«Στα όνειρά μου / έρχομαι στη σκηνή σου / κι έχω γεμάτο το καλάθι μου / με τραγούδια των ορεινών άστρων. / Φτιάχνω ένα κρεβάτι από γλυκές βιολέτες / και διπλώνω τα χέρια σαν αγιόκλημα για σένα».
Μοχάμεντ Χάκι /γεννήθηκε στο Ανατολικό Κουρδιστάν το 1953
ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΗΣ ΡΟΖΑΒΑ
Από την κήρυξη της αυτονομίας τον Ιανουάριο του 2014 των πρώτων περιοχών του Κουρδικού λαού στη Βόρεια Συρία – έχει ξεκινήσει μία τεράστια προσπάθεια για τη δημιουργία νέων θεσμών και κοινωνικής οργάνωσης.
Πρόκειται για τη μοναδική περιοχή στην Μέση Ανατολή, όπου γκρεμίζονται στερεότυπα αιώνων, ιδιαίτερα σε ότι αφορά τις σχέσεις των δύο φύλων, και υιοθετούνται τα θεμελιώδη δικαιώματα της γυναικείας ταυτότητας.
Οι γυναίκες μετά από εκατοντάδες χρόνια σκληρής καταπίεσης και αμφισβήτησης της οντότητάς τους σε σχέση με τον άνδρα καθίστανται τώρα στις ελεύθερες περιοχές νομικά και ηθικά απολύτως ισότιμες με τους άνδρες.
Σε μια περιοχή που οι γυναίκες αιχμαλωτίζονται και πουλιούνται ως εμπόρευμα, οι αντάρτισσες της YPJ – Star, της γυναικείας κουρδικής στρατιωτικής οργάνωσης, πολεμούν με το όπλο στο χέρι, για την υπεράσπιση του Κομπάνι και συμμετέχουν ισότιμα στην κεντρική κυβέρνηση, μαζί με άντρες του YPG, του κουρδικού στρατού της Ροζάβα.
Σε αυτές τις γυναίκες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των μαχών αφιερώνεται αυτό το φωτογραφικό οδοιπορικό με στιγμιότυπα της μάχιμης ζωής τους στα βουνά και τους κάμπους της Κουρδικής γης.
Κούρδος ελεύθερος σκοπευτής ατενίζει το μαρτυρικό Κομπάνι μετά τις συνεχείς επιθέσεις του ISIS και τη Νίκη των Κούρδων μαχητών του YPG
ANF - YPG / YPJ - Μονάδες Λαϊκής Άμυνας στο δυτικό τμήμα της Cizirê καντόνι του Δυτικού Κουρδιστάν, Rojava. (ΡΟΖΑΒΑ)
Οι εξαιρετικά μοναδικές ανατροπές στην κοινωνική οργάνωση της περιοχής δεν αφορούν μόνο τους Κούρδους. Αφορούν και όλους τους υπόλοιπους Άραβες που κατοικούν εκεί και προέρχονται από άλλες εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες.
Οι Λαϊκές συνελεύσεις που έχουν δημιουργηθεί, λειτουργούν ως κυρίαρχο όργανο λήψης αποφάσεων, τα μέλη των συμβουλίων επιλέγονται αμεσοδημοκρατικά και εξασφαλίζεται η αδιατάρακτη εθνοτική ισορροπία.
Σε κάθε δήμο τα τρία κορυφαία στελέχη πρέπει να περιλαμβάνουν έναν Κούρδο, έναν Άραβα και έναν Ασσύριο ή Αρμένιο Χριστιανό, και τουλάχιστον το ένα από τα τρία άτομα πρέπει να είναι γυναίκα. Ενώ η ευρύτερη περιοχή σπαράσσεται από εθνικές και θρησκευτικές διαμάχες, στην περιοχή της Ροζάβα, Κούρδοι, μουσουλμάνοι και Γιεζίντι, Άραβες, Αρμένιοι, Τουρκμένοι, Ασσύριοι και άλλοι, ζούνε μαζί ειρηνικά, συναποφασίζουν ισότιμα και κυβερνούν μαζί την κοινότητα.
Οι κούρδοι μαχητές και ο λαός τους είναι πραγματικά οι μόνοι που μπορούν να ανατρέψουν τα γεωπολιτικά συμφέροντα που έχουν αιματοκυλίσει τη γη τους. Για αυτούς του λόγους αποκρύπτεται συστηματικά, στο μέτρο του δυνατού, η καθοριστική τους συμβολή στη μάχη κατά του ISIS αλλά κυρίως η διοικητική και κοινωνική τους οργάνωση στις ελεύθερες περιοχές.
«Αλήθεια, πώς μπορεί κάτι τέτοιο να συμβαίνει και να εξακολουθεί να αγνοείται σχεδόν εξ ολοκλήρου από τη διεθνή κοινότητα, ακόμη, και σε μεγάλο βαθμό, από τη Διεθνή Αριστερά;» επισημαίνει ο φιλόσοφος David Graeber σε άρθρο του στην εφημερίδα Guardian πρόσφατα.
Εάν αυτή η «διεθνής αριστερά», που αναφέρεται ο David Graeber είναι αντίστοιχη της δική μας «πρώτης φοράς αριστεράς» δεν μας προξενεί καμία εντύπωση …
Η άλλη αριστερά όμως γνωρίζει, αναγνωρίζει, συμπαρίσταται και ενισχύει τον αγώνα του Κουρδικού λαού για ελευθερία και αυτοδιάθεση.
Ιωάννα( 28 ), Αλληλέγγυα μαχητής στο πλευρό των Κούρδων. Γερμανίδα, Πολωνικής καταγωγής
Ο Στρατός των Γυναικών του YPG αποτελείται από 25.000 γυναίκες μαχητές που καθημερινά αυξάνονται. Το 40 % του συνόλου των μαχητών του YPG είναι γυναίκες μεταξύ των ηλικιών 16 έως 40 ετών.
«Στη χώρα μου / οι εφημερίδες γεννιούνται βουβές / τα ραδιόφωνα γεννιούνται κουφά / οι τηλεοράσεις γεννιούνται τυφλές / κι όσους στη χώρα μου / θέλουν όλα ετούτα να γεννιούνται γερά κι ελεύθερα / τους κάνουν βουβούς και τους σκοτώνουν / τους κάνουν κουφούς και τους σκοτώνουν / τους κάνουν τυφλούς και τους σκοτώνουν / τέτοια συμβαίνουν στην πατρίδα μου».
«Όμως εγώ το ξέρω / όπως και συ το ξέρεις / όσο υπάρχει έστω κι ένας σπόρος μοναχά / για τη βροχή και για τον άνεμο / το δάσος δεν θα τελειώσει ποτέ».
Sherko Bekas – Κούρδος ποιητής
Πρόσφατα σχόλια