από το αντικαπιταλιστικό γρανάζι της Κύπρου
Τον Ιούνιο του 2014 η κυβέρνηση Αναστασιάδη πέρασε δια νόμου στη βουλή το λεγόμενο “δίχτυ προστασίας” για τα κοινωνικά στρώματα που έχουν πληγεί πιο πολύ από την οικονομική κρίση, το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα (ΕΕΕ).
Πώς γίνεται, λοιπόν, μια δεξιά κυβέρνηση, μέρος του συστήματος, που έκανε το παν για να σώσει τις τράπεζες ακόμα και με εσωτερικό κούρεμα, να ενδιαφέρεται για τους πολίτες τόσο ώστε να θεσπίσει και νόμο υπέρ τους;
Δυστυχώς, δε γίνεται…
Και αυτό είναι το πρώτο που καταλαβαίνει όποιος ασχοληθεί με το ΕΕΕ, αλλά ας τα πάρουμε ένα – ένα για να δούμε πώς έχουν τα πράγματα
Σύμφωνα με τους αρχιτέκτονες αυτού του σχεδίου, για να μπορέσουν να το στήσουν, έκαναν έρευνα αγοράς για να δουν ποιο πραγματικά είναι το εισόδημα που χρειάζεται μια τυπική οικογένεια (γονείς – παιδί) για να επιβιώσει. Αυτό που δεν μας είπαν, όμως, είναι ότι μαζί με αυτή την έρευνα έκαναν και μια άλλη που αφορά τη βιωσιμότητα του μέτρου, δηλαδή το πόσοι θα πρέπει να εξαιρεθούν από την εξίσωση και πόσα χρήματα πρέπει να εξοικονομηθούν από το προηγούμενο καθεστώς δημοσίου βοηθήματος έτσι ώστε το μέτρο να περάσει και από την τρόικα. Έτσι άρχισαν να “κόβουν κόσμο”. Πώς;
1. έβαλαν όριο στο χρόνο διαμονής στην Κύπρο (πάνω από 5 συνεχόμενα χρόνια) αποκλείοντας αμέσως μετανάστες και ευρωπαίους πολίτες,
2. Απαραίτητη μόνιμη κατοικία στην ελεύθερη για αυτούς περιοχή της Κύπρου, οπότε έξω Τουρκοκύπριοι ή άλλες κοινότητες που μένουν στη βόρεια πλευρά
3. Καταθέσεις κάτω των 5000 ευρώ, λες και με 5100 μπορείς να ζήσεις, οπότε έξω και αυτοί,
4. Όλοι οι χαμηλοσυνταξιούχοι που έπαιρναν κάποιο επιπλέον βοήθημα ήταν υποχρεωμένοι να κάνουν αίτηση αλλιώς έχαναν το βοήθημα. Σύμφωνα με στοιχεία το 30% δεν έκανε αίτηση, οπότε έξω και αυτοί
5. Ανύπαντρα παιδιά κάτω των 28 ετών συνυπολογίζονται στην οικογένεια. Αν, π.χ., έκαναν το λάθος και κατάφεραν να αγοράσουν ένα μονάρι, αυτό συνυπολογίζεται στην οικογενειακή περιουσία, όπως, επίσης, και μέρος του εισοδήματός τους.
Αυτές είναι μόνο μερικές βασικές προϋποθέσεις χωρίς ακόμα να μπούμε στα βαθιά που είναι η συμπλήρωση μια 12σέλιδης αίτησης (και για τους ηλικιωμένους η ίδια είναι), ζητώντας σου ένα σκασμό βεβαιώσεις ότι όντως είσαι φτωχός και πεινάς. Αν, τελικά, καταφέρεις να κάνεις την αίτηση, θα κάνουν δυο μήνες τουλάχιστον να σε περάσουν από κόσκινο και, αφού έχεις δώσει το ελεύθερο σε όλα τα προσωπικά σου δεδομένα, κάθε μήνα ξαναπερνάς από την επιτροπή χωρίς να σου το πουν, αυξομειώνοντας το ποσό που θα παίρνεις χωρίς εσύ να ενημερωθείς από πριν. Μαζί και με κάποιες ηλικιακές προϋποθέσεις, συν το ότι ανάλογα με την περιοχή που μένεις είναι και άλλο το κριτήριο για το επίδομα στο ενοίκιο και ……..φτάνει! Εσπάσαν μας…έλεος!
Το σχέδιο από την αρχή ήταν ένα, και το σύστημα το έστησε σωστά
Έκανε μια καταγραφή προσωπικών και οικογενειακών δεδομένων, περιουσίας , τραπεζικών λογαριασμών, ώστε να μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανατρέξει σε αυτά. Όχι τα δεδομένα αυτών που τα κρύβουν, εσένα που τα έχεις λίγα και φανερά. Οριοθέτησε το ποσό που χρειάζεται να έχει μια οικογένεια για να ζήσει, το οποίο, αν δεν το παίρνει από την εργασία κάποιου από τα μέλη της, θα το παρέχει το ΕΕΕ. Επιτρέπει έτσι στον κάθε εργοδότη να κόψει μισθό με πρόφαση την κρίση ξέροντας ότι θα το συμπληρώσει το ΕΕΕ και, άρα, ο εργαζόμενος δύσκολα θα αντισταθεί μπροστά στο φόβο της απόλυσης όταν βλέπει ότι κάποιος θα του τα δώσει από την άλλη. Με αυτό τον τρόπο παγιώνεται ο μισθός σε επίπεδα εξαθλίωσης και επαιτείας.
Οι φόρμουλες είναι ακριβώς τέτοιες που να έχεις της ψευδαίσθηση ότι, αν δουλεύεις για χαρτζιλίκι 200-300 ευρώ, και θα πάρεις το ΕΕΕ και θα σου αφήσουν και λίγο από το χαρτζιλίκι. Αυτή η κατάσταση θα μειώσει ακόμα περισσότερο τις εργοδοτικές εισφορές και τις εισροές στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων και, άρα, τη βιωσιμότητα του Ταμείου και την πιθανότητα σύνταξης. Επίσης, το ΕΕΕ είναι επίδομα, όχι ασφαλιστέες αποδοχές για να μετράει για σύνταξη και επίδομα ασθενείας. “Καθαρίζει”το γραφείο ευημερίας από τους “τεμπέληδες” λήπτες δημοσίου βοηθήματος (ρητορική της κυβέρνησης), από όσους δήθεν έκλεβαν το κράτος διότι δεν ήθελαν να δουλέψουν. Και, φυσικά, σταματάει την επιπλέον βοήθεια στους χαμηλοσυνταξιούχους (ένα από τα λίγα φιλεργατικά μέτρα της κυβέρνησης Χριστόφια).
Τέλος, στα ψιλά γράμματα, όπως στα τραπεζικά δάνεια, σου λένε ότι όλη σου η ζωή είναι υπό κηδεμονία, όπως η Κύπρος στα χέρια της τρόικας. Μπορούν να σε καλέσουν να προσφέρεις “κοινωφελές έργο” απροσδιορίστου φύσης, και να σου στείλουν κοινωνικό λειτουργό μέσα στο σπίτι σου, όχι γιατί υπάρχει κάποιο άλλο πρόβλημα πέρα από το ότι έχασες τη δουλειά σου στη μνημονιακή Κύπρο. Εσύ φταις, εσύ έχεις πρόβλημα. Δεν είναι κοινωνικό το πρόβλημα και η λύση του, είναι ατομικό ζήτημα.
Όχι, κύριοι γραφειοκράτες της δεξιάς κυβέρνησης εμείς λέμε ότι το ΕΕΕ πέραν του ότι δεν καλύπτει ούτε καν τις βασικές ανάγκες είναι και ένα αντιδραστικό και γραφειοκρατικό μέτρο, που αντί να βοηθά τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα μπορεί να κάνει τη ζωή τους πιο δύσκολη…
…βάζοντας τους σε ένα ατελείωτο παιχνίδι αποδείξεων ότι δεν είναι ελέφαντες, με ταυτόχρονο αποκλεισμό ομάδων της κοινωνίας που πραγματικά το έχουν ανάγκη (νεοανεργοι, συνταξιούχοι, μετανάστες κ.α).
…αποσπώντας ταυτόχρονα την προσοχή από τον πραγματικό υπαίτιο της κρίσης,το ίδιο το σύστημα και τις τράπεζες του, που πάση θυσία και χωρίς αποδείξεις, τρέχουν όλοι να περιφρουρήσουν για να τις σώσουν υποθηκεύοντας και ξεπουλώντας τη χώρα ολόκληρη…
Η λύση δεν είναι, λοιπόν, η “κρατική φιλανθρωπία” αλλά ένα πραγματικό κοινωνικό κράτους που θα καλύπτει τις ανάγκες όλων των ανθρώπων που μαστίζονται από την κρίση. Και αυτό δεν θα μας το χαρίσει κανένας, θα πρέπει να το φτιάξουμε.
Πρόσφατα σχόλια