ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

KATEΒΑΣΤΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΕ ΜΟΡΦΗ PDF

«Δεν θέλουμε συνδικάτα, έχουμε δημιουργήσει συμβούλια εργατών»

Οι απεργίες που πραγματοποιούνται αυτές τις ημέρες στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας στην πόλη της Προύσας, στη βορειοδυτική Τουρκία, εγείρει πολλά ενδιαφέροντα ζητήματα που αφορούν τόσο τους κομμουνιστές όσο και τους αγωνιζόμενους εργαζόμενους εν γένει.

Κατά τη διάρκεια της συγγραφής του παρόντος (18 Μαΐου) περισσότεροι από 15.000 εργάτες έχουν προχωρήσει σε απεργία σε τέσσερα εργοστάσια: της Ρενώ [Renault], της Τοφάς [TOFAŞ][1], της Γιοσκούνους [Coşkunuz] και της MAKO (οι δύο τελευταίες δραστηριοποιούνται ως προμηθευτές εξαρτημάτων αυτοκινήτων). Η απεργία ξεκίνησε στη Ρενώ -κατά τη διάρκεια της βραδινής βάρδιας- την περασμένη Πέμπτη (14 Μαΐου), με τη συμμετοχή του συνόλου των 5.000 εργατών και έκτοτε εξαπλώθηκε στα υπόλοιπα τρία εργοστάσια, ενώ εργάτες και από άλλα εργοστάσια έχουν εκφράσει την πρόθεση για συμμετοχή στην απεργία μέσα στις επόμενες μέρες.

Οι εργάτες από όλα αυτά τα εργοστάσια έχουν τρία βασικά αιτήματα. Το πρώτο αίτημά τους αφορά την υπογραφή σύμβασης, βάσει εκείνης που επετεύχθη υπό την απειλή απεργίας στο εργοστάσιο της Μπος [Bosch] τον περασμένο Απρίλιο, στην οποία θα συμπεριλαμβάνεται αύξηση μισθού κατά 60%. Δεύτερον, ζητούν να μην απολυθούν όσοι απεργούν και τρίτον, διεκδικούν την αποχώρηση του συνδικάτου Τουρκ-Μετάλ [Türk-Metal] από τα εργοστάσια καθώς και το δικαίωμά τους να μπορούν να επιλέγουν από μόνοι τους δικούς τους εκπροσώπους.

Η πόλη της Προύσας είναι μία από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές πόλεις της Τουρκίας. Αποτελεί την καρδιά της αυτοκινητοβιομηχανίας της χώρας, που είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγικός κλάδος της Τουρκίας, καθώς και έδρα πολλών άλλων βιομηχανικών κλάδων. Εργάτες από άλλα εργοστάσια της πόλης υποστήριξαν τους απεργούς με διαδηλώσεις αλληλεγγύης και γίνεται λόγος για αναταραχή σε εργοστάσια αυτοκινήτων που βρίσκονται στην κοντινή πόλη Ιζμίτ (Νικομήδεια).

Πρόκειται για μια περίοδο υψηλής έντασης στην τουρκική βιομηχανία μετάλλου. Υπάρχει πολλή οργή που εκφράζεται όχι μόνο κατά του κύριου συνδικάτου Τουρκ-Μετάλ, αλλά και κατά του μικρότερου και πιο «αριστερού» Μπιρλεσίκ Μετάλ-Ις [Birleşik Metal-İş].[2] Οι εργάτες αποκαλούν συχνά το συνδικάτο Τουρκ-Μετάλ «βδέλλες» και τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στο εργοστάσιο της Μπος τον Απρίλιο [3] οδήγησαν τους εργάτες να παραιτηθούν από το συνδικάτο και να ενταχθούν στο Μπιρλεσίκ Μετάλ, για να προσχωρήσουν και πάλι αργότερα στο Τουρκ-Μετάλ. Οι παραιτήσεις από το Τουρκ-Μετάλ στο εργοστάσιο της Ρενώ είχαν ξεκινήσει στις αρχές Μαΐου και οδήγησαν σε μια απεργία σύντομης διάρκειας, η οποία έληξε με την αποκατάσταση των 16 εργαζομένων που είχαν απολυθεί εξαιτίας της παραίτησής τους από το συνδικάτο.

Επίσης, τον περασμένο Ιανουάριο, είχε πραγματοποιηθεί μια εργατική απεργία σε εθνική κλίμακα στον τομέα του μετάλλου. Η απεργία είχε κηρυχθεί από το Μπιρλεσίκ Μετάλ και κρίθηκε παράνομη από την κυβέρνηση, με τη δικαιολόγηση ότι στρεφόταν κατά του ‘εθνικού συμφέροντος’. Τη δεύτερη ημέρα, το συνδικάτο έδωσε εντολή στους εργάτες να επιστρέψουν στην εργασία τους. Παρόλα αυτά, ορισμένοι δεν εγκατέλειψαν τον αγώνα.

Δύο στοιχεία ξεχωρίζουν σ’ αυτόν τον αγώνα. Το πρώτο στοιχείο είναι ο τρόπος με τον οποίο η απεργία εξαπλώθηκε ταχύτατα σε όλον τον κλάδο και φαίνεται πως έχει κινητοποιήσει την εργατική τάξη της πόλης στο σύνολό της. Εργάτες πολλών άλλων εργοστασίων έχουν πραγματοποιήσει διαδηλώσεις και έχουν προσφέρει την αλληλεγγύη τους. Οι σύζυγοι των απεργών πραγματοποίησαν διαδήλωση προς το εργοστάσιο. Προφανώς η ισχύς των εργαζομένων είναι μεγαλύτερη όταν αγωνίζονται συλλογικά. Ο δυναμισμός με τον οποίο εξαπλώνεται αυτός ο αγώνας τρομάζει τόσο τη διοίκηση όσο και το ίδιο το κράτος. Ο τοπικός κυβερνήτης προσπάθησε να παρέμβει και οι διοικήσεις των εργοστασίων της Ρενώ και της Τοφάς κήρυξαν διακοπή λειτουργίας.

Το δεύτερο αξιοσημείωτο στοιχείο είναι η πλήρης απόρριψη του συνδικάτου. Το Τουρκ-Μετάλ είναι το μεγαλύτερο συνδικάτο στην Τουρκία και αποτελεί μέλος της Τουρκ-Ις [Türk-İş], της μεγαλύτερης συνδικαλιστικής συνομοσπονδίας. Ακόμη και με τα πρότυπα της δεξιάς εθνικιστικής συνομοσπονδίας Τουρκ-Ις, το Τουρκ-Μετάλ είναι ένα συνδικάτο ιδιαίτερα απεχθές, το οποίο στο παρελθόν έκανε χρήση τραμπούκων για να πραγματοποιούν επιθέσεις στους εργάτες. Οι εργάτες της Ρενώ μαζί με εργάτες από άλλα εργοστάσια έχουν δημιουργήσει τη δική τους επιτροπή και δηλώνουν ότι η επιτροπή αυτή τους εκπροσωπεί όλους. Αυτό αποτελεί δείγμα του ότι οι εργάτες έχουν πάρει τον αγώνα στα χέρια τους και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην υπάρχει διαχωρισμός ανά εργοστασιακή μονάδα. Στις επόμενες μέρες θα διαπιστώσουμε κατά πόσο υπάρχει δυνατότητα διατήρησης αυτής της ενότητας και κατά πόσον η απεργία μπορεί να συνεχίσει να εξαπλώνεται.

D. Valerian 18/05/15

[1] Η TOFAŞ συγκροτήθηκε με τη μορφή κοινοπραξίας μεταξύ της ντόπιας αυτοκινητοβιομηχανίας και της ιταλικής Φίατ. (Σ.τ.Μ.)
[2] Το συνδικάτο Μπιρλεσίκ Μετάλ αποτελεί μέλος της Συνομοσπονδίας Προοδευτικών Συνδικάτων (DISK). (Σ.τ.Μ.)
[3] Όλα ξεκίνησαν όταν οι εργαζόμενοι της Μπος στην Προύσα ανάγκασαν το συνδικάτο Τουρκ-Μετάλ να κηρύξει απεργία τον Απρίλιο. Και μόνο η απειλή της απεργίας στάθηκε ικανή για να υπογραφεί ένα καλύτερο συμβόλαιο από εκείνο στο οποίο είχαν έρθει σε συμφωνία το συνδικάτο με την εργοδοσία. Μετά από αυτό μεταλλεργάτες της Ρενώ άρχισαν να παραιτούνται από το συνδικάτο. Όταν οι πρώτοι 16 εργάτες που είχαν παραιτηθεί απολύθηκαν, οι εργαζόμενοι σταμάτησαν την παραγωγή και οι απολυθέντες επέστρεψαν στις θέσεις τους σε λίγες ώρες. Στις 14 Μαΐου οι εργαζόμενοι της Ρενώ κατέβηκαν εκ νέου σε απεργία και παραιτήθηκαν από το συνδικάτο σε μαζική κλίμακα. (Σ.τ.Μ.)

Πηγή: http://www.leftcom.org/
Τίτλος άρθρου: “Auto struggles in Turkey: We don’t want any unions. We have set up workers councils”