για το αντιδραστικό καθεστώς του Κιέβου

Αξίες της ιμπεριαλιστικής Δύσης: δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα, βομβαρδισμοί αμάχων, αίμα, τιμή…

από την αντιφασιστική καμπάνια για την Ουκρανία

Το αντιδραστικό καθεστώς του Κιέβου, γνήσιο και αγαπημένο τέκνο του δυτικού ιμπεριαλισμού, διαφημίζεται ως υπόδειγμα προπυργίου δημοκρατίας και ελευθερίας απέναντι στον ολοκληρωτισμό της Ανατολής. Σταχυολογούμε μερικές σχετικές πληροφορίες από ένα ενδιαφέρον άρθρο του World Socialist Web Site: Ο Γιατσένιουκ δηλώνει στην Washington Post ότι μολονότι η χώρα του δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ, λειτουργεί ως η εμπροσθοφυλακή του ΝΑΤΟ ενάντια στη Ρωσία, τονίζοντας μάλιστα ότι «μια αποτυχία της Ουκρανίας θα σήμαινε την αποτυχία ολόκληρου του Ελεύθερου Κόσμου». Τη σκυτάλη από τον Γιατσένιουκ παίρνει η Σαμάνθα Πάουερ, πρέσβειρα των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Έθνη και ειδική σε θέματα εξαγωγής «δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων» με πλούσια «προσφορά» σε χώρες όπως το Σουδάν, η Λιβύη, η Συρία, η Νιγηρία και τώρα η Ουκρανία. Σε προχθεσινή της ομιλία στο Κίεβο δίνει ρεσιτάλ υποκρισίας. Αρνείται κάθε επέμβαση της Δύσης στην ανατροπή Γιανουκόβιτς  (το ότι δυτικοί αξιωματούχοι παρέλαυναν στο Μαϊντάν και ότι η fuck-the-EU Νούλαντ επέβαλλε μέσω τηλεφώνου τον Γιατσένιουκ ως πρωθυπουργό είναι απλές μικρολεπτομέρειες). Δηλώνει πως το μαϊντάν στράφηκε ενάντια «στη συγκέντρωση του πλούτου στα χέρια λίγων ολιγαρχών» (το ότι η νέα εξουσία είναι στα χέρια ολιγαρχών, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον Ποροσένκο, είναι άλλη μια μικρολεπτομέρεια). Συνεχίζει λέγοντας πως η κατάσταση που επικρατεί στην Ουκρανία αποτελεί την εκπλήρωση των στόχων του κινήματος Μαϊντάν. «Πρέπει να προχωρήσουμε από το να απαιτούμε την αλλαγή στο να την υλοποιούμε. Ακόμα ζείτε την επανάσταση», διακηρύσσει. Παραδόξως, εδώ έχει απόλυτο δίκιο: η κατάσταση που επικρατεί στην Ουκρανία σήμερα είναι πράγματι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της νίκης του Μαϊντάν και της εγκαθίδρυσης του σημερινού καθεστώτος.

Ως υπερασπιστές του τελευταίου συνόρου του «Ελεύθερου Δυτικού Κόσμου», οι αξιωματούχοι του καθεστώτος συμπεριφέρονται με την ανάλογη αλαζονεία. Ο Άντον Γερασένκο, σύμβουλος του υπουργείου Εσωτερικών της Ουκρανίας, κάλεσε τη… CIA «να προσέχει» τον Τζον Κόνιερς, μέλος του αμερικάνικου Κονγκρέσου, επειδή ο τελευταίος αποκάλεσε το τάγμα Αζόφ ναζιστικό (εδώ το σχετικό δημοσίευμα). Φανταζόμαστε μια τέτοια τοποθέτηση καθιστά αυτόματα τον Κόνιερς αυτονομιστή πράκτορα του Πούτιν στα μάτια του Γερασένκο, κατά την προσφιλή τακτική του ουκρανικού καθεστώτος απέναντι σε όποιον το κριτικάρει. Εδώ το επίμαχο δελτίο τύπου που συνέταξε ο Τζον Κόνιερς, Αφροαμερικάνος με δράση στον τομέα των δημοκρατικών ελευθεριών που υποστηρίζει να τερματιστεί ο εφοδιασμός και η εκπαίδευση που παρέχει η κυβέρνηση των ΗΠΑ στο τάγμα Αζόφ.

Η αλαζονεία του Γερασένκο θυμίζει λίγο την αντίστοιχη των αξιωματούχων του Ισραήλ. Το χαρακτηριστικό αυτό δεν είναι βέβαια το μόνο που μοιράζονται τα δύο καθεστώτα· μοιράζονται επίσης μια αξιοσημείωτη ικανότητα στις δολοφονίες γυναικόπαιδων και αμάχων, στη συστηματική εθνική καταπίεση που ασκούν σε μεγάλες μερίδες πληθυσμού και, φυσικά, στην ευμένεια που δείχνει ο ιμπεριαλισμός απέναντί τους (που συνοδεύεται και από τα αντίστοιχα εμβάσματα).

Από το λογαριασμό στο τουίτερ του Ευρωμαϊντάν: «Δίνουμε τον ίδιο πόλεμο, πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία. Το Ισραήλ στηρίζει την Ουκρανία».

Την ίδια στιγμή, οι οπαδοί του κινήματος που μετέτρεψε την Ουκρανία στο προπύργιο της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που είναι σήμερα, οργανώνουν ναζιστικά πογκρόμ. Το βράδυ της Πέμπτης, 40 περίπου ναζί με καλυμμένα πρόσωπα και οπλισμένοι με μαχαίρια εισέβαλαν στο χώρο του Πανεπιστημίου του Χάρκοβο και επιτέθηκαν σε αλλοδαπούς φοιτητές τραυματίζοντας σοβαρά 9 από αυτούς, κυρίως Ιορδανούς (εδώ η είδηση στα ουκρανικά ΜΜΕ). Μερικές φωτογραφίες από την επίθεση:

Νωρίτερα ακροδεξιοί και «φιλελεύθεροι» οπαδοί του «Ευρωμαϊντάν» επιτίθενταν με μπογιές και αβγά στο ρωσικό προξενείο στο Χάρκοβο, ενώ την προηγούμενη βδομάδα φασίστες είχαν επιτεθεί στο ουκρανικό Pride και είχαν χτυπήσει τους συμμετέχοντες. Μερικές φωτογραφίες από την επίθεση:

Οι «λαϊκές δράσεις» έχουν κάθε φορά διαφορετικούς στόχους και ένταση, αλλά συγκλίνουν στον διακαή «εθνικό πόθο»: «Μία Ουκρανία – μία πατρίδα – ένας λαός». Αυτή η διαδικασία πρέπει να ανακοπεί όσο πιο γρήγορα γίνεται. Η ανατροπή του καθεστώτος του Κιέβου και η ακύρωση των σχεδιασμών του δυτικού ιμπεριαλισμού στην περιοχή θα είναι μια προοδευτικότατη εξέλιξη για όλη την ανθρωπότητα – και πρέπει να συμβάλουμε προς αυτή την κατεύθυνση με όποιο μέσο μπορούμε.