Η επίσημη δεξαμενή σκέψης του ελληνικού κράτους για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής που ακούει στο όνομα ΕΛΙΑΜΕΠ αποφαίνεται για τις ευθύνες της ΕΕ στο να μπορέσει να εντάξει τις νέες χώρες των Βαλκανίων στο δυναμικό της καθώς και αυτές όπως η Αλβανία που άλλαξαν καθεστώς. Αυτό που δεν ακούγεται συστηματικά είναι για τις ευθύνες των ΗΠΑ, των πρεσβειών τους, των ιδρυμάτων τους που λύνουν και δένουν στα Βαλκάνια ειδικά με τά την επιθετική στροφή των ΗΠΑ με αφορμή το ουκρανικό. Το πρώην στέλεχος της Κομισιόν Άξελ Σωτήρης Βαλντέν αναφέρει σχετικά: «Δεν υπάρχει ενταξιακή πολιτική. Έχει περιοριστεί σε μια ρητορική περί καλής διακυβέρνησης για πολιτικούς λόγους. Δεν υπάρχει καμία διάθεση στην ΕΕ να εντάξει τα μικρά προβληματικά κράτη των Δυτικών Βαλκανίων. Η σημερινή ΕΕ είναι πιο απαιτητική από εκείνη πριν από 13 χρόνια με στόχο να καθυστερήσει επ’ αόριστον την ένταξη».
Η πραγματικότητα και μάλιστα μετά τη σύνοδο των 7 αναδεικνύει την Αμερική σε χώρα-ηγεμονία την οποία ακολουθάει η ΕΕ στις επιλογές της με τα έξοδα της δεύτερης. Η πίεση στο να ενταχθούν στην ΕΕ που προέρχεται από τις ΗΠΑ δεν είναι άλλη από ένα ευρωπαϊκό μπάχαλο που θα δημιουργήσει τις δυνατότητες για την αμερικανική επέκταση στο χώρο των Βαλκανίων. Για αυτό άλλωστε και αποσταθεροποιεί περισσότερο τα Βαλκάνια με περιεχόμενο την απειλή διαμελισμού τους.
Πρόσφατα σχόλια