Το Γιλέκο
Η φωτογραφία της Λαπήθου που συνοδεύει το ποίημα είναι της Αντωνίας Κυπριανού από την κατεχόμενη Λάπηθο
————————————-
Οι λεμονιές κι οι πορτοκαλιές
που φύτεψαν οι παππούδες μας
οι αιωνόβιες ελιές
που φροντίζαμε από γεννησιμιού μας.
Κανείς δεν καταλαβαίνει
τι σημαίνει
να μεγαλώνεις τα δέντρα
σαν να’ ναι παιδιά σου.
Κανείς απ’ όλους αυτούς
δεν ξέρει τι είναι
να’ σαι ένα με το χώμα
Ένα με την θάλασσα
Ένα με το κοχύλι
Ένα με τον αέρα
του βουνού και της θάλασσας.
Που οι μυρωδιές τους
γίνονταν ένα με αυτή του κορμιού μας.
Που η φύση τους
ήταν η ζωή μας.
Χαρούμενη κι αγέρωχη.
Τώρα, σε άλλους ρυθμούς χορεύουν.
Οι ήχοι,
απομακρυσμένοι από τις αξίες τους.
Οι αξίες μας
μεταφράζονται μονολεκτικά,
στην λέξη ‘περιουσία’
κι αυτή, ανταλλάξιμη
με ποσά χρηματικά.
Οι κόποι μας κι ο πόνος μας,
διπλά πληρωμένα
τα ζητούν απ’ τα εγγόνια μας.
Το γιλέκο του βρακά
που ύφαινες με τα χέρια σου
κι αυτό, ξευτιλισμένο.
Φορεμένο σε μαϊμούδες
που χορεύουν σε τσίρκα
με φωνές και ταμπούρλα.
Σ.Ε.Π.
Λευκωσία,
21.6.2017
sxedia
Η σχεδία στ' ανοιχτά της Αίγινας είναι ένα τοπικό ιστολόγιο το οποίο στο μέτρο του δυνατού παρεμβαίνει στα τοπικά δρώμενα είτε αναλύοντας το τοπικό ζήτημα από μια διεξοδική ελευθεριακή κοινοτιστική πλευρά, είτε προτείνει σε συγκεκριμένα ζητήματα, είτε συλλέγει αλήθειες του σήμερα και του χτες που διώκονται. Δεν υποκαθιστά καμιά πραγματική επαφή και ανθρώπινη σχέση, δεν υποκαθιστά κάποιον πολιτικό ή κοινωνικό ιστό. Είναι μια σχεδία ιδεών και καλών προθέσεων.
Προς το παρόν συνεργάζεται με το Μαρδικούλο της διπλανής πόρτας και με όποιον ή όποιαν επιθυμεί να έχει μια ελεύθερη, δημόσια φωνή χωρίς υποβολέα.
Σχεδία στ' ανοιχτά της Αίγινας
Δημοσιεύματα παλιά μπορείτε να βρείτε στο αρχείο της Σχεδίας:
http://sxediarchive.wordpress.com/
Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://eleftheriako-giro-giro.espivblogs.net/2017/07/10/%cf%84%ce%bf-%ce%b3%ce%b9%ce%bb%ce%ad%ce%ba%ce%bf/
Πρόσφατα σχόλια