η σακούλα του νεοέλληνα

Η έρευνα πραγματοποιείται στο πλαίσιο της παγκόσμιας ευαισθητοποίησης για ένα φαινόμενο το οποίο τείνει να εξελιχθεί σε οικολογική επιδημία, καθώς οι διεθνείς έρευνες επισημαίνουν τεράστια ποσοστά αυξήσεων σε συγκεντρώσεις μικροπλαστικών, ιδίως στα θαλάσσια ύδατα. Μια στατιστική σύνοψη από τις παγκόσμιες έρευνες, είναι αρκετή για να καταδείξει το μέγεθος του προβλήματος:
• 1 στα 4 ψάρια ανοιχτής θαλάσσης μπορεί να περιέχει μικροπλαστικά
• Έως το 2050 θα υπάρχουν πιο πολλά πλαστικά στη θάλασσα παρά ψάρια
• Μόλις το 1% από τις πλαστικές σακούλες ανακυκλώνεται (Life Debag)
• 1 στα 2 απορρίμματα στον βυθό της θάλασσας στην Ελλάδα είναι πλαστικές σακούλες (Life Debag)
• 90% είναι το ποσοστό που πρέπει να μειωθούν οι πλαστικές σακούλες έως το 2020 σύμφωνα με την ΕΕ (ΕΕ)
• Το κόστος για να συλλεχθεί από τον βυθό μια πλαστική σακούλα είναι 10 φορές μεγαλύτερο από το να παραχθεί.
Τα πορίσματα που εξήχθησαν από την εγχώρια έρευνα που πραγματοποίησε το ΙΕΛΚΑ, αποτυπώνουν το πρόβλημα, και δεικνύουν ότι στην Ελλάδα έχει λάβει ιδιαίτερες διαστάσεις. Έτσι σύμφωνα με την έρευνα:
• Ο Έλληνας καταναλωτής παίρνει κατά μ.ο. 3,9 σακούλες σε κάθε επίσκεψή του στο σούπερ μάρκετ, αριθμός που αντιστοιχεί σε… 270 πλαστικές σακούλες κατά κεφαλήν ανά έτος, ή σε ετήσιο συνολικό όγκο… 2,9 δισ. σακουλών (!).
• Ο συνολικός όγκος των πλαστικών σακουλών που κυκλοφορεί στο λιανεμπόριο προσεγγίζει τα 4,5 δισ./χρόνο, ποσότητα που αντιστοιχεί περίπου σε 400 σακούλες/κάτοικο. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη θέση της σχετικής ευρωπαϊκής κατηγορίας, ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος μόλις που προσεγγίζει τις 175.
• Το 21% του κοινού, δηλώνει ότι παίρνει περισσότερες σακούλες από όσες χρειάζεται για να κουβαλήσει τα προϊόντα που αγόρασε, ενώ για το 81% του κοινού βασική χρήση της σακούλας είναι για να καταλήξει στον κάδο απορριμμάτων.
• Το ποσοστό επαναχρησιμοποιούμενης σακούλας, είναι ελάχιστο, μόλις που φτάνει στις 0,05 σακούλες/κάτοικο, ενώ την ίδια στιγμή ο μ.ο. της Ε.Ε. είναι 23, και στην Δανία έχουν αγγίξει τις 75.
• 2 στους 3 καταναλωτές δηλώνουν ότι παρ όλο που συνήθως κατέχουν κάποιου είδους επαναχρησιμοποιούμενη τσάντα, την χρησιμοποιούν σπάνια ή καθόλου.
• Παράλληλα το 91% του κοινού συμφωνεί ότι οι σακούλες πρέπει να μειωθούν, ενώ μάλιστα το 64% θεωρεί ότι πρέπει να απαγορευτεί η διάθεσή τους.
Παρ’ όλο, ωστόσο, την θετική ανταπόκριση του κοινού στην έκκληση της έρευνας για αλλαγή, ελάχιστα στην χώρα μας έχουν πραγματοποιηθεί προς αυτήν την κατεύθυνση. Λείπουν οι εστιασμένες πολιτικές, ιδίως σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης (π.χ. εκπτώσεις στα δημοτικά τέλη στα καταστήματα λιανεμπορίου που εγκαταλείπουν την διανομή σακούλας μιας χρήσης), οι εκστρατείες πληροφόρησης για τον κίνδυνο στο περιβάλλον και την υγεία μας που αντιπροσωπεύει η κατάχρηση της πλαστικής σακούλας, ιδίως στα σχολεία, καθώς και η γενικότερη ευαισθητοποίηση γύρω από το ζήτημα. Το οποίο είναι σοβαρό, διότι πέραν της γενικής κατάστασης του περιβάλλοντος έρχεται να απειλήσει και την ελληνική ιχθυοπαραγωγή, η οποία αν και μικρή σε όγκο, διακρίνεται για τα ποιοτικά της χαρακτηριστικά.
Αξίζει, λοιπόν, να τα θυμηθούμε όλα αυτά την επόμενη φορά που η αδράνεια μας φορτώσει στα χέρια πλαστικές σακούλες, και να πούμε όχι σε μια συνήθεια που απειλεί να μετατρέψει το μέλλον μας σε ένα απέραντο… νεκροταφείο μικροπλαστικών.