Με έξυπνες ιαχές διαμαρτυρίας του τύπου «μα ευρωπαίοι είστε σεις;» ο Ρέντσι, πρωθυπουργός της Ιταλίας, ως εκπρόσωπος χώρας υποδοχής προσφύγων, μέμφθηκε τους συναδέλφους του των άλλων χωρών της ΕΕ για το σκεπτικισμό τους σχετικά με τη διανομή των 40.000 ψυχών στις επικράτειές τους. Η τραγική διαφορά των 40.000 ανθρώπων με τα εκατομμύρια που περιμένουν στα παράλια της Τουρκίας και της Βόρειας Αφρικής, ο σκεπτικισμός για το απειροελάχιστο ποσοστό ανθρώπων κι οι στεντόρειες φωνές του κυρίου Ρέντσι, δηλώνοντας μεγαλοπρεπώς ότι «η ζωή αξίζει περισσότερο από μια δημοσκόπηση» καλύπτουν τα όσα έχουν συμβεί και τα όσα θα συμβούν από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η αποικιοκρατία που εντείνεται με τη νέα της μορφή και περιεχόμενο των «έξυπνων συνόρων» και θέτει την ανατριχιαστική της απάντηση σε όλο αυτό το λαό των βασανισμένων, προβάλει το σκεπτικισμό των 3 σημείων της: α)ρατσιστική κρησάρα μεταξύ οικονομικών μεταναστών και προσφύγων και «το προσχέδιο περιλαμβάνει την δέσμευση για την απευθείας υποδοχή 20.000 προσφύγων από χώρες όπως είναι η Συρία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν». Οι οικονομικοί πρόσφυγες που αδυνατούν να ζήσουν στις χώρες που κατάντησαν οικόπεδα, οι μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης θα ξαναστέλνονται πίσω. β)παραμονή των προσφύγων σε καταυλισμούς προκειμένου να λαμβάνουν εκεί «άσυλο», δηλαδή από τις περιοχές που επιδιώκουν να φύγουν, με πρώτους τους Ιταλούς και τους Βρετανούς που «εξετάζουν τη δυνατότητα να δημιουργηθούν μακροπρόθεσμα καταυλισμοί προσφύγων στον Νίγηρα και την Τυνησία, προκειμένου να ανακόπτεται η πορεία των μεταναστών προτού εισέλθουν στην Λιβύη». Η ΕΕ προβλέπει την καθήλωση εκατομμυρίων ανθρώπων με το πρόσχημα της διάσωσής τους αφού ήδη μέσα στο 2015 έχουν πνιγεί 2.000 ψυχές. γ)«πόλεμος κατά του δουλεμπορίου» ως πρόσχημα για την στρατιωτικού τύπου επέμβαση των αποικιοκρατών και την καθήλωση των ανθρώπων, που περιμένουν, να αναχωρήσουν. «Χρειαζόμαστε συμφωνίες για τον επαναπατρισμό ώστε οι διακινητές να καταλάβουν ότι οι παράτυποι μετανάστες θα επιστρέφουν στις πατρίδες τους», έκρινε ο πρωθυπουργός της Ισπανίας Μαριάνο Ραχόι, σε έναν άλλο τόνο υπονοώντας ότι με αυτήν την πρακτική, «νουθετώντας» τους δουλέμπορους, θα σταματήσουν να έχουν ελπίδα οι πρόσφυγες. Τα επόμενα ναυάγια με πνιγμένους θα έχουν «στόχο» τους «διακινητές».
Έτσι, η «πολιτισμένη» Ευρώπη αρνούμενη να πληρώσει το λογαριασμό για τους αιώνες αποικιοκρατίας, βασανιστηρίων, φυλακίσεων, καταστολής, γενοκτονιών, καταστροφής, τοπικών οικονομιών, πρόκλησης εμφυλίων πολέμων, πραξικοπημάτων και συνοριακών συρράξεων, καταστροφής πολιτισμικών προτύπων στερεί το δικαίωμα μετάβασης από εκατομμύρια ανθρώπους. Αφού την προηγούμενη περίοδο αποικιοκρατίας εκπλήρωσε -δήθεν- τις «υποχρεώσεις» της αρμέγοντας ως φτηνό εργατικό δυναμικό δυο περίπου γενιές μεταναστών από τις πρώην αποικίες, σήμερα αρνείται να τους δεχτεί και τους καταδικάζει ως πληθυσμό που περισσεύει, με πνιγμό στη Μεσόγειο, με οριστικό θάνατο στις χώρες αναμονής.
Οι 40.000 ψυχές που θα διανέμονται ως αναγκαία απόβλητα στη χωματερή του δημογραφικού της προβλήματος, μια σταγόνα στον ωκεανό των παρακλήσεων για μια θέση στον ήλιο, αποτελούν το μέγα ζήτημα που θα κλείσει με την «επανεγκατάσταση μέσα σε δύο χρόνια από την Ιταλία και την Ελλάδα σε άλλα κράτη μέλη 40.000 προσώπων που έχουν σαφώς ανάγκη διεθνή προστασία, στην οποία θα συμμετέχουν όλα τα κράτη μέλη». Οι απίστευτες φωνές εναντίον δεν είναι παρά από χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, όπως η Ουγγαρία η οποία αποφάσισε να ορθώσει τείχος 175 χιλιομέτρων στα σύνορά της με την Σερβία, έχοντας δεχθεί ένα κύμα 100.000 περίπου μεταναστών από το Κόσοβο πρόσφατα. Η υποκρισία όμως περισσεύει για τον γνωστό, στους έλληνες, διαπραγματευτή Τουσκ και πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου: «Δεν εξασφαλίσαμε συναίνεση για την επιβολή υποχρεωτικών ποσοστώσεων για τους μετανάστες, αλλά αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει δικαιολογία για να μην κάνουμε τίποτα. Η αλληλεγγύη χωρίς θυσία είναι καθαρή υποκρισία».
Μαζί με τον πρόσφυγα κάθε λογής και αιτίας, να ορθώσουμε την αξιοπρέπειά μας, να απαιτήσουμε τα αυτονόητα από τους ανόητους, στην εποχή του αδιανόητου. Να καταγγείλουμε το νέο έγκλημα που πάνε στη στήσουν στο όνομα του ανθρωπισμού, το έγκλημα της μετανάστευσης που προκάλεσαν, το έγκλημα της δολοφονίας χιλιάδων ανθρώπων. Ένα έγκλημα χωρίς τιμωρία.
Πρόσφατα σχόλια