Η ανακήρυξη της αυτονομίας της Αλβανίας στο ευρύτερο πλαίσιο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1912 υπό τον Ισμαήλ Κεμάλ, στην Αυλώνα, ήταν η κίνηση που έκοψε το «δικαίωμα» της Σερβίας στην Αδριατική. Έτσι ενεπλάκη στους β’ βαλκανικούς πολέμους σε συμμαχία με την Ελλάδα εναντίον της Βουλγαρίας με στόχο την πρόσβαση στο Αιγαίο. Από τότε ουσιαστικά δημιουργείται και η σχέση της με το «μακεδονικό ζήτημα». Σήμερα, η Σερβία αναζητά διέξοδο στη θάλασσα κι αυτή μέσω της ΕΕ. Σύμφωνα με αλβανική εφημερίδα “η κυβέρνηση της Σερβίας, ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Ένωση να χρηματοδοτήσει την κατασκευή οδικής αρτηρίας που θα συνδέεται με το Κοσσυφοπέδιο την Αλβανία, καθώς και την κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής που θα την συνδέει με το Μαυροβούνιο και από εκεί στα Τίρανα. Οι οδικοί αυτοί άξονες θα επιτρέψουν τη Σερβία να έχει άμεση πρόσβαση στα λιμάνια της Αλβανίας. Η Σερβία, τους τελευταίους μήνες, έχει δείξει μεγάλο ενδιαφέρον για την πρόσβαση της στη θάλασσα της Αδριατικής μέσω της Αλβανίας. Για το στόχο αυτόν έχει συστήσει ομάδα εργασίας για την επίτευξη συμφωνίας με εκπροσώπους της αλβανικής κυβέρνησης του Κοσσυφοπεδίου”, σημειώνει το αλβανικό δημοσίευμα των Τιράνων. Η ιστορία της βαλκανόπιτας «ολάκερης» επιστρέφει μαζί με το βαλκανόσκυλο «χορτάτο». Όνειρα που τροφοδοτεί εκ νέου ο παλιός ιμπεριαλισμός με τον μανδύα της ΕΕ.
Πρόσφατα σχόλια