από την ελευθεριακή κοινότητα
«Όταν η ίδια η ζωή φαίνεται τρελή, ποιος ξέρει πού βρίσκεται η τρέλα; Ίσως να είσαι πολύ πρακτικός είναι τρέλα. Το να παραδώσεις τα όνειρα – αυτό μπορεί να είναι τρέλα. Η πολύ λογική μπορεί να είναι τρέλα – και το πιο τρελό απ ‘όλα: το να βλέπουμε τη ζωή όπως είναι και όχι όπως θα έπρεπε να είναι «!
Μιγκέλ ντε Θερβάντες Saavedra, Δον Κιχώτης
Εάν η προσοχή σήμερα συχνά επικεντρώνεται στα αστικά πειράματα για την αυτονομία, τα αγροτικά παραδείγματα δεν είναι καθόλου λίγα, τόσο στο παρόν και το παρελθόν. Και αν συχνά τα παραμελούμεως υποδιέστερα, ή τα απορρίπτουμε ως χίππικηλαογραφία, το κάνουμε με δικό μας κίνδυνο.
Ο σύγχρονος καπιταλισμός σβήνει όλο και περισσότερο τη διάκριση μεταξύ αστικού και αγροτικού, με τον βίαιο αποικισμό της υπαίθρου, και τον υποβιβασμό της σε βιομηχανική πηγή τροφής για τις πόλεις, ή σε ένα εξάρτημα για «Σαββατοκύριακα» αστικής αναψυχής. Έξω από αυτό το πλαίσιο, ο αγροτικός τρόπος ζωής είναι περιττός, καταδικασμένος να εξαφανιστεί, ή απλά ένα εμπόδιο που πρέπει να κατασταλεί.
Σε αυτό το πλαίσιο, η «επιστροφή στη γη» ή «υπεράσπιση της γης» (ή ακόμα και «για την παράταση της γης» σε αστικούς χώρους) αποκτά σημαντικά επείγοντα χαρακτήρα, ως μέσο για τη δημιουργία και τη διατήρηση αυτόνομων μορφών συμβίωσης.
Από την Ισπανία, μοιραζόμαστε το παράδειγμα της κατάληψης της Fraguas, ένα μικρό χωριό στα βόρεια βουνά της Γκουανταλαχάρα της Castilla-La Mancha. Ξεκίνησε το 2013, και πλέον απειλείται με έξωση και καταστροφή από τις κρατικές αρχές.
Έχουμε κοινούς λογαριασμούς ομοειδών ή παράλληλων έργων αλλού, αν και κατά καιρούς σε διάφορα πλαίσια (το ZAD στη Γαλλία, genuino CLANDESTINO στην Ιταλία, Somonte στην Ανδαλουσία, και διάφορα παραδείγματα «αγροτικής» αυτονομίας στην Ελλάδα). Όλα αυτά στοχεύουν στο σημαντικό χώρο της γης στην καπιταλιστική παραγωγή και την κοινωνική αναπαραγωγή, καθώς και για την ανάγκη, αισθητά και πραγματικά, της πολιτικής παρέμβασης σε αυτό το «χώρο», και για το αν οι αντι καπιταλιστικές μορφές της ζωής μπορούν να γίνουν πραγματικότητα.
Στο πλαίσιο της Ισπανίας, πρέπει να προσθέσουμε ότι η κατάληψη Fraguas είναι ταυτόχρονη με δύο άλλες καταλήψεις, το Errekaleor Bizirik! στην βασκική περιοχή και το La Esperanza στην Γκραν Κανάρια. Όλα έγιναν το 2013. Και ενώ δεν είναι οι μόνες καταλήψεις που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου, ούτε καταλήψεις που προέκυψαν από πανομοιότυπες συνθήκες ή κίνητρα, ‘ολες έχουν αναφορά στην ισχυρή απήχηση του κινήματος 15 Μάη στη χώρα αυτή. Με άλλα λόγια, το κίνημα 15M, ενώ δεν είναι η άμεση αιτία αυτών των καταλήψεων έχει γεννήσει ρεύματα που συνεχίζουν να ρέουν με απρόβλεπτους τρόπους.
Δεν μπορεί κανείς επίσης, παρα να θαυμάσει το θάρρος εκείνων που έχουν δημιουργήσει αυτήν την κοινότητα, το απαραίτητο θάρρος εκείνων που κάνουν περισσότερα από ό, τι να μιλάμε για την επανάσταση.
Στην συνέχεια μοιραζόμαστε μια δήλωση από τους καταληψίες του Fraguas ως απάντηση στην απειλή της έξωσης, καθώς και μια συνέντευξη που πραγματοποιήθηκε με την Regeneracion Libertaria.
Ανακοινωθέν από το Fraguas
( 21/04/2017 )
Fraguas είναι ένα έργο κατάληψης αγροτικής κοινότητας στα βόρεια βουνά της Guadajara. Από την άνοιξη του 2013, τα μέλη του έργου έχουν ανοικοδόμηση τα ερείπια του παλιού χωριού των Fraguas (που είχε ήδη σκόπιμα εκκενωθεί και αφέθηκε να καταστραφεί). Παλεύουμε για την κοινότητα, την αυτοδιοίκηση, την αυτάρκεια και την αυτο-διαχείριση. Για να υλοποιηθούν αυτοί οι στόχοι, σκεφτήκαμε ότι πρέπει να επιστρέψουμε στην ύπαιθρο, εκεί για να ζήσουμε πραγματοποίηση των ονείρων μας σε ισορροπία με το φυσικό περιβάλλον.
Από τη στιγμή της άφιξής μας, «καλεστήκαμε », με απειλές και πρόστιμα, να εγκαταλείψουμε το χώρο που είχαμε αρχίσει να ανοικοδομούμε από τους υπάλληλους της δασονομίας [ «agentes medioambientales»] και τους πολιτοφύλακες . Γι ‘αυτούς, δεν μπορεί κανείς να επιστρέψει στην ύπαιθρο, εκτός έναν αυτό αποτελεί παράρτημα στη ζωή της πόλης: επισκέψεις του Σαββατοκύριακου, φυσικά πάρκα και τουριστικά σενάρια, είτε ως μισθωτή εργασία ως τη μόνη δυνατή επιλογή για τροφή. Μερικοί από μας φέρουν πλέον το βάρος των προστίμων χιλιάδων ευρώ για την προσπάθεια για την ανάπτυξη εναλλακτικών μοντέλων στον παράλογο κύκλο της μισθωτής εργασίας και της μαζικής κατανάλωσης.
Τον Ιούνιο του 2015, 6 από εμάς κλήθηκαν ενώπιον του 4ου δικαστηρίου της Γκουανταλαχάρα, κατηγορούμενοι για το έγκλημα του σφετερισμού. Η κατηγορία κινήθηκε από την περιφερειακή κυβέρνηση της Castilla-La Mancha [ «Junta de Comunidades de Castilla La Mancha»] και τον Γενικό Εισαγγελέα [ «la Fiscalia»]. Φαίνεται, μετά την εκδίωξη του αγροτικού πληθυσμού για δεκαετίες, η γενίκευση της κοινωνικής και δημογραφικής ερήμου που είναι ορατή σήμερα, είναι το φυσιολογικό και επιθυμητό, ενώ η αναζωογόνηση των εγκαταλελειμμένων χωριών είναι σφετερισμός εδάφους. Σήμερα, υπάρχει μια νέα σκλήρυνση της διαδικασίας, προσθέτοντας στα εγκλήματα της καταστροφής και της παραβίασης του εδαφικού σχεδιασμού, και την απειλή για την κατεδάφιση των σπιτιών που σήμερα ισχύουν. Μιλούν για επανακατοίκηση, αλλά σκέφτονται την καταστροφή των σπιτιών. Για κάθε ένα από εμάς, ζητούν για 4 μήνες στη φυλακή και 600 ευρώ σε πρόστιμα για το έγκλημα του σφετερισμού, 2 χρόνια στη φυλακή για το έγκλημα της παραβίασης του χωροταξικού σχεδιασμού, με επιπλέον 2.250 ευρώ πρόστιμο και δύο χρόνια στη φυλακή για ζημιές και ένα επιπλέον πρόστιμο ύψους 26,779.17 ευρώ που κατανέμεται μεταξύ μας για να καλύψουν τα έξοδα της κατεδάφισης του τι έχει χτιστεί. Συνολικά, σχεδόν 4 και μισό χρόνια στη φυλακή για κάθε άτομο που ζήτησε την απίστευτη τρέλα του να δίνει νέα ζωή σε ένα εγκαταλελειμμένο χωριό, στο σύνολό τους, ανέρχεται σε 26 χρόνια φυλάκισης. Μετά την παραλαβή των κατηγορητηρίων, περιμένουμε την κοινοποίηση της ημερομηνίας για τη δίκη.
Περιττό να πούμε, εμείς δεν πρόκειται να υποκύψουμε στα σχέδια της περιφερειακής κυβέρνησης της Castilla και θα αντιταχθούμε άμεσα τη σχεδιαζόμενη έξωση και κατεδάφιση από το κράτος.
Για όλα αυτά, θα ζητήσουμε από όλους σας την υποστήριξή σας, σε όποιο δυνατό βαθμό, ότι θα έρθετε, να μας γνωρίσετε, ότι θα διαδώσετε τον λόγο για αυτή την εμπειρία, ότι θα στηρίξετε τις πρωτοβουλίες που συνεχίζουν να αναπτύσσονται και θα παραμείνετε προσεκτικοί, εάν υπάρχει μια απροσδόκητη έξωση.
Θα παραθέσω ένα παλιό κάτοικο της Fraguas ο οποίος αφιερώνει τα ακόλουθα λόγια για εμάς:
«Για τους νέους κατοίκους της Fraguas: Ας δούμε αν μπορείτε να ανακτήσετε και πάλι την ιστορία αυτού του χωριού, ακόμα και αν ορισμένα θεσμικά όργανα, στρατιωτικά και θρησκευτικά, προσπάθησαν να το καταστρέψουν, με ακόμα και τη κυβέρνηση να προσπαθεί να το πουλήσει σε ιδιώτες αγοραστές … Θέλω να σας υπενθυμίσω ότι πρέπει να αντιμετωπίσετε με την φροντίδα και τον σεβασμό που αυτές οι πέτρες αξίζουν, που είναι σήμερα νεκρές και πεσμένες μέσα σε βάτους και τα ζιζάνια, που σε άλλες εποχές είχαν ζωή και αποτελούσαν μέρος της ιστορίας αυτών των ανθρώπων που αγωνίστηκαν τόσο πολύ για τη ζωή και κατά την οποία τόσες πολλές τραγωδίες έπεσαν.»
Υποστηρίξτε το έργο της Fraguas!
__________
Συνέντευξη με την αγροτική κατάληψη στην Fraguas
( 13/04/2017 )
Από τη στιγμή που μάθαμε για την απειλή έξωσης της αγροτικής κατάληψης στο μικρό χωριό της Fraguas (Γκουανταλαχάρα), ήρθαμε σε επαφή με την ομάδα που διαχειρίζεται την πρωτοβουλία, γιατί πιστεύουμε ότι ήταν , κάνοντας μια συνέντευξη, όπου θα απαντούσαν σε όλες τις ερωτήσεις μας (και δεν ήταν λίγες) και η επιθυμία μας να τους γνωρίζουμε σε πρώτο πρόσωπο, ότι αυτός θα ήταν ο καλύτερος τρόπος για τη διάδοση του έργου τους και να τους δείξουμε την αλληλεγγύη μας.
Τους ευχαριστούμε πάρα πολύ, για τις απαντήσεις τους στις ερωτήσεις μας, και ελπίζουμε ότι κάνοντας γνωστό το έργο αυτό, θα σας δημιουργήσει τόσο ισχυρή επιθυμία όπως συνέβει και σε εμάς για να τους γνωρίσετε αυτοπροσώπως, να τους υποστηρίξετε κατά την κατασταλτική διαδικασία που έχει ξεκινήσει εναντίον τους, και θα ενισχύσει τους δεσμούς έτσι ώστε να κρατήσει ζωντανή την προσπάθεια αυτή για την αυτονομία και την αγροτική ευθυμία.
Για να ξεκινήσετε, θα θέλαμε να μας πείτε λίγα πράγματα για το Fraguas. Ποια είναι η γεωγραφική θέση του και το οικολογικό πλαίσιο; Ποιά είναι η πρόσφατη ιστορία της;
Το Fraguas είναι ένα χωριό στα βόρεια βουνά της Γκουανταλαχάρα, τα εδάφη είναι μέρος του Δήμου Monasterio, της οποίας ήταν ενορία και η κυβέρνηση του οποίου ανήκει στην περιφερειακή κυβέρνηση της Castilla-La Mancha. Τα εδάφη θεωρούνται από τη διοίκηση ότι ανήκουν σε ένα φυσικό πάρκο, παρά το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος της γης είναι αφιερωμένο στην μονο-καλλιέργεια του πεύκου, με τεχνητές αναβαθμίδες καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος των γύρω λόφων. Οι πρώτες ιστορικές αναφορές χρονολογούνται από τον 15ο αιώνα, ωστόσο, όταν η περιοχή αρχίσει να διευθετηθεί είναι άγνωστη. Από τη δεκαετία του 1960, του περασμένου αιώνα, το καθεστώς του Φράνκο άρχισε μια εκστρατεία εκκαθάρισης των λόφων από τους ανθρώπους (στους οποίους υπάρχουν πολλά περισσότερα εγκαταλελειμμένα χωριά που σας περιμένουν), με τη δικαιολογία της φύτευσης πεύκων. Στο Fraguas, ιδίως, ξεκίνησαν με την απαλλοτρίωση της γης τους, ώστε να τους εμποδίσουν από τη βόσκηση των ζώων τους, πήραν το γιατρό τους και το σχολείο, και τους εξαπάτησαν για να πωλούν τα σπίτια τους. Το τελευταίος κάτοικος που έφυγε, ο Don Benito, ήταν το 1968. Από τότε, κατέστρεψαν ενεργά ό, τι απέμεινε, μπουλντόζες έριξαν κάτω στέγες και ακόμη λειτούργησε ως ένα σενάριο για στρατιωτική άσκηση στη δεκαετία του 1990. Από τότε, το χωριό εγκαταλείφθηκε, μέχρι που φτάσαμε στο Fraguas τον Απρίλιο του 2013.
Πότε ανακαλύψατε το Fraguas και ποια ήταν τα κίνητρα για να ξεκινήσει το έργο της κατάληψης αυτής;
Ανακαλύψαμε το Fraguas το 2012 μετά από τη συνένωση δύο μικρών ομάδων ανθρώπων με παρόμοιες ανησυχίες και μια κοινή επιθυμία να καταλάβουμε το Fraguas. Σε συλλογικό επίπεδο, εκτός από ατομικά κίνητρα, τα κίνητρά μας για να κατάληψη, κατοίκηση και ανακατασκευή του Fraguas ήταν και είναι, μέσα από την κοινότητα, την αυτάρκεια, την αυτοδιοίκηση και την οικονομική αυτοδιαχείριση, η επιθυμία να θέσουμε σε εφαρμογή ένα αυτόνομο και οριζόντιο μοντέλο συμβίωσης στο επίπεδο της παραγωγής και της κατανάλωσης, που αμφισβητεί ό, τι είναι προκαθορισμένο και το οποίο θα μπορούσε να μας μεταφέρει πέρα από τις προσωπικές μας ικανότητες. Ήταν μια λαχταρούσε για την επιστροφή στην ύπαιθρο.
Ποια σχέδια έχετε αναπτύξει στο χωριό και οι ποιά αναπτύσσετε επί του παρόντος;
Έχουμε κυρίως τρεις προκλήσεις: την ανοικοδόμηση του χωριού, την αυτάρκεια και την συμβίωση. Στο επίπεδο του πρώτου στόχου, έχουμε ξαναχτίστηκε τρία σπίτια και έχουμε άλλα τρία έργα σε εξέλιξη. Όσον αφορά την πραγματική αυτάρκεια, είμαστε ακόμα πολύ μακριά, αλλά είναι μια σαφής τάση που χαρακτηρίζει το έργο, που καλύπτει την ηλεκτρική ενέργεια μας χρειάζεται, χάρη στην ηλιακή ενέργεια. Η συμβίωση είναι η μεγάλη μας πρόκληση, στην οποία εργαζόμαστε απο μέρα σε μέρα.
Πώς έχετε καταφέρει το σχεδιασμό κατά τη διάρκεια όλου αυτού του διαστήματος; (Ομάδες εργασίας, συνελεύσεις …) Πώς έχει το μοντέλο αυτό της διαχείρισης αλλάξει σε σχέση με το πώς την αντιλαμβανόμαστε στην πόλη;
Η διαχείριση του έργου πραγματοποιείτε διαμέσου οριζόντιων συνελεύσεων, δίνοντας προτεραιότητα στις ομάδας εργασίας, χωρίς ειδικότητες και τη διαχείριση από την πλευρά του τι είναι κοινό. Η κύρια διαφορά είναι το έργο της κοινοτικής συμβίωσης, συνδεδεμένης σε όλους τους τομείς της ζωής μας, τη συντροφικότητα, την ψυχαγωγία, την εργασία και την πολιτική πάλη.
Από ό, τι έχετε μάθει σε αυτά τα χρόνια, πώς θα περιγράφατε την εμπειρία των αγροτικών καταλήψεων; Ποια εμπόδια έχετε βρει;
Η εμπειρία σε γενικές γραμμές βιώθηκε με μεγάλο ενθουσιασμό, για να βλέπεις και να αισθάνεσαι ως μέρος μιας ομάδας ενδυναμωμένων προσώπων, που διαχειρίζονται τα εδάφη και τους χώρους της ζωής τους με τον πιο αυτόνομο τρόπο που γνωρίζουμε, είναι πραγματικά ενθαρρυντικό. Το κύριο εμπόδιο είναι ο εαυτός μας. Η συμβίωση σημαδεύει μιας και πολλοί άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει το έργο, επειδή απέτυχαν να διαχειριστούν σωστά τις συγκρούσεις. Ένα άλλο εμπόδιο είναι φυσικά η εξουσία του κράτους, που από την αρχή έχει πέσει επάνω σε μας με πρόστιμα και από σήμερα, 6 από εμάς κατηγορούνται για σφετερισμό της δημόσιας γης, παραβίαση της εδαφικής διαχείρισης και ζημιές. Ζητούν ως τιμωρία 4 χρόνια στη φυλακή και πολλά χρήματα.
Είναι η ζωή δύσκολη στην ύπαιθρο, όταν αναζητείτε ο μεγαλύτερος βαθμός της αυτοδιαχείρισης; Έχετε επαφή με την πόλη;
Κατά τη γνώμη μας, η ζωή στη ύπαιθρο δεν είναι πιο δύσκολη από ό, τι η ζωή στην πόλη. Είναι αλήθεια ότι ο φόρτος εργασίας μας είναι σκληρός και συναισθηματικά είμαστε κουρασμένοι, αλλά είναι γνωστό ότι η προσπάθεια γίνεται με ευχαρίστηση, δεν είναι επώδυνη και ότι έχουμε πειστεί από αυτό που κάνουμε. Φυσικά διατηρούμε επαφή με την πόλη, σχεδόν όλοι μας προέρχονται από μεγάλες πόλεις και επομένως το περιβάλλον μας είναι εκεί. Επιπλέον, δεν θέλουμε απλά να είμαστε ένα μάτσο τρελών που κατευθύνονται προς τα βουνά. Θέλουμε να παραμείνουμε συνδεδεμένοι με άλλους αγώνες στην πόλη και να χρησιμεύσουμε ως παράδειγμα (όπως άλλοι είναι για εμάς) για την επιστροφή στην ύπαιθρο, αλλά με διαφορετικά παραδείγματα.
Εκτιμάτε τη δυνατότητα να συμμαχήσετε με τα κοινωνικά και πολιτικά κινήματα των πόλεων;
Βεβαίως, είμαστε μέρος των κοινωνικών και πολιτικών κινημάτων, έχοντας επίγνωση των διακριτών μεθόδων πάλης, η αλληλεγγύη και η αλληλοβοήθεια είναι αξίες που πρέπει να υπάρχουν μεταξύ των αστικών και των αγροτικών αγώνων.
Πρόσφατα, μάθαμε ότι θέλουν να σας διώξουν. Μπορείτε να μας πείτε λίγο από το πότε αυτή η απειλή προέκυψε. Και ποιος είναι πίσω από αυτή την πρόθεση να σας εκδιώξεουνκαι τι συμφέροντα έχουν στην Fraguas;
Η πίεση από την περιφερειακή κυβέρνηση της Castilla-La Mancha ξεκίνησε σχεδόν πριν από την κατάληψη της Fraguas, με τους κυβερνητικούς αξιωματούχους και τους φύλακες των δασών να μας προειδοποιούν για το τι θα είναι η απάντησή τους. Τα πρόστιμα ξεκίνησαν την χρονιά που φτάσαμε, ήδη με την απειλή των δασικών υπαλλήλων που η καταγγελία σχηματοποιήθηκε μέσω της ποινικής δίκης. Τον Ιούνιο του 2015, κληθήκαμε ενώπιον του 4ου δικαστηρίου της Γκουανταλαχάρα, κατηγορούμενοι για το έγκλημα του σφετερισμού της δημόσιας γης. Κατά τη διάρκεια του μήνα Απριλίου του τρέχοντος έτους, λάβαμε την επίσημη κατηγορία, στην οποία προστέθηκαν τα εγκλήματα της παραβίασης του εδαφικού σχεδιασμού και καταστροφές. Η καταγγελία προέρχεται από το Συμβούλιο της Γεωργίας, Περιβάλλοντος και Αγροτικής Ανάπτυξης [ «la Consejería de Agricultura y Medio Ambiente y Desarrollo Rural»]. Το ενδιαφέρον που μπορεί να είναι ο έλεγχος και η εξουσία πάνω στην, η διασφάλιση της περιουσίας και η καταστροφή των εναλλακτικών πρακτικών ως μοντέλου της κοινωνίας.
Τι κατασταλτικά ποινικά ή οικονομικά μέτρα θέλουν να επιβάλλουν;
Θα ζητηθεί, για καθένα από τα πρόσωπα που κατηγορούνται, πρόστιμο ύψους 600 ευρώ για το σφετερισμό της δημόσιας γης, 2 χρόνια στη φυλακή για το έγκλημα της παραβίασης του χωροταξικού σχεδιασμού, άλλα 2 έτη για ζημιές και συνολικά 26, 677 ευρώ για όσους έχουν αστική ευθύνη για τις ζημίες (δικαιολογούνται από το κόστος της κατεδάφισης και της διαχείρισης των αποβλήτων που προέρχονται από το ίδιο).
Υπάρχουν στρατηγικές για την αντίσταση που θα μπορούσατε να μας τις πείτε;
Βραχυπρόθεσμα, η στρατηγική μας θα είναι να διαδώσουμε τον λόγο σχετικά με το έργο και ηθικά να αμφισβητεί η νομική δράση των αρχών, κάτι που λείπει. Μακροπρόθεσμα, είναι ακλόνητη πεποίθησή μας για την υπεράσπιση του έργου.
Τέλος, θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε για την παραχώρηση αυτής της συνέντευξης. Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να φτάσει σ τους αναγνώστες του Regeneración …
Κατ ‘αρχάς να σας ευχαριστήσω και να πω επίσης ότι η περιοχή είναι άδεια αναμένοντας, και αυτό ήταν το παρελθόν, αλλά με βεβαιότητα θα είναι και στο μέλλον. Το Fraguas είναι ανοιχτό για να έρθουν και να μάθουν για εμάς και ποιος ξέρει, ίσως και περισσότερο. Για οτιδήποτε, επισκέψεις, αμφιβολίες ή επικρίσεις, γράψτε μας στην ακόλουθη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου:
fraguaspobladores@gmail.com
__________
Βίντεο για / από Fraguas …1, 2
Περαιτέρω πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο okupation Fraguas blog . Ένα πιο αναλυτικό άρθρο για το okupation μπορεί να βρεθεί στα ισπανικά στο el Diario .
Πρόσφατα σχόλια