην Κύπρο και 300,000 στη Βρετανία καταδεικνύει ότι εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το νησί και εξηγεί ότι η τουρκική κατοχή επηρεάζει καθημερινά τις ζωές των ανθρώπων, ενώ η συγκεκριμένη περίπτωση των των Κορά Μπασδογρούλτματζι και Τζιμέλ Σενέμ Χιουσεγίν δείχνει την κατάχρηση της νομοθετικής εξουσίας στην οποία προβαίνουν. Η Τζιμέλ, αναφέρει «Με τη διαμαρτυρία μας θέλαμε να υπενθυμίσουμε στην Τουρκία το ρόλο της εδώ» και συνεχίζει «Πιστεύουμε ότι το νησί είναι ένα και δεν μπορεί να είναι μοιρασμένο, ούτε να ενωθεί με άλλη χώρα. Πιστεύουμε ότι η Κυπριακή Δημοκρατία ανήκει σε όλους τους κυπρίους και η χώρα ανήκει σε όλους της κυπρίους».

Ο Καρατζιάν σημειώνει οι τουρκόφωνοι κύπριοι εξαναγκάστηκαν να μετακινηθούν στη βόρεια περιοχή της Κύπρου ώστε να νομιμοποιηθεί η κατοχή. «Αλλά αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι εθνικά ή πολιτιστικά Τούρκοι, δεν θέλουν να ζουν υπό τις τουρκικές αρχές και θέλουν να επανενωθούν με την Κυπριακή Δημοκρατία.» Αναφερόμενος στην κατάσταση τη χαρακτηρίζει ως «συστηματική και καλά σχεδιασμένη καταπίεση για 40 χρόνια που αφήνει την πατρίδα τους στις παράνομες κατοχικές δυνάμεις και τους παράνομους εποίκους της».

Φίλοι της Τζιμέλ και του Κοράυ έχουν ξεκινήσει διαδικτυακό ψήφισμα για την υποστήριξή τους[5], ενώ έχουν αποστείλει επιστολές ανάμεσα σε άλλους στον Πρόεδρο της Ευρωβουλής, Μάρτιν Σουλτς, στον Επίτροπο Διεύρυνσης και Ευρωπαϊκής Γειτνίασης, Στέφαν Φούλε, στον Τούρκο ΥΠΕΞ, Αχμέτ Νταβούτογλου, στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Μπαν Κι-Μουν, στον πρόεδρο της Δημοκρατίας, Νίκο Αναστασιάδη και στον ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας, Ντερβίς Έρογλου, όπως και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Παρόλα αυτά, δεν έλαβαν καμιά απάντηση από κανένα και συνεχίζουν τον αγώνα τους με μικρή υποστήριξη και με κίνδυνο να φυλακιστούν, αφήνοντας μόνα τα δύο τους παιδιά, αφού αρνούνται να πληρώσουν πρόστιμο σε περίπτωση που αυτό τους επιβληθεί.

Στο διαδικτυακό ψήφισμα για συγκέντρωση υποστήριξής τους που απευθύνεται προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και σε όλους τους φορείς και άτομα που έχουν ήδη απευθυνθεί χωρίς να λάβουν οποιαδήποτε απάντηση, φαίνονται ξεκάθαρα οι προθέσεις τους: «Κύπριος είμαι, δεν είμαι μάρτυρας!», ενώ δηλώνουν αποφασισμένοι σε περίπτωση που δεν αποδοθεί δικαιοσύνη να καταφύγουν στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.