Η επικαιρότητα του κουρδικού ζητήματος στην Τουρκία

Η αναγνώριση της ύπαρξης 36 διαφορετικών «στοιχείων» στη χώρα όπως και η ιδιαίτερη σε ‘’διπλωματικό’’ επίπεδο αναγνώριση των κούρδων είναι και η αρχή της εξαφάνισης του προβλήματος. Αυτό περίπου είναι το καταστάλαγμα της σκέψης Ερντογάν σύμφωνα με τον ίδιο: «Όταν είπα, ότι δεν υπάρχει πλέον κουρδικό ζήτημα στην Τουρκία, πολλοί προσπάθησαν να σύρουν το θέμα αλλού, που είναι πέρα από το σκοπό μας. Η Τουρκία δεν έχει πλέον κουρδικό ζήτημα. Μάλλον, τα αδέλφια μας οι Κούρδοι έχουν προβλήματα… Συζητάμε συνεχώς για το ίδιο πράγμα, σαν να μην υπάρχει κανένα άλλο πρόβλημα σε αυτήν τη χώρα αυτή είναι μια προσπάθεια για διαίρεση της χώρας, είναι μια πραγματική διάκριση». Αυτά δήλωσε κατά τη διάρκεια εορτασμού του Newroz επιδιώκοντας προφανώς να πείσει ένα μεγάλο ποσοστό των κούρδων κυρίως μουσουλμάνων να συνεχίσει να τον ψηφίζει ως έναν ανεκτικό ισλαμιστή ηγέτη ο οποίος έχει προβεί σε κάποιες μεταρρυθμίσεις θετικές. Δηλαδή την αδειοδότηση κουρδικού τηλεοπτικού καναλιού όπως και από το 2013 της παρακολούθησης μαθημάτων στην κουρδική γλώσσα σε ιδιωτικά σχολεία, ενώ το παρόν έτος έχει ήδη ανακοινώσει την ίδρυση κουρδικού πανεπιστημίου στην ΝΑ Τουρκία. «Ο Χουσεΐν Σεϊχανλίογλου, αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ντίκλ του Ντιγιαρμπακίρ, εκτιμά ότι έως το 40% των Κούρδων, ψηφίζουν κατά παράδοση το AKP, ενώ γνωρίζουν ότι το φιλο-κουρδικό Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (HDP) καθώς και άλλα παρόμοια αγωνίζονται για περισσότερα δικαιώματα στον κουρδικό πληθυσμό. Ισχυρίζονται ότι οι Κούρδοι ψηφοφόροι συνεχίζουν να παρασύρονται από τις συντηρητικές ισλαμικές αξίες που πρεσβεύει το AKP. Το AKP επικεντρώνεται στη θρησκεία και στο Ισλάμ, Τούρκοι και Κούρδοι είναι ίσοι, λέει ο Σεϊχανλίογλου, εξηγώντας τον τρόπο σκέψης ορισμένων ψηφοφόρων… Ο καθηγητής Αμπάς Βαλί του Πανεπιστημίου του Βοσπόρου στην Κωνσταντινούπολη, συμφωνεί ότι έναw σημαντικός αριθμός Κούρδων ψηφίζει το AKP που τώρα έχει ηγέτη τον Αχμέτ Νταβούτογλου, αλλά, επιμένει, ότι η πλειοψηφία δεν το ψηφίζει. Ο ίδιος αναφέρει ότι οι μεταρρυθμίσεις του AKP είναι μελετημένες, και όσο για τα σχολεία οι Κούρδοι δεν έχουν τα ανάλογα δίδακτρα των ιδιωτικών σχολείων για να φοιτήσουν σε ιδιωτικά σχολεία, αφού στα δημόσια επιτρέπεται μόνο η τουρκική γλώσσα. Εξηγεί ακόμη, ότι οι Κούρδοι παραμένουν πολιτικά περιορισμένοι, αφού το AKP αρνείται να μειώσει το εκλογικό όριο του 10 τοις εκατό για να εισέλθει ένα κόμμα στο Κοινοβούλιο. Με το όριο αυτό δεν επιτρέπει φιλο-κουρδικά κόμματα να εκφρασθούν ελεύθερα στη χώρα».
Παρ’ όλες τις δηλώσεις του Οτζαλάν φαίνεται ότι υπάρχουν αντιδράσεις τόσο στο εσωτερικό του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν για τις εγγυήσεις ως προς την ασφάλεια του κουρδικού πληθυσμού όσο και στην ίδια την τουρκική κοινωνία. Διαδήλωση φοιτητών υποστηριχτών του κεμαλικού προτύπου συγκρούστηκε με υποστηριχτές του PKK στην Άγκυρα ενώ στο πολιτικό πεδίο η σύγκρουση προέδρου και κυβέρνησης κάνει τις αντιδράσεις πιο έντονες στο ζήτημα αφού σημαντικοί πολιτικοί χώροι όπως και ο στρατός φαίνεται να είναι εναντίον της προσπάθειας για περιορισμένη αυτονομία στους κούρδους. Ο αναπληρωτής πρόεδρος του Πατριωτικού Κόμματος στην Τουρκία και πρώην αρχηγός πληροφοριών του Γενικού Επιτελείου, İsmail Hakkı Pekin σχολίασε συνέντευξη του αρχηγού του Επιτελείου Νεσντέτ Οζέλ- Necdet Özel. Ο Pekin δήλωσε ότι ανησυχεί βαθιά για την ευημερία των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, αφού σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα παρουσιάζονται να συνεργάζονται με το τρομοκρατικό κουρδικό κόμμα PKK. «Ο τουρκικός στρατός, πιστεύει ότι το PKK έχει ισχυροποιηθεί στην περιοχή, λόγω των προσφάτων εξελίξεων και την υποστήριξη που δέχεται. Γίνεται προσπάθεια νομιμοποίησης του PKK με αφορμή το Ισλαμικό κράτος. Ειδικά οι ΗΠΑ και ο ΟΗΕ ασκούν προπαγάνδα για τη νομιμοποίηση του PKK, μάλιστα έχει προγραμματισθεί να αφαιρεθεί από τον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων στο πλαίσιο του έργου αυτού. Αυτό είναι ένα μεγάλο σχέδιο, εναντίον της Τουρκίας και ο αρχηγός του Επιτελείου το υπογραμμίζει αυτό». Ο στρατός βεβαίως αρνείται τη συνεργασία του με το ΡΚΚ αλλά η κρίση είναι μεγάλη στην Τουρκία και το κουρδικό ζήτημα πέρα από τη διεθνοποίησή του στο πλαίσιο της αναχαίτισης του ΙΚ, παραμένει ένας διεθνής πόλος έλξης των κοινωνικών κινημάτων που ονειρεύονται μια άλλη κοινωνία.