νέα φάση εμφυλίου και εθνοτικής σύγκρουσης στην πΓΔΜ

Τα γεγονότα στην πΓΔΜ ήταν μάλλον αναμενόμενα. Η ουσιαστική διχοτόμηση της χώρας ανάμεσα στον σλαβομακεδονικό εθνικισμό και στη συμμαχία σοσιαληστών και τμήματος της αλβανικής πλατφόρμας είχε ήδη ξεκινήσει στο “δρόμο” όταν οι αλβανικές σημαίες ήδη εδώ και δυο χρόνια φιγουράριζαν στην πορτοκαλί επανάσταση που κήρυξε ο πρόεδρος του αντιπολιτευόμενου κόμματος Ζάεφ. Οι εμφυλιοπολεμικές προετοιμασίες η διεθνική ένταση προοιώνιζαν τόσο την ανάδειξη του αλβανικού παράγοντα ως καθοριστικού για τη νέα κατάσταση στη χώρα αλλά και την διχοτόμηση στον σλαβομακεδονικό παράγοντα εν όψει σχεδίων από τις ΗΠΑ. Έτσι τα γεγονότα στο κοινοβούλιο της χώρας με την εισβολή “διαδηλωτών”-παρακρατικών που λίντσαραν βουλευτές του σοσιαλιστικού κόμματος και του αλβανικού όταν πρόεδρος του κοινοβουλίου εκλέχτηκε ο οπλαρχηγός του εγκληματικού UCK, Τζαφέρι, δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Ούτε βέβαια το ακήρυχτο πραξικόπημα που ένδειξή του αποτελεί η μετακίνηση μεγάλου αριθμού τεθωρακισμένων οχημάτων των δυνάμεων ασφαλείας στο Τέτοβο ούτε ο σχεδόν σίγουρος εξοπλισμός του παραστρατιωτικού αλβανικού παράγοντα, αποτελούν έκπληξη. Άλλωστε τα γεγονότα στο Κουμάνοβο εκτός από το να αποκαλύψουν τις προθέσεις του καθεστώτος Γκρουέφσκι αποκάλυψαν και τον εξοπλισμό του αλβανικού παράγοντα. Επίσης δεν είναι τυχαία η πρόσφατη “αποκάλυψη” που έκανε ο ουσιαστικός ηγέτης του ΔΚ στην Αλβανία, Σαλί Μπερίσα ότι το 1997 εξόπλισε τον UCK με όπλα από την Αλβανία, σε μια περίοδο πριν της εκλογές και την οριστική εξαφάνιση του Ράμα εφόσον τάχθηκε ως γνωστόν με την πλευρά της Χίλαρι Κλίντον. Από την πλευρά της η Ρωσία είναι αδύναμη μάλλον, μη έχοντας σοβαρές προσβάσεις και αναμένει τις εξελίξεις πραγματοποιώντας ανακοινώσεις καθότι όλα αυτά τα χρόνια ο αμερικανικός παράγοντας ήταν αυτός που έλυνε κι έδενε στο προτεκτοράτο της πΓΔΜ, μέχρι να αποφασίσει τη διάλυσή του. Άλλωστε αυτός είναι που μαζεύει τα χαλινάρια του αλβανικού παράγοντα. Το έχουμε ξαναπεί, οι ΗΠΑ δεν επιθυμούν μια μεγάλη Αλβανία, χρησιμοποιούν τις μεγάλες ιδέες προκειμένου να κατατεμαχίσουν τα Βαλκάνια. Ο ίδιος το πρέσβης στα Τίρανα μετά τις σχεδόν δηλώσεις Ράμα-Θάτσι, που εκδήλωναν απειλές για ένωση Αλβανίας-Κοσόβου σε περίπτωση άρνησης της ΕΕ να ωθήσει τις διαδικασίες ένταξής τους, εδήλωσε τη μεγάλη αλήθεια: «Η Αμερικανική κυβέρνηση στηρίζει την ακεραιότητα του Κοσόβου και της Αλβανίας. Τασσόμαστε ενάντια σε κάθε συζήτηση για ένωση. Αυτό ζημιώνει τη σταθερότητα στα Βαλκάνια και την ευρωπαϊκή πορεία των δύο χωρών».

Το ερώτημα παραμένει: Τι κάνουν τα κινήματα, οι ενεργοί πολίτες στις χώρες των Βαλκανίων για να ακυρώσουν αυτές τις εξελίξεις;