«Είμαστε έτοιμοι να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ξεπεράσει η Ελλάδα την οικονομική κρίση, και ό,τι χρειάζεται στους τομείς του τουρισμού και του εμπορίου… εμείς θέλουμε να είναι ισχυρή η Ελλάδα. Θέλουμε να γίνει λίμνη ειρήνης το Αιγαίο και να λυθεί το Κυπριακό. Γι’ αυτό, η Τουρκία θα είναι θετική σε κάθε είδους πρόταση συνεργασίας». Αυτά δήλωσε ο Νταβούντογλου, σε μια κίνηση που είχε και εσωτερική σημασία αφού η πρόκληση ήταν από το HDP το οποίο πρότεινε μέσω του βουλευτή Ερτουγρούλ Κιουρκτσού: «η Τουρκία μπορεί να αναλάβει το χρέος ύψους 1,6 δισ. ευρώ. Έτσι θα κερδίσει τη φιλία του ελληνικού λαού και τη δυνατότητα να μετατραπεί το Αιγαίο σε θάλασσα ειρήνης. Η Τουρκία κατά το έτος 2013 προχώρησε σε βοήθεια προς διεθνείς οργανισμούς ύψους 1,9 δισ. δολαρίων. Οι πηγές της Τουρκίας είναι αρκετές για τη βοήθεια αυτή προς την Ελλάδα. Μπορεί επίσης να παράσχει τη στήριξη αυτή προς την Ελλάδα και υπό μορφή δανείου με μηδενικό επιτόκιο».
Η ρητή αποδοχή της πρότασης του βουλευτή Κιουρτσού φαίνεται ότι είναι μια εσωτερικής σημασίας υπόθεση αφού το να τείνει χείρα φιλίας προς τον εκπρόσωπο του κουρδικού παράγοντα δείχνει να εξασφαλίζει γέφυρες ανοιχτές για τη διευθέτηση του κουρδικού την περίοδο που διατυπώνονται κραυγές μίσους από την πλευρά των γκρίζων λύκων του Μπαχτσελί που είναι τρίτο κόμμα και εμφαίνεται ως επίδοξος ή πιθανός εταίρος. Από την άλλη και το πιο σημαντικό είναι ότι, η Τουρκία αναδεικνύεται πόλος σταθερότητας και διεθνής διπλωματικός παράγοντας για την ελλαδική κρίση. Η “επίλυση” του κυπριακού και της διαμάχης στο Αιγαίο προς όφελος του επεκτατισμού της Τουρκίας αποκτά διεθνείς διαστάσεις κερδίζοντας πόντους στη διπλωματική σκηνή. Η ευκαιρία της οικονομικής κατάρρευσης της Ελλάδας, με την προβολή της ενίσχυσης της οικονομίας της από το περίφημο ταμείο που έχει εξασφαλίσει πλέον διεθνή αίγλη, είναι μεγάλη. Έτσι μπαίνουν μπροστά τα σχέδια τόσο για ένα νέο διχοτομικό-ρατσιστικό σχέδιο Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας όσο και για τη νόμιμη χάραξη των ορίων για τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο που έχουν γίνει ήδη πράσινες και τείνουν να γίνουν κόκκινες. Αυτή η συγκυρία φαίνεται πιο δυνατό να αναδύεται απρόσκοπτα το βάθος της αμερικανικής στρατηγικής στην ιδιαίτερη αυτή περιοχή του Αιγαίου και της Κύπρου, η οποία ξαναζωντανεύει, με την Τουρκία να υπερβαίνει την ήττα του Ερντογάν με την παλιά της εργαλειοθήκη, στοιχείο της οποίας είναι η “φιλική” προσέγγιση για την περαιτέρω κλιμάκωση. Σ’ αυτήν την κλιμάκωση το πεδίο των διαχρονικών ίσων αποστάσεων του διεθνούς παράγοντα θα αναδείξουν και το βάθος της τουρκικής στρατηγικής, που με ελάχιστες ιστορικές συγκρούσεις με τον αμερικανικό παράγοντα, εξασφαλίστηκε η ετεροβαρής “ελληνοτουρκική φιλία” μέσω του δόγματος Τρούμαν, κι όταν η Τουρκία εγκατέλειψε τον πληγωμένο φιλοναζιστικό άξονα λίγο πριν τον οριστικό του θάνατο, το Φλεβάρη του 1945. Να περιμένουμε επισιτιστική βοήθεια από ένα νέο, μεταμοντέρνο Κουρτουλούς;
Η οικονομική ύφεση και ο διχασμός στην Ελλάδα ανάμεσα σε εκσυγχρονιστικά σχέδια διεθνοποίησης της ελλαδικής κρίσης που μοιάζουν ολότελα, η έλλειψη γεφυρών με τον κόσμο της Τουρκίας, δείχνουν ότι μόνο το κουρδικό ζήτημα είναι η μόνη αιτία ακόμα, της όποιας σταθερότητας στην ιδιαίτερη περιοχή αλλά και στη Μέση Ανατολή. Το ελευθεριακό πείραμα των κούρδων που δέχεται μια πρωτοφανή επίθεση από την Τουρκία διαφόρων κατευθύνσεων (ενδεικτικά 1, 2, 3, 4) αποτελεί ίσως το μόνο σύμμαχο όχι μόνο για την ειρήνευση στην περιοχή αλλά και ένα διεθνές πρότυπο μετασχηματισμού της διεθνούς κοινότητας σε κατευθύνσεις άμεσης δημοκρατίας, οικονομικής-κοινωνικής δικαιοσύνης και επιβίωσης των λαών.
Πρόσφατα σχόλια