Η Ρωσσία μπορεί να δημιουργήσει μια ισχυρή στρατιωτική βάση στη Συρία – αυτό δήλωσε ο πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ Άσαντ, κατά τη διάρκεια συνέντευξής του, στη Δαμασκό, στον δημοσιογράφο του τηλεοπτικού σταθμού «Ζβεζντά» Φιοντόρ Ιβάνιτς (26.3.15). Σύμφωνα με τον Άσαντ στη Συρία αναμένουν τέτοιο αίτημα και εάν γίνει, η Δαμασκός οπωσδήποτε θα το ικανοποιήσει.
«Σε ότι αφορά τη ρωσσική παρουσία σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, μεταξύ αυτών και στην ανατολική Μεσόγειο, στο συριακό λιμάνι Ταρτούς, είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της ισορροπίας που χάθηκε έπειτα από τη διάλυση της ΕΣΣΔ πάνω από 20 χρόνια πριν. Για εμάς όσο περισσότερο δυναμώνει η παρουσία της Ρωσσίας στην περιοχή μας, τόσο πιο σταθερή γίνεται, καθώς η Ρωσσία παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην ενδυνάμωση της σταθερότητας παγκοσμίως. Σε σχέση με αυτό μπορώ να πω ότι, εμείς χαιρετίζουμε την επέκταση της ρωσσικής παρουσίας στην ανατολική Μεσόγειο, ιδιαίτερα στις δικές μας ακτές, στα δικά μας λιμάνια», δήλωσε ο Άσαντ στην αποκλειστική του συνέντευξη, απαντώντας στην ερώτηση του δημοσιογράφου για τη δυνατότητα επέκτασης του υφιστάμενου σταθμού υλικο-τεχνικής εξυπηρέτησης στη Ταρτούς σε μια πλήρως αναπτυγμένη βάση του πολεμικού ναυτικού.
Ο ηγέτης της Συρίας προέβη επίσης σε ευθύ παραλληλισμό μεταξύ των γεγονότων της Μέσης Ανατολής με αυτά της Ουκρανίας: «Εγώ σταθερά επιμένω στο ότι υπάρχει σχέση μεταξύ της συριακής κρίσης και στα όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία. Πρώτον, επειδή και οι δύο χώρες έχουν σημασία για τη Ρωσσία, δεύτερον επειδή και στις δύο περιπτώσεις ο στόχος είναι να αποδυναμωθεί η Ρωσσία και να δημιουργηθούν κράτη-μαριονέτες».
Λησμονημένη ακτή
Κατά τη σοβιετική περίοδο ο σοβιετικός στόλος διέθετε αρκετές βάσεις μακριά από τις δικές του ακτές: το Kamran στο Βιετνάμ, το νησί Socotra στην Υεμένη και τη Ταρτούς στη Συρία. Μετά το 1991 ο πολεμικός μας στόλος ουσιαστικά τις εγκατέλειψε όλες. Έμεινε μόνο η Ταρτούς, η αλήθεια είναι, καθαρά συμβολικά. Κάθε οκτώ μήνες, καθώς άλλαζε κάθε φορά και το προσωπικό, μεταφέρθηκε εδώ το πλωτό εργαστήριο του στόλου της Μαύρης Θάλασσας. Σε αυτό, ουσιαστικά, έγκειται και η διαφορά μεταξύ μιας πλήρους στρατιωτικής βάσης και ενός σταθμού υλικοτεχνικής εξυπηρέτησης –ο χώρος που μπορείς να κάνεις απλές επισκευές και ανεφοδιασμό, ενώ η βάση είναι ειδικά εξοπλισμένη κρατική περιοχή, στην οποία όμως υπάρχουν μόνιμα στρατιωτικά τμήματα με οπλισμό, τεχνικούς, αποθηκευτικούς χώρους με υλικοτεχνικά εφόδια.
Η Ταρτούς είναι η μοναδική ρωσσική βάση στο μακρινό εξωτερικό, μοναδικό σημείο στη Μεσόγειο για τον ελλιμενισμό των ρωσσικών πολεμικών πλοίων. Η συμφωνία για τον ελλιμενισμό πλοίων του πολεμικού στόλου της ΕΣΣΔ υπεγράφη με την συριακή κυβέρνηση το 1971. Η βάση στη Ταρτούς δημιουργήθηκε για να υποστηρίξει τη δράση των πλοίων και των σκαφών της 5ης Επιχειρησιακής (Μεσογειακής) Μοίρας, τον ανεφοδιασμό τους με καύσιμα και προμήθειες. Το 1991 η Μεσογειακή Μοίρα έπαψε να υφίσταται, μιας και πραγματοποιούνταν μόνον διελεύσεις των πλοίων του ρωσσικού στόλου στη Μεσόγειο.
Τώρα η βάση ανεφοδιασμού στη Συρία αποτελείται από πλωτή προβλήτα PM-61M, πλωτό συνεργείο, που όπως ειπώθηκε πηγαίνει στη Συρία ανάλογα με τις ανάγκες των ρωσσικών πλοίων στη Μεσόγειο, αποθηκευτικούς χώρους, στρατώνες και κάποιους οικιακούς χώρους. Στο σταθμό εργάζονται 50 Ρώσσοι ναυτικοί.
Το 2009 στο Ταρτούς έγιναν εργασίες εκσυγχρονισμού. Η ομάδα των Ρώσσων μηχανικών επισκεύασε την προβλήτα, που δεν λειτουργούσε για χρόνια. Με τη βοήθεια δυτών έγινε ανέλκυση των 16 αγκυρών (50 τόνων η κάθε μία) που τη συγκρατούν, και τις αντάλλαξαν με νέες. Αποκαταστάθηκαν τα σκυροδέματα, πραγματοποιήθηκαν έργα συγκόλλησης και βαφής, τοποθετήθηκε υποθαλάσσιος αγωγός πόσιμου νερού.
«Αν η Ρωσσία επιθυμεί να καταστεί πραγματικά παγκόσμια δύναμη, πρέπει οπωσδήποτε να έχει στρατιωτικές βάσεις στο εξωτερικό» – εξέφρασε την άποψή του στο κανάλι «Ζβεζντά» ο καθηγητής της Ακαδημίας Στρατιωτικών Επιστημών Βαντίμ Κοζιούλιν. «Η επέκταση του δικτύου τέτοιων σημείων είναι δυνατή υπό τον όρο ότι έχουμε συγκεκριμένα πολιτικά συμφέροντα στην περιοχή. Στην περίπτωση της νήσου Σοκότρα (στην Υεμένη) είναι ο αγώνας με τους Σομαλούς πειρατές. Το Καμράν (στο Βιετνάμ) είναι η προστασία των κοιτασμάτων μας πετρελαίου. Η Ταρτούς είναι ο έλεγχος σε μια από τις πολυσύχναστες διαδρομές, η προστασία της από τους πειρατές».
Ρωσσικές βάσεις στην Κύπρο
Με την πρόταση να δημιουργηθούν ταυτοχρόνως δύο στρατιωτικές βάσεις στη Μεσόγειο Θάλασσα απευθύνθηκε προς τη Μόσχα ο πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης. Η πρώτη θα μπορούσε να είναι για το πολεμικό ναυτικό στο λιμάνι της Λεμεσού, η δεύτερη στο αεροδρόμιο «Ανδρέας Παπανδρέου», που συνδυάζεται με το Διεθνές Αεροδρόμιο της πόλης της Πάφου στα νοτιο-δυτικά της νήσου. Επιχειρηματολογώντας την πρότασή του ο Νίκος Αναστασιάδης υπενθύμισε ότι πέρυσι οι Ρώσσοι ναύτες είχαν μια θετική εμπειρία ελλιμενιζόμενοι στο λιμάνι της Λεμεσού. Εδώ βρέθηκε το βαρύ πυρηνοκίνητο πυραυλοφόρο καταδρομικό «Πιότρ Βελίκι» και το αεροπλανοφόρο «Αντμιράλ Κουζνετσόφ».
Νωρίτερα το Πιότρ Βελίκι» είχε πάρει μέρος στην ασφαλή ολοκλήρωση της τρίτης φάσης της μεταφοράς του συριακού χημικού οπλοστασίου σε συνεργασία με το πολεμικό ναυτικό της Κίνας, της Δανίας και της Νορβηγίας. Και οι πιλότοι της ναυτικής αεροπορίας των αεροσκαφών που βρίσκονται στο «Αντμιράλ Κουζνετσόφ» πραγματοποίησαν πτήσεις στη Μεσόγειο Θάλασσα, νοτιο-ανατολικά της Κύπρου.
«Οι ΗΠΑ διαθέτουν 500 στρατιωτικές βάσεις σε όλο τον κόσμο και η Ρωσσία μόνον 4 συν δύο σταθμούς για επισκευές» μας λέει ο αρχισυντάκτης του περιοδικού «Αρσενάλ Οτέτσεστβα» Βίκτωρ Μουραχόβσκι. «Αλλά ακόμη και έτσι, οι ΗΠΑ με κάθε τρόπο εμποδίζουν τη δημιουργία ρωσσικών στρατιωτικών βάσεων, ιδιαίτερα στην Κεντρική Ασία και στην περιφέρεια της Ασίας-Ειρηνικού Ωκεανού».
Σημεία επιρροής
Η Ρωσσία και η Κύπρος δεν κατέληξαν ακριβώς ως εκεί. Παρ’ όλα αυτά, και μόνον το γεγονός της δυνατότητας ελλιμενισμού του ρωσσικού στόλου στην Κύπρο για τους Σύριους δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο. Σήμερα, η Ρωσσία διεξάγει συνομιλίες για τη δημιουργία βάσεων με το Βιετνάμ, τη Βενεζουέλα, τη Νικαράγουα, τη Σιγκπαούρη, τις Σεϋχέλλες και τη Κούβα. Αυτά τα ζητήματα ετέθησαν και κατά τη διάρκεια της πρόσφατης περιοδείας του υπουργού αμύνης Σεργκέι Σόιγκου σε χώρες της Λατινικής Αμερικής. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα του ταξιδιού, το Υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε ότι η Ρωσσία ενδιαφέρεται εξαιρετικά όχι μόνον για τη δημιουργία τέτοιων σημείων, αλλά και για την απλούστευση του ελλιμενισμού των πλοίων της στα λιμάνια αυτών των χωρών, και επίσης για τη δυνατότητα ανεφοδιασμού των αεροσκαφών της. Ο υπουργός Αμύνης Ανατόλι Αντόνοφ επίσης επιβεβαίωσε ότι η Ρωσσία διεξάγει συνομιλίες αλλά μόνο για τη δημιουργία σταθμών εξυπηρέτησης και δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός μόνιμης παραμονής στρατιωτικών μονάδων του ναυτικού ή της αεροπορίας στο έδαφος κρατών της Λατινικής Αμερικής.
Για τη Συρία η Ρωσσία σήμερα είναι ο κύριος γεωπολιτικός της σύμμαχος. Μόνον χάρη στην σθεναρή θέση της Μόσχας η Ουάσιγκτον δεν αποφάσισε τη διενέργεια στρατιωτικών επιχειρήσεων για την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ. Και υπό αυτό το πρίσμα, όπως σημειώνουν στη Δύση, ο σταθμός της υλικοτεχνικής εξυπηρέτησης στη Ταρτούς έπαιξε σημαντικό ρόλο, όπως επίσης και η συνεχιζόμενη υλικο-τεχνική συνεργασία των δύο κρατών.
Όπως ανακοίνωσε ο πρόεδρος Άσαντ στο κανάλι «Ζβεζντά», η Μόσχα εκπληρώνει απόλυτα τις υποχρεώσεις της για τη προμήθεια στρατιωτικού υλικού και τεχνολογίας προς το συριακό στρατό, γεγονός που επίσης επηρεάζει την ασφάλεια της Συρίας. Μεταξύ των σημαντικότερων συμφωνιών που έχουν ήδη υλοποιηθεί είναι η προμήθεια 36 συστοιχιών αντιαεροπορικών πυραύλων «Pantsir –S1»(SA-22 Greyhound), ο εκσυγχρονισμός όλων των τεθωρακισμένων Τ-72, όπως και των MiG-29, του πυραυλικού συστήματος «Bastion», με υπερηχητικούς πυραύλους κατά πλοίων «Onyx». Στο μέλλον η Δαμασκός θα λάβει 24 καταδιωκτικά MiG-29M/M2 και 8 συστοιχίες αντιαεροπορικών «Buk–M», όπως επίσης εκσυγχρονισμένες αντιαεροπορικές πυραυλικές συστοιχίες S-300 PMU2.
Πηγή: http://tvzvezda.ru/news/vstrane_i_mire/content/201503261556-wvqc.htm
Απόδοση στα ελληνικά: Σωτήρης Δημόπουλος
Πρόσφατα σχόλια