Το άρθρο είναι του Ρομπέρτο Σαβιάνο, ενός ερευνητή της Μαφίας δημοσιευμένο στην εφημερίδα Ρεμπούμπλικα, με αφορμή το θάνατο ενός από τους πρωτεργάτες και από τα ηγετικά στελέχη της οργάνωσης Καζαλέζι. Η Μαφία στην Ιταλία είναι ένα καθεστώς δικτυωμένο με θεσμούς του κράτους και την οικονομία. Είναι κράτος. Έχει σημασία η επίγνωση για τη Μαφία προκειμένου να προσεγγίσει κανείς την πραγματικότητα της Ιταλίας και ιδιαιτέρως της Νότιας Ιταλίας. Μέσα από τη ζωή ενός από τους ηγέτες της οργάνωσης Καζαλέζι, μπορούμε σε κάποιο βαθμό να δούμε όχι μόνο τη δύναμη μια οργάνωσης που κυριαρχεί σε μεγάλο βαθμό στην οικονομία και την πολιτική αλλά και να δούμε και τις «κόκκινες γραμμές» σε σχέση με τη δράσης της. «Κόκκινες γραμμές» που καταργήθηκαν εν τη παρόδω του χρόνου. Αφορμή ήταν η «δηλητηριώδης γη», ένα σύγχρονο οικολογικό έγκλημα που διαπράχθηκε στον ιταλικό νότο. Για ακόμα μεγαλύτερη κατανόηση του ζητήματος παραπέμπουμε σε άλλο ένα άρθρο για το ίδιο ζήτημα, στα ελληνικά.
Τη μετάφραση για το ελευθεριακό γυρολόι έκανε η Κ.Χ.
Πέθανε ο πρώτος μετανιωμένος του Γόμορρα κήρυττε: «Αυτά τα δηλητήρια θα μας σκοτώσουν»
Ο Κάρμινε Σκιαβόνε, ξάδερφος του boss Σάντοκαν, πέθανε από έμφραγμα. Για τους Καζαλέζους οι αποκαλύψεις του ,ήταν η αρχή
του τέλους τους. Οι δολοφονίες, οι σχέσεις με τους πολιτικούς, και η καταστροφή της «Δηλητηριώδους Γης». Έτσι μίλησε ο άνθρωπος που προστάτευε τα μυστικά των φατριών. Και κατάφερε να συλληφθούν οι ανώτεροι του.
Ρομπέρτο Σαβιάνο
Πέθανε σε ηλικία 71 ετών, Κάρμινε Σκιαβόνε, ο πρώτος μετανιωμένος από τη φατρία Καζαλέζοι. Νοσηλεύτηκε στις 10 Φεβρουαρίου επειδή επισκευάζοντας τη στέγη του σπιτιού του έπεσε. Από την πτώση, τραυματίστηκε και έσπασε ένα πλευρό. Οχτώ μέρες μετά, υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση. Χτες είχε ξαφνική αδιαθεσία και καρδιακή ανακοπή. Αποκτήθηκε από τις αρχές η κλινική του καρτέλα και σήμερα θα δοθεί παραγγελία (εντολή) για αυτοψία. Ο εισαγγελέας Φεντερίκο Ντι Ράχο λέει «θα πρέπει να καταλάβουμε καλά πως πέθανε, την Παρασκευή έδειχνε να είναι καλά».
Η καρδιά του πρώην boss της φατρίας Καζαλέζοι (ονομασία από την πόλη Καζάλ ντι Πρίντσιπε) έσπασε. Πέθανε μία αμφιλεγόμενη προσωπικότητα: αντιφατικός, (διφορούμενος), ανήθικος, χαρισματικός στη ζωή, κατάφερνε να πάρει αποφάσεις σημαντικές, θαρραλέες και να κινείται πάντα με πονηριά, έτοιμος να ικανοποιεί τους συνομιλητές του. Σκληρός και λεπτομερής στο δικαστήριο ενώ άλλαζε στη στιγμή συμπεριφορά όταν οι συνομιλητές του ήταν τα μίντια όπου γινόταν γενικός και ακαθόριστος, υπερβολικός. Έπαιρνε το ρόλο του σχολιαστή και λιγότερο του μάρτυρα. Μελετάται με περίσκεψη και προσοχή.
Από αυτόν ξεκίνησε η διαδρομή αποκάλυψης μίας από τις πιο δυνατές μαφίες του κόσμου!
Το παρατσούκλι του ήταν Καρμινόυτσιο (μικρός Κάρμινε), από μικρός ήταν ένας από τους ιδρυτές της φατρίας Καζαλέζοι, πιστός στον Μάριο Ιόβινε και Αντόνιο Μπαρντελίνο οι οποίοι του εμπιστεύτηκαν τις συμβάσεις έργων. Δημόσια έργα, σχέσεις με πολιτικούς, παραγωγή και διανομή τσιμέντου. Στην αρχή φασίστας μετά πεισμένος χριστιανοδημοκράτης. Κάτω από την προστασία του γερουσιαστή Βανέζιο Πατριάρχα. Αλαζόνας και βίαιος ,ξόδευε γύρω στα 30 εκατομμύρια λίρες το μήνα, είχε ένα γιοτ, σπίτια σε διάφορες πόλεις και ερωμένες. Κατάφερνε τη σωστή στιγμή να εξαφανίζεται ή να μεταμορφώνεται σε άλλον. Είδε να πέφτουν ένας, ένας οι δάσκαλοι του και οι ‘’νονοί ‘’ αλλά πάντα κατάφερνε να είναι με τους κερδισμένους. Πρώτα πεθαίνει ο Μπαρντελίνο στη Βραζιλία, ο Μαριτιέλο Ιόβινε στη Πορτογαλία, μετά ‘’ο φυγάς’’ Ντε Φάλκο.
Συχνά είναι η δικιά του φαμίλια που τραβάει το σχοινί, στηρίζει και προδίδει συμφωνίες, προκαλώντας την αυτοκαταστροφή των αντιπάλων. Είναι της οικογένειας ο μάνατζερ, σύνδεσμος με τους Νουβολέτα παρόλο που αυτοί-συνδεδεμένοι με τους Κορλεονέζι-ήταν εχθροί των Μπαρντελίνο, παρόλα αυτά συνδεδεμένος με τους Στέφανο Μπονταντε και Τομάσο Μπουσσέτα. Μία οξυδερκής, πονηρή διπλωματία με την πατερναλιστική πλευρά της Καμόρα. Υπερασπιστής σιδερένιων κανόνων. Αγοράζει ναρκωτικά αλλά δεν τα διανέμει στη πόλη του Καζάλε, πουλά μόνο στη Ρώμη και βόρεια. Οποιοσδήποτε κλέβει στην περιοχή που ελέγχει η φατρία του, πρέπει να τιμωρηθεί, όποιος ακουμπάει ανήλικους ευνουχίζεται. Ένας νόμος προγονικός, βίαιος αλλά οδηγούμενος από την καλή πρόθεση. Στη πραγματικότητα μόνο επιφανειακά για να δημιουργεί συγκατάθεση, συναίνεση.
Ο Κάρμινε ήταν ταλέντο scout,καταλάβαινε ποιος ήταν ικανός να είναι νικητής και τον εκπαίδευε. Στόχευσε στον ξάδερφό του Φραντσεσκο Σκιαβόνε ‘’Sandokan’’ και στον αδερφό του Βαλτερίνο για τον στρατιωτικό τομέα, τους θεωρεί ικανούς, περισσότερο άξιους από τον Τσιτσιότο Μπιντονιέτι. Αισθάνεται ότι η ομάδα μπορεί να φτάσει παντού και η κεφαλή της φαμίλιας είναι αυτός.
Όμως μια μέρα κάτι άρχισε να κλονίζεται. Οι καραμπινιέροι πάνε στοχευμένα στην εταιρία του Σάντα Μαρία Φόσα. Βρίσκουν τα όπλα που χρησιμοποιήθηκαν στη σφαγή Κάζα Πεσέννα τον Δεκέμβρη 1988, όπου σκοτώθηκαν άνθρωποι πιστοί του Μπαρνελίνο και ενός από την Καλάμπρια (απόδειξη συμμαχίας μεταξύ φατριών Βίμπο και Καζαλέζοι)
Ο Κάρμινε καταλαβαίνει ότι είναι κατάδοση αλλά δεν καταλαβαίνει από ποιον. Πάει φυλακή αλλά καταφέρνει να του αποδοθεί περιορισμός κατ’ οίκον και φεύγει στη Πούλια όπου είναι σίγουρος για την προστασία του. Στην Πούλια, ενώ είναι φυγόδικός πληροφορείται για την ποινή του, πρώτου βαθμού για τα όπλα. Εφτά χρόνια, χτύπημα για έναν όπως αυτόν, που κατάφερνε πάντα να μπαίνει και να βγαίνει εύκολα χάρις τις ελαφριές καταδίκες. Ο Κάρμινε δεν θέλει να κάνει φυλακή, τη στιγμή που η καριέρα του έχει ανοδική πορεία. Είναι η σειρά του να καθίσει στη κορυφή, δεν μπορεί να χάσει καιρό στο κελί.
Αποφασίζει να ζήσει ως φυγόδικος, αισθάνεται σίγουρος ότι θα τα καταφέρει. Αντίθετα πιάστηκε σε μια παγίδα, φτιαγμένη στα μέτρα του όπου τον συνέλαβαν οι καραμπινιέροι. Ο Κάρμινε είναι στη φυλακή και αρχίζει να ψυλλιάζεται. Εκείνη τη περίοδο στη Σικελία, οι Κορλεονέζοι σκοτώνουν τους δικαστές Φαλκόνε και Μπορσελίνο και η απόδοση της σκληρής ποινής του, του αποκαλύπτει αυτό που υποψιαζότανε, δεν θα είναι αυτός ο αναγνωρισμένος αρχηγός της οργάνωσης. Τον αποκηρύττει ο ξάδερφος Φραντσέσκο, ο οποίος δεν θέλει να είναι ένας απλός στρατιώτης αλλά ένας πραγματικός κάπο, εφαρμόζοντας τους ηθικούς κανόνες και τον παλιό κώδικα της Καμόρας, (χρησιμοποιήθηκε και από την παλιά αρχή της Κόζα Νόστρα): για να είσαι αρχηγός ,δεν πρέπει να είσαι γραμμένος σε κόμμα φασιστικό ή κομμουνιστικό, καμία χρήση ναρκωτικών, δεν πρέπει να έχεις ερωμένες. Ο Κάρμινε Σκιαβόνε πέφτει θύμα του ίδιου του εαυτού. Μεγάλος εραστής, πολλές ερωμένες. Θεωρήθηκε αφερέγγυος. Το μήνυμα που του έστειλαν ήταν καθαρό: «σε κρατάμε στη ζωή γιατί έχεις αυτό το επίθετο, κράτα τη ζωή σου και κάνε στην άκρη».
Έτσι ο Κάρμινε άρχισε να μιλάει. Από τις δηλώσεις του, ξεκινά η υπόθεση Spartacus,ο δικαστής Φεντερίκο ντε Ράχο και όχι μόνο, από την Dda της Νάπολης, το 1993 αξιολογεί κάθε μία δήλωση του Σκιαβόνε, για να αποφευχθούν λάθη με την υπόθεση Τόρτορα. Η δικαστική εργασία είναι τεράστια που έγινε με αυστηρότητα και προσοχή. Η υπόθεση Spartacus θα αποκαλύψει την ύπαρξη της φατρία Καζαλέζοι στον κόσμο:115 άτομα δικάστηκαν, προοίμιο 1998, κλείσιμο πρώτου βαθμού 2005.
Ο Σκιαβόνε θα πει δημόσια, ότι ο λόγος που μετανόησε, είναι η ανήθικη μεταμόρφωση της Καμόρα. Θα το πληρώσει πολύ ακριβά. Η φατρία θα προσπαθήσει να τον δηλητηριάσει με στρυχνίνη και η οικογένεια του θα απομακρυνθεί. «Ο πατέρας μου είναι ένας άτιμος, δυσφημιστής, συκοφάντης» θα γράψει η κόρη του, «Είναι ένας κίβδηλος, ψεύτης, κακός και υποκριτής που πουλήθηκε (για τις αποτυχίες του). Είναι ένα τέρας».
Στη πραγματικότητα , το όνομα του, για το μεγάλο κοινό, είναι συνδεδεμένο με τη «Δηλητηριώδης Γη». Ακολουθώντας τις μαρτυρίες του έγινε γνωστό το σύστημα του Τσιπριάνο Κιανέσε, το πιο υποτιμημένο μυαλό, για την μεταφορά τοξικών στην Ιταλία. Ένας άνθρωπος ικανός να βρίσκεται σε επαφή με πολλά στελέχη του κράτους, που είναι ακόμα ισχυρά. Ο Σκιαβόνε, τον Οκτώβριο 1996, ακούγεται από την εξεταστική επιτροπή για τον κύκλο των αποβλήτων. Οι δηλώσεις του κρατούνται κρυφές, συνηθισμένη πράξη για να συνεχιστούν οι έρευνες και να μην τις διακινδυνέψουν. Αποκαλύπτει έναν μηχανισμό αλάθητο, χρησιμοποιημένο από τις φατρίες: ένα κτήμα δικής τους ιδιοκτησίας γίνεται χωματερή απόβλητων νόμιμων και παράνομων, μετά πωλείται στο κράτος από την Καμόρα για να γίνει δρόμος. Μετά το καλύπτουν και η συμφωνία έγινε. Η φατρία κερδίζει σε κάθε περίπτωση. Ανοίγουν μία χωματερή, την γεμίζουν με απόβλητα νόμιμα (και κερδίζουν), μετά με απόβλητα παράνομα (κι άλλο κέρδος), μετά το ίδιο κομμάτι γης το πουλάνε στο Κράτος (και άλλα λεφτά) και το Κράτος αναθέτει στις εταιρίες της μαφίας έργα κατασκευής πάνω στη μολυσμένη γη. Απλό και θανατηφόρο.
Όταν τελείωσε η συνεργασία με την δικαιοσύνη και επειδή είχε εκτίσει ένα μεγάλο μέρος της ποινής του συνέβη κάτι πολύ ιταλικό .Μπορεί ένας ‘’μετανοημένος’’, βγαλμένος από πρόγραμμα προστασίας, με δίκες ακόμα στην πλάτη του να συμμετέχει σε τηλεοπτική εκπομπή; Να γράφει σε εφημερίδες; Και όμως συνέβη. Εμφανιζότανε, μερικές φορές γελοίος, μεταμφιεσμένος φορώντας γυαλιά ηλίου στις συνεντεύξεις. Όλοι ξέρανε που έμενε και γνωρίζανε το πρόσωπο του, τον τελευταίο καιρό δεν είχε προστασία. Αλλά η φατρία δεν είχε, δύναμη και θέληση να τον εξαφανίσει. Μπορεί ένας συνεργάτης της δικαιοσύνης να έχει σελίδα στο Facebook;;; Συμβαίνει ακόμα και αυτό στην Ιταλία από διάφορους πρώην ‘’συνεργάτες’’. Αλλά να μεταμορφώνεις σε αρθρογράφους τους δολοφόνους και τους μαφιόζους είναι ένα παιχνίδι πολύ επικίνδυνο.
Στη «Δηλητηριώδης Γη» ο Κάρμινε Σκιαβόνε κατάλαβε ότι μπορούσε να αποδειχτεί ήρωας. Εγκληματίας που δηλώνει ότι έκανε κακό αλλά κατηγορεί το κράτος ότι ήταν πολύ πιο βρώμικο από αυτόν. Παιχνίδι εύκολο και ταυτόσημο για πολλούς που συνεργάστηκαν με τη δικαιοσύνη, που θα έπρεπε να ακουστούν, μόνο για αυτά που αποκάλυπταν και όχι για τις αναλύσεις τους και πάνω απ’ όλα, μετά από προσεκτικές επαληθεύσεις. Μίλησε για πυρηνικά απόβλητα από τη Γερμανία, δείχνοντας συγκεκριμένα μέρη, αλλά τίποτα δεν βρέθηκε. Ποια η αμοιβή του γι’ αυτό;;; Κατάφερε να επικεντρώσει την προσοχή στην περιοχή.
Πολλοί δεν θα κλάψουν τον θάνατο του Κάρμινε Σκιαβόνε. Προσωπικά του χρωστάω κάτι. Τον συνάντησα όταν ήταν ακόμα σε καθεστώς ενεργής προστασίας, οι Καραμπινιέροι μου βάλανε μικρόφωνα και αυτές οι ηχογραφήσεις (μετά δημοσιοποιήθηκαν) μου άλλαξαν τη ζωή. Απειλούμενος με θανατική ποινή από μία ιστορική φιγούρα της φατρίας των Καζαλέζοι, μεταμορφώθηκα. Και η συνέντευξη ξεκίνησε απροσδόκητα με τον Σκιαβόνε να λέει «εσένα σε θυμάμαι όταν ήσουν μικρός και είχες μαλλιά.»
Συχνά έλεγε: «Όταν πεθάνω θα πάω μπροστά στον μοναδικό που έχει τον τίτλο να με δικάσει.» Προσωπικά, όταν πεθαίνουν οι καμορίστες είναι η μοναδική στιγμή που κλαίγονται, ότι δεν ήταν πιστοί και ότι δεν πίστευαν στη κόλαση. Στη «γη της φωτιάς» ακόμα πάρα πολύ λίγα έχουνε γίνει και θα έπρεπε να καταλάβουμε αν οι δηλώσεις του έχουν ακόμα να αποκαλύψουν κάτι ή ότι ήταν αυτές και μόνο. Το σίγουρο είναι ότι δεν κινείται το θέμα. Όχι αρκετά. Ο Κάρμινε Σκιαβόνε ήταν ένας δολοφόνος, ένα boss, όπου τα λόγια του τα είχε ανάγκη δικαιοσύνη.
Πρόσφατα σχόλια