Αδύνατον να περάσει απαρατήτητη η νέα αμφίεση υποψηφίων του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης στην Τουρκία εν όψει εθνικών εκλογών. Θα έλεγε κανείς πως πρόκειται μονομερώς για εσωτερικής κατανάλωσης γεγονός και προκειμένου διάφοροι υποψήφιοι να αρδεύσουν ψήφους, ντύνονται όπως επιτάσσει η αισθητική του προέδρου Ερντογάν. Η σημασία όμως του νεο-οθωμανισμού δεν αφορά μόνο σε μια αισθητική που παραπέμπει απλά στο παλιό μεγαλείο από το οποίο θα αντλήσουν υποδείγματα πρόσκαιρα και χρηστικά, είναι η βάση της τουρκικής πολιτικής η οποία συνθέτει το αυταρχικό κεμαλικό μοντέλο με την οθωμανική επεκτατική πολιτική. Το δόγμα Νταβούντογλου για την ειρηνική συνύπαρξη, σύμφωνα με τον ευρέως διαδεδομένο μύθο που μιλά για την ειρηνική συνύπαραξη ραγιάδων που ήταν υπόδουλοι με την μουσουλμανική στρατιωτική γραφειοκρατία που τους απομυζούσε, είναι μάλλον η πιο συγκροτημένη πολιτική παραδοχή στην Τουρκία. Από κει και πέρα, καθετί που την υποστηρίζει είναι όχι μόνο αποδεκτό αλλά και θεμιτό. Οι μικρές ρωγμές της υπεράσπισης του κοσμικού, της ανάγκης για κοινωνικά δικαιώματα, του αγώνα για την αυτοδιάθεση των Κούρδων καθώς και των περιστασιακών εργατικών αγώνων, είναι μόνο ρωγμές προς το παρόν, που αδυνατούν να δημιουργήσουν ένα έδαφος.
Υπάρχει όμως και το μέλλον, εκτός από το παρόν.
Πρόσφατα σχόλια