Οι μεθοδεύεις δημιουργίας εντάσεων επιστρέφουν πάλι στα Βαλκάνια με δραματικό τρόπο. Η μονομερής ανακήρυξη του Κοσόβου ως ανεξάρτητου κράτους το 2008 με την άμεση αναγνώρισή του κυρίως από τις ΗΠΑ αλλά και τις ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες (Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία) ήταν το αποτέλεσμα μιας σειράς εντάσεων που ξεκίνησαν με πολεμικού τύπου συρράξεις ανάμεσα στον υποκινούμενο -“αναγεννημένο” και τότε- αλβανικό UCK και τις επίσημες δυνάμεις της ΠΓΔΜ. Είχαν προηγηθεί πριν από αυτές τις πολεμικού τύπου ενέργειες, εμπρηστικές δηλώσεις για τη μεγάλη Αλβανία όπως και για την ανεξαρτησία του Κοσόβου από τους πρωταγωνιστές της περιόδου 2007-2008 στην Αλβανία, στο Κόσοβο αλλά και από εκπροσώπους της αλβανικής μειονότητας. Το ίδιο σκηνικό μετά από μια σειρά ενεργειών και εμπρηστικών δηλώσεων εκ μέρους των σημερινών αντίστοιχων παραγόντων επαναλαμβάνεται μετά τα συμβολικά επεισόδια που διαδραματίστηκαν το περασμένο φθινόπωρο στον ποδοσφαιρικό αγώνα Σερβίας-Αλβανίας.
Τα πιο χαρακτηριστικά γεγονότα του τελευταίου καιρού δεν είναι άλλα από τις ένοπλες διαδηλώσεις
στην επαρχία της αλβανικής μειονότητας, οι αποχωρήσεις των αντιπροσώπων αλβανών από το κοινοβούλιο καθώς και η ένοπλη επίθεση του «αναγεννημένου» UCK στα σύνορα Κοσόβου-ΠΓΔΜ.
Η εξελίξεις είναι ραγδαίες στο φόντο των δηλώσεων του πρωθυπουργού Έντι Ράμα ο οποίος δεν δείχνει να ανησυχεί από τις αρνητικές αντιδράσεις της ΕΕ εφόσον από το 2007 έχει τις διαβεβαιώσεις των ΗΠΑ αλλά και τη σημερινή χωρίς λόγια υποστήριξή της. Το Κουμάνοβο από το πρωί του Σαββάτου 9 του Μάη, είναι εμπόλεμη ζώνη μεταξύ των αλβανών παραστρατιωτικών και της αστυνομίας της ΠΓΔΜ. Ενώ υπάρχουν ήδη πολλοί νεκροί από μάχες μέσα στον οικιστικό ιστό και από τις δυο πλευρές οι ψίθυροι μιλούν για αντιπερισπασμό της κυβέρνησης για την πολιτική κρίση η οποία τη διαπερνάει.
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=i2DxxDFFy5U[/youtube]
Ο δημοσιογράφος Vladislav Perunović αναφέρει: “Στη ζώνη της άμεσης στρατιωτικής αντιπαράθεσης, στην οποία περιλάμβαναν χρήση πυροβόλων όπλων, ελαφρύ πυροβολικό, στρατιωτικά οχήματα πεζικού και οπλισμένοι, καθώς και περιπολικά ελικόπτερα, απαγορεύτηκε η πρόσβαση των δημοσιογράφων (ο εξοπλισμός του αλβανικού καναλιού ‘Alsat’ κατασχέθηκε από την αστυνομία), εντούτοις, από τα δημοσιεύματα των μέσων μαζικής ενημέρωσης, προκύπτουν νέα στοιχεία για τα γεγονότα.
Από νωρίς το πρωί, η αστυνομία ξεκίνησε μια μεγάλη επίθεση σε διάφορα μέρη του Κουμάνοβο, εναντίον Αλβανών μαχητών (η επίσημη εξήγηση είναι ότι έφθασαν από μια «ξένη χώρα» και υποστηρίχθηκαν από τοπικούς συνεργάτες).
Εκεί συνάντησαν μια δύναμη 50 με 100, βαριά οπλισμένους αστυνομικούς και ακολούθησε μια πλήρους κλίμακας αντιπαράθεση, παρατεταμένης διάρκειας, που κράτησε αρκετές ώρες. Η αστυνομία ανέφερε ότι η διαμόρφωση του εδάφους και το αστικό τοπίο, που απαρτίζεται από στενούς δρόμους, υπαγόρευε την αναγκαιότητα να προχωρήσουν βήμα προς βήμα. Κατά τη σύγκρουση, με τους Αλβανούς παραστρατιωτικούς (τους οποίους ο Κοτέφσκι περιέγραψε ως «πλήρως εξοπλισμένους και εξειδικευμένους στη μάχη»), αρκετοί αστυνομικοί σκοτώθηκαν και περισσότεροι από 30 τραυματίστηκαν. Σύμφωνα με μια, ακόμη ανεπιβεβαίωτη πληροφορία, ένα μικρό κορίτσι και οι γονείς του σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της εφόδου- «πόρτα-πόρτα»- των αστυνομικών στα σπίτια”.
Η αστυνομία παράλληλα εκκένωσε τα σπίτια της συνοικίας ενώ ήδη έχουν ανατιναχτεί κάποια όπως και δυο σχολεία.
Το αποτέλεσμα ήταν η παράδοση της ένοπλης ομάδας και η περικύκλωση του άδειου από κατοίκους, Κουμάνοβο, από τη βαριά οπλισμένη αστυνομία. Οι κάτοικοι της περιοχής κατέφυγαν στους συγγενείς τους της αλβανικής μειονότητας στη Σερβία η οποία στα σύνορα κινητοποίησε εκατοντάδες στρατιώτες. Κι όχι μόνο αυτό: ξεκίνησε και από πλευράς τύπου η ρητορική για τη “μεγάλη Αλβανία” ως εισφορά στη δημιουργία πολεμικού κλίματος.
Οι εγχώριες αντιδράσεις δεν ήταν άλλες από αυτές που παρομοίαζαν την καταστολή με την ογκώδη επέμβαση Μιλόσεβιτς στο Κόσοβο τη δεκαετία του 90 η οποία απετέλεσε και την πομπώδη αφορμή για την επέμβαση του 1999 των ΗΠΑ, ενώ στη Βιέννη, έξω από την πρεσβεία της ΠΓΔΜ διαδήλωσαν αλβανοί μετανάστες. Από πλευράς ΕΕ εκφράστηκε ως είθισται η “βαθειά ανησυχία” της.
Το γεγονός της εισβολής ή της ενεργοποίησης του αλβανικού ένοπλου παράγοντα είναι ένα γεγονός που δεν αξιολογείται μόνο από τις αντιθέσεις και τους αλυτρωτισμούς στα Βαλκάνια αλλά από τις πάγιες μεθοδεύσεις κυρίως των αμερικάνων που επιδιώκουν την αστάθεια στην περιοχή. Οι βασικές ανησυχίες τους για τη διέλευση του αγωγού (και) δια μέσου ΠΓΔΜ φαίνεται ότι αποτελεί την πηγή αυτής της αναταραχής η οποία βεβαίως συνδυάζεται με άλλα αντίστοιχου ή μικρότερου μεγέθους γεγονότα που διασταυρώνονται και επιβεβαιώνουν αυτή τη μεθόδευση.
Όλες αυτές οι τραγικές τακτικές και στρατηγικές συνεργούν με την απίστευτη φτώχεια στη βαλκανική χερσόνησο, με τους κοσοβάρους να μεταναστεύουν μαζικά και να (τους) επιστρέφουν ταπεινωμένοι, με την Αλβανία να ζει φτώχεια και ταπείνωση από τους διεθνείς οργανισμούς που την καθιστούν αποικία χρέους.
Είναι επιτακτικό να ξεκινήσουν οι συζητήσεις μέσα στο κοινωνικό κίνημα για το βαλκανικό ζήτημα, πριν την ανάφλεξή του αυτή τη φορά. Να τους προλάβουμε, πριν μας μακελέψουν στο όνομα των αλύτρωτων παρτίδων-πατρίδων τους. Οι βαλκάνιοι καταπιεσμένοι είναι αδέρφια. Είμαστε αδέρφια.
Πρόσφατα σχόλια