Η ανάπτυξη θα έλεγε κανείς ότι είναι πια μέσα στην ατζέντα των πάντων. Ακόμα και των χωρών που για λόγους παράδοσης και κουλτούρας αντιμετωπίζουν την οικονομία ως μια κοινωνική πράξη. Η αλλαγή όμως αυτής της της στάσης που συντελέστηκε με την επανάσταση των στρατηγών του 1952 και την εθνικοποίηση της Γέφυρας του Σουέζ στα 1956 με τη γνωστή συνέχεια της αναγνώρισής της, τόσο από τις ΗΠΑ και ΕΣΣΔ όσο και απο αυτές (Αγγλία, Γαλλία) που βομβάρδιζαν την Αίγυπτο για τον ίδιο λόγο, ήταν μια σημαντική τομή που δεν ευδοκίμησε, μακροσκοπικά, όσον αφορά το δικαιικό της χαρακτήρα αλλά στο τμήμα που αφορά την αυταρχική λύση χτυπωντας παράλληλα το κομμουνιστικό “άλλο άκρο”. Έτσι μετά την ανατροπή του Μόρσι και των αδελφών μουσουλμάνων το 2013, η τροχιά ανάπτυξης στην Αίγυπτο τέθηκε πολύ επιτακτικά. Κινήσεις φιλίας προς το Ισραήλ, με αρχή το Κάμπ Ντείβιντ του 1979 σε αντίθεση με την Τουρκία ενδυναμώνουν στον ορίζοντα τη δυαντότητα η Αίγυπτος να καταστεί αδιαπραγμάτευτος παράγοντας για τη Μεσόγειο. Σ΄αυτό, κομβικό ρόλο θα παίξει η επέκταση της διώρυγας του Σουέζ. Προσοχή στις διατυπώσεις του δημοσιεύματος: “…Οι χαμηλότερες τιμές του πετρελαίου και η αιγυπτιακή λίρα, η οποία ακολουθεί πτωτική πορεία, καθιστούν τη χώρα εξαιρετικά ελκυστικό προορισμό για επενδύσεις…” Ο καθημερινός αιγύπτιος συνεχίζει να είναι ο δούλος που δουλεύει για ένα κομμάτι ψωμί για τη “Μεγάλη Αίγυπτο”. Και θα συνεχίσει. Μέχρι πότε όμως; Η άνοιξη είναι κοντά.Με ενθουσιασμό αντέδρασαν Αιγύπτιοι αξιωματούχοι και αναλυτές στην ανακοίνωση του προγράμματος επέκτασης της Διώρυγας του Σουέζ, που παρουσιάστηκε το περασμένο Σάββατο στο Σαρμ ελ Σεΐχ της Αιγύπτου.
Γύρω από τη διώρυγα πρόκειται να αναπτυχθεί μία ειδική οικονομική ζώνη, η οποία θα συμπεριλαμβάνει αρκετούς λιμένες που θα λειτουργούν ως βιομηχανικές πλατφόρμες, καθιστώντας την Αίγυπτο έναν από τους σημαντικούς παίκτες της παγκόσμιας οικονομίας. Ωστόσο, το πρόγραμμα επέκτασης της διώρυγας αποτελεί ένα μόνο από ευρύ σύνολο σχεδίων και επενδυτικών πρωτοβουλιών που ανακοινώθηκαν από την αιγυπτιακή κυβέρνηση κατά τη διάρκεια του περασμένου Σαββατοκύριακου.
«Ολα αυτά τα εθνικά προγράμματα είναι σημαντικά. Η αλήθεια είναι ότι το αναπτυξιακό πρόγραμμα της Διώρυγας του Σουέζ ολοκληρώνεται με αυτά τα σχέδια περιφερειακής ανάπτυξης. Το ένα έργο συμπληρώνει το άλλο» δήλωσε ο Γεχιά Ζακί, επικεφαλής της εταιρείας διαχείρισης προγραμμάτων Νταρ Αλ Χαντάσα.
Ανάμεσα στα προβλεπόμενα περιλαμβάνεται και η κατασκευή υποδομών σε μία έκταση 100 τετραγωνικών χιλιομέτρων στο Αρις, το Πορτ Σάιντ, την Ισμαΐλια, το Αϊν Σοκνά, το Τορ, το Σουέζ που αναμένεται στην ουσία να αποτελέσουν μία πλατφόρμα για τις κατασκευές, μεταφορές, πληροφορική, ενέργεια και επικοινωνίες. Μία έκταση 400 τετραγωνικών χιλιομέτρων θα χρησιμοποιηθεί για βιομηχανική ανάπτυξη.
Ωστόσο, παραμένει άγνωστο κατά πόσο το αναπτυξιακό αυτό πρόγραμμα μπορεί να πυροδοτήσει την εισροή επενδύσεων που θα καταστήσουν εφικτή την πολυαναμενόμενη οικονομική ανάκαμψη της Αιγύπτου. Επενδυτές και επιχειρηματίες διατυπώνουν τη βεβαιότητα ότι η κυβέρνηση λαμβάνει στα σοβαρά τα θέματα ανάπτυξης, ιδιαίτερα μετά τις τροποποιήσεις του νόμου που επιτρέπει τη δημιουργία ειδικών οικονομικών ζωνών, όπως είναι αυτή της Διώρυγας του Σουέζ.
Οι χαμηλότερες τιμές του πετρελαίου και η αιγυπτιακή λίρα, η οποία ακολουθεί πτωτική πορεία, καθιστούν τη χώρα εξαιρετικά ελκυστικό προορισμό για επενδύσεις. «Πρόκειται για μία ιδέα που συζητείται επί δέκα περίπου χρόνια, ίσως και περισσότερο, και στην πραγματικότητα ποτέ δεν υλοποιήθηκε. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα γιατί συνέβη αυτό» εξηγεί ο Αχμέντ Μόρσι, ειδικός στα θέματα Μέσης Ανατολής στο πανεπιστήμιο του Σεντ Αντριους. «Θα μπορούσε κανείς να αποδώσει αυτή την απραξία στη νοοτροπία των ηγετών αλλά και στη μεγάλη επιφυλακτικότητα του Χόσνι Μουμπάρακ» καταλήγει ο Μόρσι.
Σήμερα αυτή ακριβώς η επιφυλακτικότητα σε κάθε αναπτυξιακή κίνηση έχει υποκατασταθεί από αυτό το μεγαλεπήβολο σχέδιο.
Οταν ανακοινώθηκε για πρώτη φορά τον περασμένο Αύγουστο ότι ο στρατός πρόκειται να διαπλατύνει τη Διώρυγα κατά ένα νέο δίαυλο, που θα χρειαζόταν τρία χρόνια μέχρι να ολοκληρωθεί, ο πρόεδρος Φατάχ αλ Σίσι εντυπωσίασε τους πάντες, δηλώνοντας ότι μπορεί το έργο να ολοκληρωθεί εντός ενός έτους.
Μέσα σε μια εβδομάδα από αυτή την ανακοίνωση συγκεντρώθηκαν τα απαιτούμενα 8 δισεκατομμύρια δολάρια σε ομόλογα. Οι πολίτες, μάλιστα, δεν έχασαν την ευκαιρία και αγόρασαν τοκομερίδια ακόμα και έναντι δέκα αιγυπτιακών λιρών. «Τα μεγάλα προγράμματα στην Αίγυπτο πάσχουν διοικητικά εξαιτίας της ανικανότητας των κυβερνητικών αξιωματούχων» υποστηρίζει ο Μοχάμεντ Ζακί Αλσεμί, μηχανικός και πολιτικός σχολιαστής. «Ωστόσο, δεν μπορούμε να πούμε ότι αυτό το πρόγραμμα θα αποτελέσει μία ακόμα απώλεια επειδή ο κόσμος αγαπά τον Σίσι και την κυβέρνηση και το έργο εμπνέει μεγάλο λαϊκό ενδιαφέρον».
Η οικονομική ζώνη του Σουέζ πρόκειται να δημιουργήσει ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας μέχρι το 2030 και θα απαιτήσει επενδύσεις 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Πρόσφατα σχόλια