Πρόκειται αναμφίβολα για μία από τις πιο ενδιαφέρουσες άγνωστες ιστορίες των τελευταίων εβδομάδων – ένα από αυτά τα θέματα που για διάφορους λόγους περνούν «κάτω από το ραντάρ» των μεγάλων ΜΜΕ. Ο λόγος, για το κίνημα χιλιάδων Αλγερινών πολιτών που ξεφύτρωσε από το πουθενά εδώ και τρεις μήνες στην καρδιά της Σαχάρας, ενάντια σε ένα από τα μεγαλύτερα διεθνή project άντλησης σχιστολιθικού φυσικού αερίου. Ενα κίνημα που με τη μαζικότητα και τη μαχητικότητά του κατάφερε ήδη να «παγώσει» τις εργασίες και να ανατρέψει τους σχεδιασμούς της αμερικανικής Halliburton -μιας από τις μεγαλύτερες και πιο «αμαρτωλές», οικολογικά και πολιτικά, ενεργειακές εταιρείες του πλανήτη, με εμπλοκή σε πλήθος από οικολογικά εγκλήματα-, και των συνεταίρων της, δηλαδή της γαλλικής Total και της κρατικής αλγερινής εταιρείας Sonatrach.
Από τις αρχές Ιανουαρίου, λίγες μέρες μετά την πρώτη επιτυχημένη δοκιμαστική γεώτρηση στην έρημο, χιλιάδες κάτοικοι του Αϊν Σάλεχ, μιας μικρής πόλης-όασης στη νότια Αλγερία, κατεβαίνουν καθημερινά στους δρόμους απαιτώντας την άμεση διακοπή των εργασιών στη γειτονιά τους. Κατά τη γνώμη τους, που βέβαια τεκμηριώνεται από πλήθος επιστημονικές μελέτες, η χρήση της αμφιλεγόμενης μεθόδου της υδραυλικής ρωγμάτωσης (hydraulic fracture, πιο γνωστής με το νεολογισμό «fracking») για την εξαγωγή αερίου από τα υπόγεια σχιστολιθικά και πισσώδη πετρώματα, που σχεδιάζει η Halliburton και η αλγερινή κυβέρνηση, θα οδηγήσει στη μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα και στην καταστροφή του εξαιρετικά ευαίσθητου οικοσυστήματος της Σαχάρας. Πράγματι, το fracking προβλέπει τον «βομβαρδισμό» του υπεδάφους με ένα υπό υψηλή πίεση διάλυμα νερού, άμμου και ειδικών χημικών, ώστε να προκληθούν ρηγματώσεις και να απελευθερωθεί το παγιδευμένο στα πετρώματα αέριο (shale gas) και να βγει στην επιφάνεια.
Αρχικά, οι διαδηλώσεις του κινήματος «Non aux Gaz de Schiste» (Οχι στο σχιστολιθικό αέριο) ήταν ειρηνικές. Ομως στις αρχές του Μάρτη τα πράγματα αγρίεψαν, όταν οι διαδηλωτές -μεταξύ των οποίων και πολλές γυναίκες και ανήλικα παιδιά- επιχείρησαν να πραγματοποιήσουν καθιστική διαμαρτυρία μέσα στο βασικό εργοτάξιο της Halliburton. Η αστυνομία αντέδρασε βίαια, με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν έντονα επεισόδια, να τραυματιστούν σοβαρά δεκάδες διαδηλωτές και οι κινητοποιήσεις να αποκτήσουν χαρακτήρα λαϊκής εξέγερσης, που επεκτάθηκε και σε τουλάχιστον τρεις άλλες μεγάλες πόλεις της Αλγερίας, περιλαμβανομένης και της πρωτεύουσας. Δεκάδες περιπολικά και άλλα οχήματα πυρπολήθηκαν, αρκετοί αστυνομικοί τραυματίστηκαν από πέτρες και ξύλα, ενώ διαδηλωτές έβαλαν φωτιά και σε ένα δημοτικό κτίριο. Η κυβέρνηση «απάντησε» μετακινώντας μονάδες του στρατού στην περιοχή και επιβάλλοντας de facto στρατιωτικό νόμο, αλλά το μήνυμα του κόσμου ήταν σαφέστατο: δεν υποχωρούμε.
«Ολος ο κόσμος ξέρει ότι η μέθοδος αυτή είναι επικίνδυνη, και υπάρχουν περιοχές στη Δύση που την έχουν απαγορεύσει. Δεν θα γίνουμε πειραματόζωα κανενός. Το μόνο που έχουμε είναι το νερό μας – το έχουμε ανάγκη για να ποτίζουμε τα χωράφια και τα ζώα μας», δήλωσε αφοπλιστικά στους «Financial Times» η Φατιχά Τουνί, μια ντόπια δασκάλα που αναδείχτηκε σε ηγετική μορφή του κινήματος.
Οπως καταγγέλλουν οι ντόπιοι, η αλγερινή κυβέρνηση υπό τον πρόεδρο Αμπντελαζίζ Μπουτεφλίκα, έχοντας ήδη συμφωνήσει με τους ενδιαφερόμενους ξένους επενδυτές (πέραν των προαναφερθέντων, «παίζουν» ακόμη οι βρετανικές BP και Shell και η ιταλική ENI), πέρασε το 2013 στα μουλωχτά και χωρίς ουσιαστική διαβούλευση έναν αμφιλεγόμενο ενεργειακό νόμο που επιτρέπει τη χρήση του fracking. Οταν ξέσπασε η αντίδραση των ντόπιων, το Αλγέρι έσπευσε να τους κατηγορήσει ως «πράκτορες ξένων δυνάμεων»(!) και να προβάλει το έργο ως «απαραίτητο για την ανάπτυξη της χώρας».
Πρόσφατα σχόλια