Δίπλα στην απίστευτη υποβάθμιση της ανθρώπινης ζωής η οποία πραγματοποιείται με τις γνωστές οικονομικές μεταρρυθμίσεις καθ’ υπόδειξη του ΔΝΤ και της ΕΕ, ο σωβινισμός ως αλυτρωτισμός επιδεικνύει, σήμερα, μετά από μια δεκαπενταετία, τις πιο οδυνηρές του προθέσεις στα Βαλκάνια. Ο “αναγεννημένος”(;) UÇK ο οποίος πρόσφατα διαδήλωσε ένοπλα στην επαρχία της αλβανικής μειονότητας εισέβαλε από το Κοσσυφοπέδιο σε αστυνομικό τμήμα της ΠΓΔΜ, στα σύνορα και παίρνοντας τον οπλισμό, έδεσε τους αστυνομικούς που ήταν στο τμήμα. Η ομάδα “Komandant Flamuri” του UÇK έστειλε κείμενο με τα παρακάτω: “Οι διακρίσεις και η καταπίεση των Αλβανών στην FYROM έχουν γίνει ανυπόφορες. Η πολιτική ανικανότητα, οι διακρίσεις στην οικονομία, τον πολιτισμό και την κοινωνική ανάπτυξη έχουν αφυπνίσει τον Απελευθερωτικό Στρατό του Κοσόβου (U.Ç.Ksë). Καλούμε όλους τους Αλβανούς αξιωματικούς, να βάλουν αμέσως τις στολές τους και να ενταχθούν στην εξέγερση. Τους καλούμε να γίνουν στρατιώτες με το μέρος του λαού και όχι των φασιστών ολιγαρχών που τους στέλνουν στο θάνατο. Καλούμε όλους τους πολιτικούς παράγοντες να παγώσουν αμέσως τις δραστηριότητες τους στα Σκόπια. Η πρώτη νίκη του UÇK στο Gushincë, μας παρέχει τη βούληση να κερδίσουμε τον μεγάλο και ένδοξο αγώνα. Ο αλβανικός λαός περιμένει μια καλή ημέρα. Περιμένουμε την υποστήριξη όλων των Αλβανών, όπου και αν βρίσκονται”.
Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις έχουν ήδη στρατοπεδεύσει στα σύνορα ως ένδειξη πυγμής ενώ από πλευράς πολιτικής ηγεσίας δεν έχουν δημοσιευτεί ακόμα κάποια πορίσματα ή ανακοινώσεις.
Η φιλοευρωπαία πρόεδρος του Κοσόβου μπορεί να δηλώνει ότι «ζούμε σε έναν αιώνα που προσβλέπουμε στην ολοκλήρωση. Το Κοσσυφοπέδιο είναι παράδειγμα σε άλλες χώρες για την θρησκευτική και εθνοτική ανοχή μεταξύ των κοινοτήτων. Δεν πρόκειται να παραιτηθούμε από τη στάση μας αυτή λόγω εθνικιστικών φαινομένων που κατά τις τελευταίες δεκαετίες έχουν προκαλέσει αρνητικά παραδείγματα στους πολίτες μας» αλλά αυτό δεν μπορεί να σημαίνει τίποτε για τις αλυτρωτικές διαθέσεις του πρωθυπουργού της Αλβανίας Έντι Ράμα ο οποίος επίσημα ανέφερε, ότι έτσι κι αλλιώς, θα υπάρξει ένωση Κοσόβου-Αλβανίας και παρά την εκφρασμένη αντίθεση της ΕΕ. Ο ίδιος άλλωστε από την περίοδο του ποδοσφαιρικού αγώνα Σερβίας-Αλβανίας βαδίζει, μέσω δηλώσεων, σε ένα δρόμο επικίνδυνου, τυχοδιωκτικού σωβινισμού. Η Αλβανία, με το Κόσοβο, τα εδάφη της μειονότητας στην ΠΓΔΜ και στη Σερβία καθώς και την ελληνική Ήπειρο, τη Δυτική Μακεδονία και την Κέρκυρα, αποτελούν το χάρτη που συμβουλεύεται η ομάδα σοφών του επιτελείου του.
Από την άλλη, η διπλανή χώρα, περνά μια πολύ σοβαρή πολιτική κρίση που τείνει να γίνει συστημική. Τα δυο μεγάλα κόμματα βρίσκονται σε ρήξη, έχοντας την ΕΕ και τους αμερικανούς να πιέζουν στη λύση της απομάκρυνσης της διεφθαρμένης, αυταρχικής και σωβινιστικής κυβέρνησης Γκρουέφσκι και της αντικατάστασής της, προκειμένου να διεκπεραιώνει με σχετική συνοχή και κοινωνική συναίνεση τις επιταγές τους. Αυτή η εποχή κρίνεται ως πρόσφορη για τον αλβανικό εθνικισμό ο οποίος έχει ήδη ξεκινήσει τόσο μέσα στη μειονότητα της διπλανής χώρας όσο και πιο συντεταγμένα, στη μητέρα Αλβανία. Έτσι, κινήσεις προηγουμένως σε πολιτικό επίπεδο κέρδισαν την προσοχή της μειονότητας των αλβανών στην επικράτεια, όπως η αποχώρηση των αλβανών βουλευτών για το ζήτημα της γλώσσας, η αμφισβήτηση της συμφωνίας της Αχρίδας του 2001 καθώς και άλλα γεγονότα τα οποία συνεργούν σε αυτή την κατεύθυνση. Κινήσεις από πλευράς αξιωματικής αντιπολίτευσης στην ΠΓΔΜ θέλουν να υπάρχει ένα είδος συντονισμού με τους παράγοντες της αλβανικής μειονότητας αλλά κανείς δεν μπορεί με βεβαιότητα να γνωρίζει και τις προθέσεις των δυο μερών. Η εγγενής αντίφαση στη δημιουργία του κράτους της ΠΓΔΜ έχει τους εξής όρους: από τη μια η ύπαρξη της αλβανικής μειονότητας και η λειτουργία της κάτω από τους ντόπιους αλυτρωτιστές ενισχύει τον αλβανικό σωβινισμό κι από την άλλη η ΠΓΔΜ ως “πανμακεδονικό” παγκόσμιο κέντρο έρχεται σε ευθεία αντιπαράθεση με την αλβανική μειονότητα που αμφισβητεί τον “πανμακεδονισμό”.
Φαίνεται ότι το άλυτο ζήτημα των Βαλκανίων “οφείλει” να παραμείνει άλυτο, εφόσον αυτά, είναι ένας διαθέσιμος χώρος για πειραματισμούς και σχεδιασμούς από πλευράς αμερικάνων και ΕΕ. Ο ιστορικός τους ρόλος δεν έχει αλλάξει από την εποχή του ανατολικού ζητήματος. Παραμένουν χώρος για τις μεγάλες δυνάμεις οι οποίες χρησιμοποιούν τις αντιθέσεις προκειμένου να γίνει πιθανώς μια νέα αναδιανομή των εδαφών και ενταθεί η εξάρτηση από αυτές. Εκεί αποκτούν σημασία οι εθνικισμοί και οι αλυτρωτισμοί, αφού δίνουν την ευκαιρία στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ να παίξουν το ρόλο της διαιτησίας.
Όσο πιο γρήγορα δυναμώσουμε τις σχέσεις μας, με τα αδέρφια μας τους αλβανούς και τους σλάβους κάθε προέλευσης, τόσο το καλύτερο. Οι μετανάστες, οι μεινότητες, οι πρόσφυγες, οι εργατικοί αγώνες, η οικολογία, η τέχνη, είναι οι γέφυρές μας. Δεν πρέπει να το ξεχνούμε, εμείς τα αδέρφια.
Πρόσφατα σχόλια