Όπως είχαμε γράψει σε προηγούμενό μας άρθρο με τίτλο: «Το τουρκικό κράτος ετοιμάζει επίθεση στην κουρδική αυτονομία», «με την κλασική συνταγή της υπεράσπισης μειονοτήτων, μέρος του πολιτικού συστήματος της Τουρκίας πιθανόν να προλειαίνει το έδαφος για την επέμβαση στη Συρία για τους ‘’αδερφούς’’ τουρκμένους και άραβες. Οι «αδερφοί’’ τουρκμένοι ήταν άλλωστε και η βασική αναφορά από πλευράς Νταβούντογλου επί των αποκαλύψεων για την αποστολή όπλων προς τους τζιχαντιστές της Συρίας ως οι αποδέκτες της αποστολής οπλισμού από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, προκειμένου να προστατευτούν».
Η υπόθεση αυτή επιβεβαιώνεται τόσο από τις προκλητικές δηλώσεις του Ερντογάν για «την υπεροχή των κούρδων μαχητών στα πεδία των μαχών ως απειλή για τα εθνικά συμφέροντα της Τουρκίας» όσο και από τις καταγγελίες του αναπληρωτή προέδρου του PYD Σαλίχ Μουσλίμ για τις επιθέσεις των τελευταίων ημερών από τα σύνορα της Τουρκίας προς το κουρδικό επαναστατημένο στοιχείο.
Να περιμένουμε άραγε μια νέα επίθεση της Τουρκίας στο συριακό Κουρδιστάν μετά τις νέες δηλώσεις Ερντογάν που επιμένει να καταδεικνύει το ελευθεριακό πείραμα ως τον βασικό εχθρό της Τουρκίας και μάλιστα κατηγορώντας την κουρδική επανάσταση για ρατσισμό προς τους ‘’αδερφούς’’ άραβες και τουρκμένους; «Όποιο και να είναι το τίμημα που θα πληρώσουμε, δεν θα επιτρέψουμε ποτέ τη δημιουργία ενός νέου κράτους στα νότια σύνορά μας, στη βόρεια Συρία» δήλωσε την Παρασκευή.
Έτσι ο εφιάλτης επιστρέφει με τη συνδρομή της Τουρκίας ενώ σχέδιο εισβολής ολοένα και περισσότερο ακούγεται στα τουρκικά μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Η κινήσεις από πλευράς Τουρκίας η οποία κλιμακώνει την ένταση στα σύνορά της με το συριακό Κουρδιστάν αποσκοπεί στο: α)να πιέσουν την αμερικανική πλευρά (συνομιλίες Κέρι-Τσαβούσογλου) ώστε να δραστηριοποιηθεί πιο έντονα στην υπόθεση της επέμβασης από ένα στρατό «ήπιου Ισλάμ» για το οποίο επίσημα συνεργούν β)να υποδείξουν ως βασικό εχθρό, το κίνημα αυτονομίας στο συριακό Κουρδιστάν το οποίο εξαπλώνεται μέσω των προσφύγων και στο έδαφος της ΝΑ Τουρκίας, ως διώκτης των “αδερφών” τουρκμένων και αράβων και να αναθερμάνουν την πολεμική μηχανή με τα εξαρτημένα αντανακλαστικά της υπεράσπισης των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Από την άλλη, πολιτικός στόχος δεν είναι άλλος από το χτύπημα των κούρδων της Συρίας των οποίων το ελευθεριακό πείραμα έχει αποκτήσει το γόητρο ενός προτύπου κοινωνικής επανάστασης.
Το κουρδικό «αλωνάκι» όμως συνεχίζει να αντιστέκεται…
Πρόσφατα σχόλια