Η προσφορά της Άγκυρας στη Μόσχα: Δώστε μας την Afrin για την Idlib

από την ελευθεριακή κοινότητα

Η ένταση κλιμακώνεται γρήγορα δυτικά του ποταμού Ευφράτη, ιδίως στην περιοχή του καντονιού της Afrin που ελέγχεται από τις Κουρδικές Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG), και στην Ιντλίμπ, που ελέγχεται από μια ετερόκλητη σύνθεση ένοπλων ομάδων που  ως επί το πλείστον υποστηρίζονται από την Τουρκία.

Την περασμένη εβδομάδα, καθώς ο τουρκικός στρατός συνέχισε να συγκεντρώσει  δυνάμεις στο τρίγωνο των Kilis στην Τουρκία, και Jarablus / al-Bab / al-Rai στην Συρία, 155 Τουρκικά  οβιδοβόλα άρχισαν να βομβαρδίζουν στόχους των YPG  νοτιοδυτικά της Azaz και βόρεια του Τel Rifaat. Οι YPG απάντησαν στην επιθετικότητα με όλμους σε στόχους του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA) στο τρίγωνο. Οι τοπικές πηγές ανέφεραν στο  Al-Monitor ότι υπήρξαν περιστασιακές συγκρούσεις μεταξύ των YPG και τον FSA ανατολικά του Τel Rifaat κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο εβδομάδων.

Οι YPG εξέδωσαν ανακοίνωση στις 30 Ιουν λέγοντας ότι σχεδιάζουν να απελευθερώσουν την περιοχή μεταξύ Azaz και Jarablus από την Τουρκική επι της ουσίας κατοχή.

Για την Άγκυρα ο στόχος προτεραιότητας στη βόρεια Συρία είναι οι YPG. Η Τουρκία έχει ως στόχο να αποτρέψει τη δημιουργία ενός διαδρόμου ελεγχόμενου από τους Κούρδους και ιδιαίτερα από το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (ΡΚΚ) που θα ξεκινάει από τις κεντρικές βάσεις διοίκησης του ΡΚΚ στα βουνά Καντίλ και θα επεκταθεί ως το καντόνι της Afrin  στα δυτικά μέσω της  Shengal, και τα καντόνια της Jazeera και Αΐν αλ-Αράμπ (Κομπάνι).

Ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δημοσίευσε πρόσφατα στον επίσημο λογαριασμό του Twitter: «Καλώ όλο τον κόσμο. Εμείς ποτέ δεν θα επιτρέψουμε τη δημιουργία ενός [κουρδικού] κράτους στη βόρεια Συρία δεν έχει σημασία ποιό μπορεί να είναι το κόστος .»

Η Άγκυρα, όταν δεν μπόρεσε να πείσει τις Ηνωμένες Πολιτείες να σταματήσουν τη συνεργασία με τις YPG στα ανατολικά του Ευφράτη, έστρεψε την προσοχή της προς τα δυτικά του Ευφράτη. Η Άγκυρα δεν έχει καμία αμφιβολία ότι η Μόσχα είναι ευκολότερο να συνεργαστεί μαζί της από ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες στη βόρεια Συρία. Δυτικά του Ευφράτη, η Άγκυρα και η Μόσχα χρειάζονται η μία την άλλη, ως εκ τούτου, είναι αναπόφευκτη η συνεργασία τους. Για να έχει κάποιος μια σαφέστερη εικόνα του τι συμβαίνει στα δυτικά του Ευφράτη, κάποιος πρέπει να καταλάβει γιατί η Μόσχα χρειάζεται την Άγκυρα στο Ιντλίμπ και τι η Άγκυρα μπορεί να πάρει σε αντάλλαγμα.

Επί του παρόντος, η Ιντλίμπ λειτουργεί ως «πρωτεύουσα» της ένοπλης συριακής αντιπολίτευσης στη Συρία. Στην Ιντλίμπ, συγκεντρώνονται:

  • Σαλαφιστικές-τζιχαντικές ένοπλες ομάδες που γενικά θεωρούνται “τρομοκράτες,” όπως Hayat Tahrir al-Sham, μια συμμαχία που συμπεριλαμβένει την Jabhat Fatah al-Sham (πρώην Jabhat al-Nusra).
  • Μετριοπαθείς σαλαφιστικές-Τζιχαντιστικές ένοπλες ομάδες όπως η Ahrar al Sam, η οποία έχει το ένα πόδι στο στρατόπεδο των ριζοσπαστών και το άλλο σε μια ομάδα που θεωρείται “μετριοπαθείς”.
  • Την Σουνιτική ένοπλη αντιπολίτευση που η Τουρκία έχει προσπαθήσει να εδραιώσει κάτω από την ομπρέλα του FSA και που παρέχει στήριξη  στην Τουρκία κατά τη διάρκεια της επιχείρησης Ασπίδας του Ευφράτη.

Είναι σαφές ότι η Ρωσία και νομιμόφρονες στον Σύριο πρόεδρο Μπασάρ αλ-Άσαντ προετοιμάζονται για μια μεγάλη επίθεση στην Ιντλίμπ, όπως έκαναν στο Χαλέπι. Λένε ότι οι ομάδες στο Ιντλίμπ, κατά βάση, «Θα πρέπει να αποφασίσουν αν είστε μετριοπαθείς ή ριζοσπάστες. Εάν είναι μετριοπαθείς, μπορούν είτε να αφήσουν την Ιντλίμπ ή να συμμορφωθούν με τους κανόνες της αποκλιμάκωσης. Αν δεν  αφήσουν την  Ιντλίμπ και αρνηθούν να λάβουν σοβαρά υπόψη τους κανόνες της αποκλιμάκωσης, τότε θα είναι τρομοκράτες και αξίζει να εξαλειφθούν «.

Η Μόσχα χρειάζεται τώρα την περιοχή που η Τουρκία ελέγχει στο τρίγωνο Jarablus / al-Bab / al-Rai για τους μετριοπαθείς και τις οικογένειές τους, οι οποίοι θα φύγουν από την Ιντλίμπ. Η Ρωσία χρειάζεται επίσης ένα αξιόπιστο διαμεσολαβητή στις σχέσεις της με τις ομάδες στο Ιντλίμπ. Η Άγκυρα μπορεί σίγουρα να την βοηθήσει πολύ σε αυτό.

Έχοντας συνείδηση ​​των αναγκών της, η Μόσχα φαίνεται να είναι πολύ πιο ελαστική προς την Άγκυρα από ότι προς την  Ουάσιγκτον, προσπαθώντας να συμβιβάσει τις ανησυχίες της Άγκυρας με τις δικές της απαιτήσεις.

Στον τομέα αυτό, το κύριο ζήτημα είναι πού να βάλει τις δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που θα αφήσουν την Ιντλίμπ πριν από την αναμενόμενη επίθεση. Η μόνη εφικτή περιοχή για αυτούς τους εκτοπισμένους να εγκατασταθούν θα είναι το από την Τουρκία ελεγχόμενο Jarablus / al-Bab / al-Rai τρίγωνο. Αλλά αυτό το τρίγωνο πρέπει να επεκταθεί. Αυτό όμως δεν  είναι στρατιωτικά εφικτό νότια, νότια της αλ-Μπαμπ ή προς την Manbij στα ανατολικά.

Το μόνο διαθέσιμο έδαφος είναι προς το Τel Rifaat στο από τις YPG-ελεγχόμενο καντόνι της Afrin .

Η αντίληψή μου για την κατάσταση στο έδαφος είναι ότι, σε αντάλλαγμα για τη βοήθεια της Άγκυρας στο Ιντλίμπ, η Μόσχα θα συμφωνήσει ώστε η Άγκυρα να επεκτείνει την ζώνη επιρροής της, αν όχι στο σύνολό της Afrin,  αλλα από το Kilis-Azaz προς τα νοτιοδυτικά, για να φτάσει  έως την Τel Rifaat.

Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο προβλέπω ότι θα  υπάρχει μια τουρκική επιχείρηση δυτικά του Ευφράτη, θα είναι διπλή, έμία από τη γραμμή Kilis-Azaz προς το νότο και η άλλη από την  Mare στα ανατολικά προς τα δυτικά, με τις δύο στήλες να συναντούνται στο Τel Rifaat. Ο FSA θα αποτελέσει το μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεων  εδάφους και η Τουρκία θα παράσχει υποστήριξη πυροβολικού . Για να κατανοήσουμε το πόσα περιθώρια η Ρωσία θα επιτρέψει την Άγκυρα, θα πρέπει να δούμε αν θα επιτρέψει τουρκικές επιχειρήσεις πολεμικής αεροπορίας να κινηθούν εναντίον στόχων των YPG στο καντόνι  της Afrin.

Το ερώτημα τώρα είναι αν η Άγκυρα θα είναι σε θέση να δημιουργήσει μια ισορροπία δυνάμεων και να κάνει τη ζώνη αποκλιμάκωσης να λειτουργήσει πριν οι συγκρούσεις κλιμακωθούν στην Ιντλίμπ. Η απάντηση  αποσαφηνιστεί από τις επιλογές των ομάδων κάτω από την ομπρέλα της Ahrar al-Sham. Ποιες θα είναι οι προτιμήσεις των ομάδων αυτών, μερικές από αυτές καθοδηγείται από τις πρώην δυνάμεις της Jabhat al-Nusra, και άλλες  υποστηρίζονται από την Τουρκία;

Δεν είναι δύσκολο να μαντέψει κάποιος ότι η Άγκυρα, με αντάλλαγμα τις παραχωρήσεις από τη Μόσχα στην Afrin, θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να διασφαλίσει ότι οι μετριοπαθείς ομάδες, θα υιοθετήσουν τους κανόνες της αποκλιμάκωσης. Αυτό, όμως, θα μπορούσε να οδηγήσει σε συγκρούσεις μεταξύ της Άγκυρας και τις φατρίες της Jabhat al-Nusra.

Εξαιτίας αυτής της εξαιρετικά περίπλοκης σκηνή, η μοίρα της Ιντλίμπ θα επηρεάσει όχι μόνο τη μοίρα των ακραίων σαλαφιστικών / Τζιχαντιστικών δικτύων στη Συρία, αλλά και την τύχη παρόμοιων δικτύων στην Τουρκία.

Τώρα, όλα τα μάτια θα είναι στις 10 Ιουλ στην  σύνοδο κορυφής της Αστάνα  σχετικά με το μέλλον της Ιντλίμπ, και ως εκ τούτου  της Afrin.

Το κύριο ζήτημα για την Τουρκία κατά τη σύνοδο κορυφής θα είναι πώς να συμβιβάσει την παράδοξη θέση της διατήρησης της εδαφικής ακεραιότητας της Συρίας, ενώ προσπαθεί να επεκτείνει τη διακυβέρνηση της στο συριακό εδάφους του τριγώνου Jarablus / al-Bab / al-Rai.

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://eleftheriako-giro-giro.espivblogs.net/2017/07/10/%ce%b7-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%cf%86%ce%bf%cf%81%ce%ac-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%ac%ce%b3%ce%ba%cf%85%cf%81%ce%b1%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b7-%ce%bc%cf%8c%cf%83%cf%87%ce%b1-%ce%b4%cf%8e%cf%83%cf%84%ce%b5/

Αφήστε μια απάντηση

Η διεύθυνση του email σας δεν θα δημοσιευθεί.